De weg naar Alice Spring en de MacdonnelRanges

De weg naar Alice springs en Macdonnel Ranges

We vertrekken richting Katherine. We zien onderweg een bord met daarop Edith Falls, aangezien we nergens toe verplicht zijn besluiten we daar naar toe te gaan. We gaan op een camping slapen die gerund wordt door aboriginals, zodat we de dag erop naar Edith Falls kunnen gaan. Erg leuk, we maken in de avond een wandeling met de zaklamp en scar schrikt keer op keer van de grote padden die er rondspringen. Ze weigert zelfs om er 1 een kusje te geven, of was dat nu het verhaal met een kikker..

Edith falls zelf is erg mooi en je kunt er lekker even ontspannen op de rotsen langs de waterval, dit doen we dus ook tot een uur of 13.30u. Hierna rijden we nog een dikke 100km richting Katherine, halen daar nog wat boodschappen(bier, hamburgers en nog wat blikvoer) en zoeken een camping op. Hier zetten we ons met een koud biertje voor het washok en doen daar ons eerste wasje in 2 weken. Verbazingwekkend genoeg is er niet zoveel te wassen(lopen elke dag in de zelfde kleding en handdoeken gebruiken we dus ook niet :D). De biertjes hakken er goed in, we gaan tipsy de hamburgers maken. Erg lekker allemaal! We chillen nog wat en praten wat met een man die ook aan het bbqen is, hierna gaan we slapen want morgen hebben we een lange loop voor de boeg.

Het is morgen, semi-vlug rapen we onze spullen bijeen en vertrekken voor onze loop in Katherine Gorge. Enorme hoge rotswanden waartussen een rivier loopt. We lopen langs verschillende uitkijkposten. De 1ste 2uur is er niets aan de hand, maar hierna begint toch stiekem de vermoeidheid en de kater van de dag ervoor in te slaan. Echter zijn we niet eens over de helft! Scarlett ziet dat mijn benen als spaghetti sliertjes alle kanten opvliegen! We zetten toch door met veel geklaag, geval en misstappen en komen na 5,5u uitgeput terug op de parkeerplaats. De camping moesten we al om 10.00u verlaten en is er dus ook geen douche beschikbaar. We pakken onze tassen in en lopen toch richting de camping om stiekem te kunnen douchen. Wat een zaligheid zo’n koude douche! We spreken weer af op de parkeerplaats, want ja met zijn 2en samen ben je toch eerder zichtbaar :D We sluipen 1 voor 1 weer terug, toch best wel spannend :D

Hierna gaan we naar Mataranka, een plaatsje ten zuiden van Katherine waar er 2 natuurlijke hotsprings zijn. Heerlijk na zo’n lange loop denken we beide. We zoeken een camping en komen uit bij de ‘little roper stockcamp’, een groot terrein met een erg huiselijke sfeer bij binnenkomst. Dit wordt um! We worden erg vriendelijk ontvangen door de eigenaresse van het camp en ze laat ons gelijk met trots haar dieren zien. 3 buffels, 3 erg mooie koeien(sorry, de naam vergeten) en nog wat kippen en een biggetje. We zetten de tent in het verlaten bos naast het grote terrein neer. Terwijl we bezig zijn schrik ik me rot! Er komen 2 beesten op ons afgestormd en in eerste instantie dacht ik dat het dingo’s waren! Scar ziet het al direct en zegt: Nee joh! Het zijn gewoon honden.. Hahahah! Ze zijn de honden van de eigenaresse en banjeren lekker over de 9 hectare grond die ze hebben. Wat een hondenleven! We eten onze overgebleven hamburgers (koud) van de dag ervoor op en gaan naar een barretje iets verderop om van wat livemuziek te genieten. De hotsprings slaan we over want het is midden in het bos en het is inmiddels al pikkedonker. We durven het beide niet aan! Ook is daar wifi en kunnen we onze familie/vrienden nog wat laten horen! Hierna duiken we de tent in en gaan slapen, want we zijn beide erg vermoeid!

De volgende ochtend zijn we uitgenodigd om bij een kampvuur een lekker broodje te komen eten en hierbij een lekker kopje thee te drinken. Heerlijk smaken ze, de broodjes worden gebakken in olie! Lijkt meer op een oliebol, maar wel erg lekker. We raken aan de praat met een jongen en meisje uit Melbourne die een klein kindje hebben van 1,5jr. Ze hebben alles achtergelaten in Melbourne en zijn vertrokken om hun eigen land te ontdekken in een camper. Wat een leven!!
Na het ontbijt gaan we richting de hotsprings, want ja daarvoor zijn we in Mataranka! Heerlijk ontspannen dobberen we wat in het water. We gaan ook nog even snorkelen en zien een zoetwaterschildpad onder ons zwemmen. Na al dat gedobber gaan we een lekker koud biertje drinken bij de bar waar gisteravond de muziek gedraaid werd. Er staat een Nederlands meisje achter de bar die gelijk opmerkt (door ons heerlijke accent) dat wij ook uit Nederland komen. We maken een praatje met haar en ze geeft ons nog wat tips mee, erg leuk!

