Mulu NP en Brunei

Mulu National park en Brunei

De vlucht gaat om 14.00u en een half uurtje later zijn we er al! We worden met een auto(die bijna uit elkaar valt) naar onze slaapplek gebracht. Hier aangekomen huren we een fiets(die ook bijna uit elkaar valt) en fietsen we naar de ingang van het nationale park. Hier bevestigen we onze boeking voor de Pinnacle-tour en boeken nog een tour voor morgen, the garden of eden. We moeten morgen ons om 09.30u melden voor onze eerste tour in het Mulu national park, we zijn benieuwd!

In de namiddag zwemmen we nog wat in de rivier en hierna is het tijd om lekker te gaan eten. Dit doen we bij een lokaal tentje dat langs de weg zit. Het eten is weer prima, we nemen dit keer beide een heerlijke maaltijd met kipsaté. Na het eten zijn we moe en gaan we richting bed, helaas is het een klein kamertje waar er haast geen frisse lucht naar binnenkomt, alleen de ventilator bezorgt ons zo nu en dan een briesje. Net als op alle andere afgelegen gebieden werkt de stroom alleen maar van 18.00u tot 24.00u, we moeten ons de rest van de nacht maar zien te redden..

Al zwetend worden we al om 06.30u wakker, wat een kutnacht! We gaan naar het ontbijt en werken snel wat naar binnen, om 08.00u is het tijd om naar het national park te gaan voor onze "Garden of eden" tour. We worden wederom met de gammele auto er naartoe gebracht, het heeft ook wel wat..
Eenmaal aangekomen wachten we buiten op onze tourguide. We raken in gesprek met een Amerikaans koppeltje en die verteld dat hun morgen ook de Pinnacle tour gaan doen, wat grappig..

Om 09.30u vertrekken we dan uiteindelijk richting de eerste grot van vandaag, de Lang cave. Het is 45minuten over een boardwalk naar de ingang lopen, een beetje saai! Na de eerste grot vluchtig te hebben bekijken(wat voor mij ook niet veel uitmaakt want heel bijzonder is die niet) is het tijd om naar de deercave te gaan. Dit is een enorme grot! Vroeger waren er nog herten te bewonderen(die kwamen op de vleermuizenpoep af ivm het zout wat erin te vinden was), helaas hebben de mensen ze ze hier verjagen. Er leven naar schatting nog wel zo’n 3 miljoen vleermuizen in de grot!

De grot zelf is mooi en na 15minuten gaan we van het normale pad af en zetten we onze weg in naar the garden of eden. We moeten veel klimmen en klauteren en kleine riviertjes oversteken, ik probeer het zonder mijn schoenen nat te maken(de guide zegt dat het me niet lukt) , omdat ik morgen de 3 daagse tour niet met natte schoenen wil beginnen. Aan het einde van de grot is een enorme jungle te zien, er groeit zelfs een stuk regelrecht de grot binnen, het plaatje is mooi! Eenmaal uit de grot moeten we nog een flinke klim wagen en een uurtje later komen we aan de waterval, hier hebben we lunch en kunnen we heerlijk even afkoelen!

Na een uurtje is het tijd om te gaan, dezelfde weg terug! Het lukt me bijna om de hele route droge schoenen te houden(de gids heeft me al aap genoemd), maar helaas! Op 1 van de laatste riviertjes glij ik uit en beland ik toch met 1 voet in de rivier, helaas.. We zijn rond 15.30u terug van de tour en nu moeten we een paar uurtjes wachten tot de vleermuizen uit de grot komen vliegen..

Scar en ik zijn bezweet en willen lekker douchen, we besluiten om naar onze Homestay te gaan(die nu naast het national park ligt) en ons lekker even op te frissen. Dit betekend wel 45minuten terug en wederom 45 minuten heen, we nemen het voor lief! Onderweg begint het uit het niets enorm te stormen, we zijn zeiknat als we aankomen!

Na een lekker douche en droge kleren keren we (na een half uurtje te hebben gechilt bij de homestay) terug naar de vleermuizen. Het is inmiddels ook weer lekker droog en de zon begint zelfs weer door te breken. We komen rond 17.30u aan, we zien de rest van de groep(die al 2uur aan het wachten is) en vragen of ze al wat hebben gezien, het antwoord luid nee! We hebben mazzel!

Ook wij sluiten aan bij de groep, maar na een uurtje zijn ze er nog niet. Het begint donker te worden.. Sommige groepen(met gidsen) houden het voor gezien en ook wij nemen dit besluit. We gaan terug! De rest van de groep is inmiddels ook al vertrokken.

Na 15 minuten lopen op de boardwalk hoort Scar opeens een geluid in de lucht, daar zijn ze! De vleermuizen trekken met groepen over ons heen, we moeten snel terugkeren! Gelukkig zijn we niet te laat en zien we diverse groepen vleermuizen vanuit de grot naar buiten komen vliegen, hoe tof!

Nadat het begint te schemeren zien we nog een groep apen(waarschijnlijk langstaart makaken) op de kliffen spelen en net voordat het dan echt donker wordt vliegen er in totaal nog 6 neushoornvogels hoog in de lucht over ons heen.. Voortaan toch maar blijven tot het bittere einde..

Na de show gaan we tegenover onze homestay even lekker wat eten, een laksa voor mij en scar neemt een heerlijke rijstmaaltijd, het smaakt heerlijk! Hierna gaan we naar de homestay, het is inmiddels 21.00u.. Tijd om te gaan slapen! Morgen hebben we onze 1ste energievretende dag!

Om 07.30u worden we beide wakker, we hebben lekker geslapen! Het was gelukkig niet zo warm als in de andere homestay, dus hebben we goed door kunnen slapen.. We krijgen ontbijt van de gastvrouw(ei met geroosterd brood en jam en nog wat fruit na) en hierna pakken we de tassen in! Kleding en eten voor 3 dagen, kijken of we het beperkt kunnen houden..

Qua kleding nemen we beide niet al te veel mee, maar het eten weegt toch echt wel wat zwaarder. We gaan op onze Australische rantsoen, noodles met een blik groente en tonijn en dan x2 voor de avondmaaltijd. Voor ontbijt en lunch, crackers met pindakaas. Ook nemen we chips, energiebars en chocoladekoekjes(bomvol suikers) mee.

Om 09.00u lopen we naar de balie van het NP toe en melden ons aan voor de loop, nog 15 minuten wachten. Buiten zitten al 8 andere personen klaar, inclusief de 2 Amerikanen. Iedereen stelt zich aan elkaar voor, iedereen vind het ook even spannend..

Om 09.15u komt onze gids aan, we gaan nog eerst langs 2 grotten voordat we onze 9km door de jungle naar kamp 5(onze slaapplek) gaan beginnen. De eerste grot is the Cave of the winds, zoals de naam het al zegt staat er een lekker windje door de grot heen, echt niet erg als het buiten zo’n 37graden is. We moeten via de rivier met een bootje naar de grot toe, maar we bezoeken eerst nog even een nabij gelegen dorpje..

Het dorpje is niet veel bijzonders, maar als we eenmaal bij de grot aankomen, maakt hij veel indruk. Het gesteente in de grot is supermooi! Ook zijn er vele dieren en andere levensvormen in de gesteente te zien..
Nadat we een rondje hebben gemaakt door de grot springen we ons bootje weer op en gaan we richting de 2e grot, de Clearwater cave, een grot met enorm helder water(duh). Hier zijn het niet de vormen die het spectaculair maken, maar is het vooral de grootte van de grot die het doet. Je voelt je enorm nietig als je hierdoor heen loopt.

Na de 2 grotten gaan we lekker lunchen. We eten een crackertje en we maken ons klaar voor ons laatste bootritje. We worden gedropt op een punt midden in de jungle, waar een track loopt. Hier zegt de gids gedag en we moeten het zelf maar uitzoeken. Echter klinkt het spannender dat het is, want er is een pad wat je eigenlijk niet kan missen.