Rond 15.30u gaan we terug naar de camping, pakken de biertjes de we koud hadden gezet en voegen ons bij het kampvuur waar de meeste van de camping zich bevinden. Er worden verhalen uitgewisseld, grapjes gemaakt en lekker wat gedronken. De jongen (die zich inmiddels heeft voorgesteld als Daniel) heeft nog wat tips om te gaan zien en te gaan doen in het Westen van Australie, dit lijkt ons erg tof! Plots is het 21.30u de meeste vertrekken, ze hebben niks gegeten en gaan met een lekker biertje op naar bed. Zo ook ik, wederom maar 7 biertjes gedronken, maar het idee hebbende 1 krat te hebben gezopen val ik lekker in slaap. Scarlett voelt zich deze keer prima!

Ik slaap erg slecht en word al om 05.00u wakker, dan maar wachten tot scar wakker is. Om 7.00u besluit ik er een einde aan te breien, ik maak der wakker! :D We gaan opnieuw ontbijten aan het kampvuur en nemen afscheid van de mensen met wie we gister hebben gebabbeld. We gaan nog even met de lokale blauwtongskink en wat slangen op de foto en vertrekken.

De reis naar Alice spring, is een lange, zeg maar erg lange reis. Zo’n 1100km nog te gaan, we spreken niks af en zien wel hoe ver we komen! We stoppen nog op een aantal plekjes die in de Lonely planet beschreven staan, maar echt boeiend is dat niet. Een oude pub bij Daily waters, een oude boerderij in Newcastle en de Pebbles. Die zijn dan wel weer erg mooi, grote rode stenen die op elkaar ‘gestapeld’ staan. We lopen een rondje maken wat foto’s en besluiten nog 100km te rijden. We hebben in 1 dag 700km gereden. Met wat muziek, wat gepraat en wat heerlijke stiltes redden we dat gewoon. We eindigen 15km boven de Devils Marbels, deze moeten we zien met zonsopkomst! We kamperen op een immens groot grasveld waar we de zonsondergang zien (o, wat romantisch :D). Het is gratis.. We steken een lekker fikkie daar en eten brood met worstjes, hierna duiken we ons tentje in en gaan slapen. Om 5.30u gaat de wekker!

Eenmaal wakker van de wekker pakken we alles in het donker in. Inmiddels gaat dit erg gesmeerd en kunnen we dit blind en met 1 hand. We rijden naar de Devils Marbels en dit is inderdaad supermooi om te zien! Hierna zetten we onze reis weer voort naar Alice springs, de laatste 400km. Dit gaat weer erg makkelijk en om 13.00u komen we daar aan. We halen wat informatie bij het infocenter en beginnen de volgende dag met de reis naar Uluru. Dit doen we dan via de West-Macdonnel ranges en Kings canyon. In de middag gaan we lekker eten bij de ‘Red rooster’ een soort KFC maar dan anders. Dit smaakt ons beiden prima! We chillen nog wat op de camping, vullen alle flessen water, doen wat spelletjes en gaan slapen.

De West Macdonnel Ranges

Je kan via de snelweg binnen 500km bij Uluru zijn, echter is ons aangeraden om een omweg te maken via de mooie wandelroutes van de West Macdonnel Ranges. Dit doen we! We gaan als eerste naar Simpsons Gap, een enorm mooie rotsformatie(met je raad het al, een gat in het midden)! Hierdoor krijg je een erg mooie lichtinval, wat betekend foto’s!! Bijzonder om te zien, je voelt je ook erg klein tussen al die bergen om je heen. Hier doen we ook nog een trail waar je een berg op moet lopen, hier ziet scar op een afstand een grote roofvogel zitten op een rots. We benaderen hem heel voorzichtig en komen beetje bij beetje dichterbij. Hij laat ons tot 3mtr naderen, wat een geweldig mooi beest. Het blijkt om een wedgetail eagle te gaan, een erg bijzondere roofvogel! Het is de grootste vogel in Australië en wij mogen hem van zo dichtbij zien en fotograferen, geweldig!