De 9km is een lange loop, zeker na alle inspanning al van vandaag. We doen er in totaal 2,5uur over en komen rond 15.30u aan bij ons kamp. Hier ontmoeten we onze gids(Simson) voor morgen, gooien we alle spullen in onze kamer en trekken onze zwemspullen aan. Iedereen duikt gelijk in de rivier die langs het kamp loopt! Met de bergen op de achtergrond en de jungle om ons kamp heen kun je het bijna niet beter krijgen! Picture perfect!

Na wat rondgedobberd te hebben besluiten we rond 18.00u lekker te gaan eten. Iedereen maakt zijn eigen eten klaar, terwijl er andere groepen zijn met een privegids(ze betalen dan ook 2x zoveel) die het eten voor hun maakt. Onze groep eet vooral noodles, de andere groepen hebben heerlijk en vooral veel eten! We zijn jaloers!

Nadat we alles naar binnen hebben gewerkt en nog even met elkaar hebben gepraat gaan we naar onze slaapkamer. We liggen op matjes met een muggennet over ons heen, heel basic, maar erg tof! Ook zijn er geen dekens of kussens dus improviseren we maar wat..

We vallen allemaal rond 21.00u in slaap, maar worden om 0.00u weer wakker.. We worden bijna de hele nacht wakker gehouden door heftig gesnurk van de kamer naast ons! Het is vreselijk.. Het ergste is nog dat de kamer ernaast om 04.00u de wekker heeft gezet en vanaf dan al begint te schreeuwen van enthousiasme. Het was een korte en vreselijke nacht, geen goede voorbereiding voor een lange, zware loop!

Er zijn 4 verschillende groepen die de loop gaan doen, de 1ste start om 06.00u. Wij starten als 4e en we mogen pas rond 06.30u beginnen. Ook mag je maar een bepaalde tijd over de bepaald stuk van de loop doen, anders haal je het niet terug voor de zonsondergang. De gids bepaalt of hij je door laat gaan of niet, de meiden zijn gespannen..

We vertrekken om 06.30u, de eerste 300meter zijn plat en erg makkelijk. Vanaf nu begint het lijden zegt de gids. De loop is 2,4km lang en je maakt 1200 hoogtemeters, best pittig als je het mij vraagt! Na de 1ste 100mtr raken 2 dames van onze groep al op achterstand, de gids heeft een aardig tempo en ook ik moet mij best doen om hem bij te houden. Ons eerste checkpoint is rond de 600mtr. We mochten er een uur over doen, maar we doen het in 35/40 minuutjes! Iedereen heeft de gids kunnen volgen, behalve de 2 dames. Deze gaan nu verder met de 2e gids die met onze groep mee was en de rest volgt de 1ste gids(Simson).

Simson blijft het hoge tempo aanhouden en als snel halen we de groep die als 3e is gestart al in, ook zien we de 2e groep al in de verte. Een goed streven als je het mij vraagt. Scarlett heeft het erg moeilijk en lijkt even af te moeten haken, maar heeft geluk als we bij de 900mtr(waar de mini Pinnacles zich bevinden) aankomen. We nemen hier wederom een pauze van 5 minuten voordat we verdergaan. De mini Pinnacles zijn wat mij betreft niet zo boeiend.

Het volgende punt om even op adem te komen is de Halfway-point. Scar heeft een 2e adem gevonden en komt weer met de groep mee. We komen gelijktijdig met de 2e groep bij de halfway-point aan. Alhier besluit onze gids hun te passeren, we hebben nog maar 1 groep voor ons.

Onze gids vind de “race” net zo leuk als dat ik het vind en geeft aan dat de 1ste groep(die 30minuten voor ons is gestart) het moeilijk heeft. Hij communiceert via een walkietalkie met de gids van de 1ste groep.
De track lijkt wat makkelijker te worden. Waar je de 1ste helft vooral over boomwortels en door modder heen moest lopen, zijn het nu vooral stenen. Je hebt meer grip en de afstanden tussen de stenen zijn wat minder. Je hoeft minder grote passen te maken en dat scheelt een hoop..

De loop zelf is niet heel mooi, er zijn geen uitkijkpunten en het enige waar je naar kan kijken zijn je eigen voeten en de grond. Bij de 1800mtr zien we dan de 1ste groep, deze passeren we ook erg makkelijk en we komen als eerste groep bij het 2km punt aan. Hier beginnen de ladders, 17 in totaal. Je moeten klimmen en klauteren, jezelf optrekken aan touwen en het begint nu echt tof te worden. Iedereen zit aan zijn limiet, iedereen knokt, wat een heerlijk gevoel. Na 2u en 45 minuten komen we boven op de top aan!

Tijdens de loop was het bewolkt en was onze gids bang dat we niets zouden zien van de Pinnacles, echter hebben we superveel mazzel! Bij aankomst begint de zon te schijnen en verdwijnen alle wolken langzaam.. Wat een schitterende plek, weer een toppertje die we hebben ontdekt! Het uitzicht is weer fenomenaal! We maken foto’s, lunchen wat en genieten van het uitzicht. Na een uurtje of 1,5 besluiten we weer terug te gaan. Alle groepen zijn nu ook boven en het begint toch wel druk te worden..

De gids geeft aan dat wij als eerste naar beneden mogen en dat hij bij de laatste van de groep blijft om zodoende ook iedereen op te vangen. Ik besluit samen met een Amerikaans meisje er wat tempo in te gooien. Ik wil lekker op mijn eigen tempo naar beneden en dit betekend dus erg snel. Na 5 minuten ben ik iedereen al kwijt en het tempo bevalt me wel, ik probeer het aan te houden.

Het gaat allemaal erg snel en op een gegeven moment zie ik iets liggen op het pad. Ik stop, kijk nog een 2e keer en zie wat het is, een slang! Doodstil blijft hij liggen, hopend dat ik hem niet zie! Na wat foto’s ga ik heel dichtbij met de gopro en net als in Australië springt deze slang ook omhoog. Ik schrik even maar ga dan snel weer verder. Ik zie dat ik na 15minuten het laddergedeelte al heb gehad en halverwege zie ik dat ik er maar 30 minuten over heb gedaan(waar er tussen de 2,5u/3u gemiddeld voor de gehele afdaling voor staat).

Ik pauzeer 5 minuten, laat een chocoladekoekje(in verpakking) voor Scarlett achter(mocht ze honger krijgen) en ik drink wat uit onze fles die we halverwege hadden achtergelaten(op aanraden van Simson).
De laatste 1200mtr zijn de zwaarste, het is glad door de modder en ik ga 1x hard op mijn smoel. Gelukkig kunnen mijn handen en mijn schouder de klap opvangen. Hoe snel ik ook ga ik spot onderweg toch nog een duizendpoot en een wateragaam. Als ik nog even op adem kom voor de laatste 500mtr komt er zelfs nog even een vlinder op mijn been zitten..

Met knikkende knieën en pijnlijke bovenbenen kom ik na 1u en 9minuten(12.12u) beneden aan op het kamp. Een aantal medewerkers vragen of ik vandaag ben aangekomen.. Nee, ik ben terug van de Pinnacles! Ze kijken op hun horloge en lijken me niet te geloven.. Nice work, you fast!

Na een half uurtje komt de 2e gids van onze groep aan, hij geeft aan dat hij probeerde me in te halen maar dat het niet lukte.. You were running!
Een uurtje nadat ik ben aangekomen en al lekker ben afgekoeld in de rivier komen Scar en nog 4 anderen uit de groep aan. Ook een prima tijd!

We wassen even de kleding uit in de rivier(zonder zeep natuurlijk) en gaan dan lekker chillen. Even nagenieten van al het moois wat we hebben gezien en nog steeds zien hier! In de namiddag vallen we zelfs nog even in slaap.. In de avond eten we gezellig samen met de groep en rond 21.00u wilt iedereen gaan slapen, hopend op een betere nacht..

Om 06.00u worden we wakker, we hebben dit keer wel kunnen slapen! We moeten om 07.00u vertrekken vanuit het kamp, want om 09.30u staan er 2 boten voor ons klaar om ons terug te brengen naar de ingang van het national park.