Hierna de volgende stop, Standley Chasm(hier betaal je 12$ voor, omdat het een heilige plek is voor de aboriginals). We krijgen een honingmier aangeboden en ik eet hem met smaak op, scarlett vind het maar een eng idee maar eet hem toch op! Heel erg zoet en erg smaakvol! De loop stelt erg teleur, echter in het park zelf is nog een loop van zo’n 5,5u Scarlett stelt voor deze te gaan doen. We beginnen aan de loop en ik vraag me toch echt af of Scar wel weet waar die eindigt en of we wel op de parkeerplaats hier terugkomen. Scar zegt: Ja, we lopen in een rondje. We komen vast wel terug hier. Nou, sorry! Ik ga geen 5,5u lopen zonder maar iets te weten. We gaan terug naar het infobord en bekijken de loop nogmaals. Oeps, hij komt heel ergens anders uit! Goed dat we het nog even gaan checken, Scar is ook erg blij met mij. Hop de auto weer in en op naar de volgende stop! Ellery creek bighole, hier doen we ook een trail van ongeveer een uurtje en komen dan aan bij een groot meer! Superkoud het water, maar ik besluit toch een duik te nemen ter verkoeling, Scar doet echter alleen haar voeten te water. Na een half uurtje vertrekken we weer.

Naar de laatste stop voor vandaag: Ormiston Gorge, daar gaan we kamperen. We lopen nog even langs het infocentrum daar en daar raak ik in gesprek met een oudere man die daar werkt. Hij vraagt het een en ander en hij geeft me erg veel informatie mee. Vanuit Alice spring loopt er een weg richting West-Australie door de echte woestijn. Hier komen geen backpackers en het is een erg leuke trip om te doen geeft hij aan. Wij zijn verkocht! Hij print de route uit en we schudden hem de hand. We lopen toch nog even naar het uitkijkpunt van de Ormiston Gorge wat wederom spectaculair is en verdwijnen dan richting de camping. Morgen doen we een lange loop genaamd ‘the Pound walk’, maar voor nu even koken! Rijst met boontjes, perzik, uien en knoflook! Hierna met een goed gevulde buik de tent in en slapen.

We staan wederom vroeg op, want met zonsopkomst zouden er wel eens rotswallibys kunnen zijn. Na 45min zijn we het zat en beginnen aan de ‘Pound walk’. Het is een loop van 3 tot 4 uur. Na 1uur komen we aan op de top van de berg en wat we dan zien is met geen worden te beschrijven, dit plaatje zal voor altijd in ons geheugen staan! We genieten ten volste! De weg terug is ook erg mooi, lopend over een rivierbed tussen de rode bergen. Je voelt je zo klein en nietig! Het laatste stukje moeten we door het water, ijs en ijskoud! Brrrr! Wat hebben we genoten, na 3uur komen we aan. We pakken het laatste puntje(Redbank Gorge) ook nog snel mee en vertrekken richting Kings Canyon.

We nemen de 4wd weg, want ja die koop je natuurlijk niet voor niets! Na 2,5u hobbelen en stuiteren(we zien langs de weg ook eindelijk onze eerste dingo, na 4 maanden in Australie te zijn geweest!! Ook zien we een groep wilde paarden, die scar dan weer erg mooi vind!!) komen we aan bij Kings Canyon(de camping). De enige camping in de buurt, dus ook gelijk de duurste van deze hele trip (40$). Een meid aan de balie helpt iemand voor ons en ik zeg tegen Scar: die is Nederlands. Het accent dat wij aan het Engels meegeven is vreselijk :D. Scar spreekt haar in het Engels aan en het meisje ziet pas dat Scar Nederlands is nadat zij leest dat we uit Rotterdam komen! O, wat leuk! Ik ook! Ze verteld dat ze met haar vriend hier naartoe is gekomen, maar dat hij vertrokken is richting Nederland! Wij schrikken en durven niet te vragen waarom! Ze begrijpt dat wij dit willen weten waarom en ze verteld dat hij de kampioenswedstrijd van Feyenoord tegen excelsior niet wilde missen! Echter verteld ze mij(dit wist ik niet, er is geen internet hier) dat Feyenoord heeft verloren van excelsior!! Ik begin spontaan keihard te lachen! Het zal toch niet gebeuren he… A fijn, we gaan naar de camping doen een handwasje, eten het eten van gister op en gaan romantisch naar de zonsondergang kijken(er is daar een speciaal platform voor gemaakt). We chillen nog wat en kijken naar de dingo’s die over de camping struinen. Hier zijn ze dus wel in overvloed! Hierna gaan we lekker slapen!