We hebben precies voldoende eten bij ons, alles is opgegaan, tot aan de laatste cracker aan toe! De wandeling door de jungle is lang en helaas is er niet veel te zien. We halen het om binnen 2uur er te zijn, gelukkig staan de boten al te wachten.

De bootrit is wel tof! We moeten soms uit de boot springen om hem langs bepaalde stukken rivier te duwen. Dit komt omdat het water erg laag staat, het heeft al 2 weken niet meer geregend! Na een uurtje komen we aan. We nemen afscheid en gaan direct naar onze homestay! Even alle kleren wassen en een heerlijke douche(met zeep) nemen! Het was afzien, maar o, wat was het het waard.

Rond 13.00u gaan we lunchen bij het hoofdgebouw in het NP. Via hier proberen we op internet te komen om een ticket uit Mulu te boeken, echter werkt het internet niet! We moeten dan toch maar naar het vliegveld lopen.. Gelukkig is het maar 1,5km.. Voor dezelfde prijs als dat we heen zijn gekomen kunnen we ook terug! We vliegen woensdag in de morgen terug naar Miri en vanaf daar gaan we weer een nieuwe planning maken..

In de namiddag eten we nog een Laksa met wat patatjes erbij en hierna is het tijd voor onze nachtwandeling met gids. We verzamelen voor het hoofdgebouw en met een groep van 10 lopen we richting de boardwalk. We zien direct overal insecten! Spinnen, wandelende takken, grote motten en nog veel meer van dit soort spul. Ook de kikkers laten zich horen en zien, ook hiervan zijn er enorm veel soorten! Na 1,5uur is de tour dan afgelopen, het was erg leuk en hebben veel diertjes kunnen zien. Ik denk dat we dit zelf ook wel hadden kunnen doen, misschien morgen dan maar..

Na de wandeling gaan we terug naar onze homestay en nemen nog snel een douche voordat we lekker in ons bedje duiken en gaan slapen.
Ik word om 06.45u wakker en zie dat Scar nog lekker ligt te slapen. Ik besluit in mijn eentje lekker een ochtendwandeling te gaan doen. Ik loop door de botanical garden en klim nog een toren in waar er allemaal vogelspotters door verrekijkers zitten te wachten totdat het ene vogeltje voorbij vliegt. Ik houdt het hier al snel oor gezien en loop heerlijk in mijn eentje door het park heen, wat een rust, wat een stilte.

Na 2 uurtjes keer ik terug en zie Scar al aan de ontbijttafel zitten. We nemen hier afscheid van de 2 Amerikanen(die ook in de homestay zijn blijven slapen) en besluiten dan toch nog om samen de track naar de waterval te lopen. Het rondje is in totaal 8km.

De loop is eenzijdig over een aangelegd pad, maar na 3km loop je wat meer door de echte jungle heen. Hier en daar zien we wat diertjes(kikkers en insecten). Na een uurtje lopen komen we aan bij de waterval, echter na 2 weken zonder regen is er bar weinig van over! We blijven even hangen, nemen een duik in de rivier en lopen hierna terug naar de homestay. We douchen ons eten wat en dan is het rond 16.00u, we gaan voor de laatste avond nog eenmaal kijken hoe de miljoenen vleermuizen uit de grot komen vliegen.

De loop er naartoe is een lange, wederom 45 minuten.. Tijdens de loop komen we onze gids van de eerste tour tegen en hij groet ons vriendelijk. Hij verteld ons waar we een kleine groene adder kunnen vinden. Na een half uurtje zoeken geven we het op, we zien hem niet. Snel naar de vleermuizen. Alhier wachten we ook al een tijdje, het lijkt niet mee te zitten vanavond.. Hierbij wordt de lucht ook nog pikzwart, dit beloofd niet veel goeds..

Uit het niets veranderd het hele weer, van zon naar kei, maar dan ook keiharde regen! Het houdt maar aan en iedereen vertrekt 1 voor 1. We zijn als laatste over, we willen wachten tot de regen over is. Na 5 minuten stop de regen en komen de vleermuizen ook de grot uit, we hebben mazzel, een priveshow! Na dit alles lopen we langzaam door het donker terug richting de homestay, het is inmiddels 19.30u.

We spotten enorm veel dieren, vooral op de aangelegde boardwalk. Wederom veel insecten en wat kikkers. Als we aankomen bij de plek waar de gids de slang had gezien, wagen we nog 1 poging. We zien hem, al chillend aan een klein boompje! Toch weer een geslaagde avond.. We komen rond 21.00u terug en besluiten nog even snel iets te eten bij een lokaal tentje, hierna is het tijd om naa bed te gaan. Het was een drukke laatste dag in Mulu, morgen vliegen we terug!

Om 07.00u worden we wakker, we pakken onze spullen en ontbijten wat. Rond 09.00u brengt de eigenaar ons naar het vliegveld. Hij verteld dat er in de nacht in het dorpje langs de rivier kortsluiting heeft plaatsgevonden in 1 van de huisjes waar de leraren sliepen. Hierbij is er een groot vuur ontstaan waarbij 1 van de leraren om het leven is gekomen. Vele hebben ook nog brandwonden, maar lijken het wel te gaan redden.

Nadat we hebben ingecheckt gaan we even aan een tafeltje zitten. Voor ons zitten 2 oudere mensen. Uit het niets hoor ik een gegil en zie de vrouw voor ons met een flinke vaart tegen de grond gaan. Haar hoofd tegen de tegels. Ik moet in actie komen! Echter lijkt het allemaal mee te vallen. Het is waarschijnlijk een collaps op basis van een voedselvergiftiging van gister. Mw voelde zich al de hele nacht en morgen slecht.. De paniek die is losgebroken is ook weer snel voorbij, het komt allemaal goed!

Na al het gebeuren kunnen we dan boarden, de vlucht duurt een half uurtje en voordat we het weten zijn we weer terug in het hotel waar we waren voordat we naar Mulu vertrokken. Even alle apparatuur opladen, een lekkere warme douche nemen en even relaxen!

In de middag gaan we nog een drankje doen in een gezellig barretje en halen we heerlijke snackjes bij een lokaal mannetje. In de avond gaan we naar de copa cabana, een gebied(wat later blijkt) vol met barretjes en eettentjes. Hier zien we mensen kaasfonduen, Scar is gelijk verkocht en wil dit ook! Okee, we doen het!

Het eten is ernstig lekker, maar wat zitten we vol! Volgevreten lopen we terug naar het hotel waar we nog even lekker niets doen. Om 23.00u is het dan toch echt tijd om te gaan slapen!

Rond 08.00u worden we wakker en we blijven heerlijk lang in bed liggen. Rond 10.00u verlaten we dan uiteindelijk de hotelkamer om wat inkopen te gaan doen voor onze busrit naar Brunei(1 van de 3 landen op Borneo). We zijn na een half uurtje uit gewinkeld en nemen weer plaats in ons hotel. We pakken onze spullen in en om 11.30u pakken we een grab naar het winkelcentrum was naast het busstation ligt.

De bus vertrekt pas om 15.45u, we moeten onszelf nog even zien te vermaken.. We eten wat en lopen door het winkelcentrum heen en voor we het weten is het 14.30u, we besluiten naar het busstation te lopen(zo’n 20minuten).

We zijn er al voordat de bus überhaupt arriveert, zitten we wel goed? Na 15 minuten wachten komt de bus dan. We droppen onze spullen bij hem en nemen plaats in de bus, wachten op onze medepassagiers.. Om 15.45 stipt vertrekken we met 4 andere passagiers, erg bijzonder dat ze hier een bus voor laten rijden! Na 5 minuten wordt onze bus naar de kant gewerkt door een taxi, er zijn nog 3 andere passagiers die mee willen.. Zo werken ze dus gewoon hier!

De rit verloopt prima, en binnen een half uurtje zitten we ook al in Brunei.. Nu is het echter nog 2,5uur rijden naar onze bestemming. Lekker naar buiten kijken dan maar! Ik spot in de totale rit maar liefst 4! Neushoornvogels en 1 aapje, deze liepen/vlogen allemaal langs de weg.. Een mooi begin zeg maar..

Brunei lijkt niet veel te verschillen met Maleisie, maar vooral de hoofdstad blijkt toch een wereld van verschil te zijn.. Hier woont namelijk de sultan!

Om 19.00u bereiken we bijna de hoofdstad, echter slapen wij er net voor(een km of 5) en hebben dus ook gevraagd of de bus daar kan stoppen. De buschauffeur geeft aan dat hij even moet kijken of dat wel lukt.. Het lijkt ons echter toch niet zo moeilijk ,maarja we gaan het zien..
Eenmaal op de plaats aangekomen snappen wat hij bedoeld! Hij stopt op een snelweg en gooit hier snel de deur open, we moeten onze spullen er met een vaart uittrekken en oppassen dat we niet worden overreden! We staan nu (zonder grap) midden op de drukste snelweg in Brunei.. We rennen door het aankomende verkeer aan en springen dan de vangrail over, komen terecht in het gras en rennen de heuvel naar beneden af. Maps.me zegt dat het hotel hier ergens moet zijn.. Na een kleine 10 minuutjes lopen vinden we het hotel, hij is luxe(en dat wederom voor een zacht prijsje van 21euro)!

We nemen een heerlijke douche, wassen wat spulletjes en gaan hierna uit eten bij het tentje naast ons hotel. Hier moet je op een Europese manier bestellen door middel van je eten uit een krantopslag te halen en dit op te schrijven op een bestelbon, supergrappig! Het eten is wederom heerlijk, iets teveel, maar we nemen een doggybag mee!
Hierna gaan we lekker terug en kijken nog even America got talent en vallen rond 23.00u in slaap..

Om 08.00u zijn we beide wakker, onze eerste en enige volledige dag in Brunei. We ontbijten bij het tentje van gister en pakken rond 10.30u de bus naar het centrum. Hier gaan we naar een museum van de sultan, wat een goud overal! Ook bezoeken we nog een moskee en het oude paleis van de sultan zijn vader.

Rond 12.00u hebben we alles wel bezocht en willen we een drankje doen bij het winkelcentrum, echter is deze gesloten. Ze hebben de vrijdagsgebeden(ze stoppen dan met werken van 12.00 tot 14.30 om te bidden). We lopen wat verdwaald rond en dan komt er een tourguide naar ons toe.. Of we mee willen naar een waterdorp, het oude en het nieuwe paleis en (wat ons dan als muziek in de oren klinkt) de neusapen. We geven aan dat het nog te vroeg is om de apen te spotten, maar hij weet zeker dat hij ze gaat vinden.. Ook zal hij krokodillen voor ons gaan vinden zegt die..

Voor een hele mooie prijs van uiteindelijk 5euro pp neemt hij ons mee. Het waterdorp is smerig, nog erger dan het dorp in Indonesië! Nog meer plastic, nog meer stank! Mensen leven gewoon in hun eigen rotzooi, gadverdamme! En dat terwijl het zo’n superrijk land is! De Gouden kop van de moskee kost al 49miljoen Brunei dollar, zo’n 32miljoen euro! De mensen krijgen gratis zorg en school van de sultan, maar de rivier schoonhouden is o zo moeilijk! Jammer zeg!

Na het waterdorp bezoeken we het nieuwe paleis, wat ook weer supermooi is en ook een kop heeft van 49miljoen Brunei dollar, het oude paleis en uiteindelijk de neusapen. Echter zijn er geen neusapen te zien! We zien 1 groepje maar die verdwijnt direct weer zodra wij aankomen met de boot. Hij lijkt het ook wel erg snel op te geven en alle praatjes heeft hij dus niet waar kunnen maken! Ik irriteer me aan hem, omdat hij maar door blijft gaan over hoe goed Brunei wel niet is.. Hoe schoon de rivier wel niet is! Ik heb tot dusverre mijn mond gehouden, maar als we dan weer langs een stroming vol met plastic komen vliegen de woorden me plots uit de mond!

Lekker schoon zeg hier, wat een topland! De gids vind deze opmerking maar niets en geeft de schuld aan buurland Maleisië.. Ik lach het weg! Kijk maar eens naar jullie waterdorp, smerig! Nu ineens is het 50% de schuld van Maleisië en 50% de schuld van het waterdorp zegt die. Ik ben klaar met deze gast en laat dat ook merken. Aan het einde van de tour zeg ik dat we het wel met iemand anders gaan proberen, omdat hij alleen maar praatjes heeft! Hij hangt opeens de zielenpiet uit en zegt dat hij zijn best heeft gedaan.. Praatjes vullen geen gaatjes, flapdrol, aju!

We gaan even lekker afkoelen in het winkelcentrum(wat inmiddels is geopend want het is 15.00u). Scar is lekker verbrand op haar armen en in haar nek en ook mijn armen beginnen rood te zien. Tijdens het drankje maken we de beslissing om toch nog een poging te gaan wagen om de neusapen te zien. We lopen wederom naar de oever toe en hier worden we door 10 mensen tegelijk aangesproken. We zoeken een boot met een dak, zodat Scar in de schaduw kan zitten. Er blijft er nog maar 1 over.

Hij vraagt 40 Brunei dollar(zo’n 27euro), ik geef aan dit veels te veel te vinden en hij zakt naar 30. Ik wil een “spelletje” spelen geef ik aan. Vind jij de apen voor ons dan geven we je 25 Brunei dollar, vinden we ze niet dan krijg je maar 15 BD. De man lacht hardop, maar gaat op ons voorstel in!

Zo zijn wij er zeker van dat hij z’n uiterste best gaat doen voor ons(lees voor zichzelf). Binnen 10 minuten varen zijn we op de plek aangekomen waar de apen zich mogelijk bevinden. We varen het eerste stukje bos binnen maar zien hier geen aapjes, na 5 minuten wachten proberen we de 2e inham in de rivier. In vergelijking met eerder deze dag is het water erg teruggetrokken, de wortels van de mangroven zijn overal zichtbaar..

Op de 2e plek lijkt ook niets te zitten, totdat.. Ik spot ze, in een boom verderop zitten 2 kleine aapjes.. Het zijn de neusapen! De man geeft aan dat er binnen een aantal minuten er nog meer zullen volgen en gelijk heeft die.. Binnen 10 minuten zit er een groep van ongeveer 20 neusapen op een metertje of 20 afstand van ons! Zo tof! We blijven een half uurtje kijken hoe ze aan het spelen en aan het eten zijn en hierna is onze tijd op.. Scar geeft aan dat ze op de weg terug ook nog een krokodil wilt zien, de man gaat zijn best doen zegt die..

Net voordat we de laatste bocht nemen waarbij de stad weer in zicht komt, zien we een andere boot stilstaan.. Hij wuift naar ons dat we vaart moeten minderen, de reden is direct duidelijk! Er ligt een ernstig grote krokodil aan de oever! Hij laat zich even bewonderen door ons, maar duikt dan toch het water in.. De man in onze boot wordt nerveus en wil vertrekken, hij geeft aan dat hij bang is voor de krokodillen!

Na de tour lopen we vanaf de stad naar ons hotel.. We hebben een lekker dagje Brunei gehad. In het hotel nemen we een douche en gaan we daarna direct uit eten bij hetzelfde tentje, deze bevalt ons prima! Na een wederom lekkere maaltijd gaan we lekker op bed liggen, kijken even wat tv en gaan lekker vroeg slapen(21.00u)..

We worden om 06.30u gewekt door de wekker, we pakken de spullen bijeen en douchen nog even snel! We maken ons klaar voor vertrek uit Brunei! We pakken de lokale bus naar het centrum en hier staat de bus naar Kota Kinabalu al op ons te wachten, we hebben nog een half uur voordat deze vertrekt..

Met de overige dollars halen we allerlei lekkernijen en nog 2 maaltijden voor in de middag, volgeladen springen we de bus in, tijd om terug te keren naar Maleisië!