Wellington, Tongariro en het Geothermisch gebied

Wellington, het begin van het Noordereiland

Na een reis van 3,5uur komen we aan in Wellington, we parkeren de auto vlakbij het centrum en gaan langs het informatiecentrum. We praten daar met een meisje aan de balie en komen tot de conclusie dat we de oostkust gaan overslaan(dit ivm tijdgebrek en ook omdat het ons het minst aantrekt). We doen een rondje door de stad, maar deze is erg druk en niet heel bijzonder. Ook de Botinical Garden valt erg tegen. De weg terug langs de huisjes van de lokale bevolking is dan wel weer heel tof!

Na een paar uurtjes slenteren zijn we het zat en gaan lekker naar een camping buiten de stad. Morgen gaan we richting Zealandia, waar s’werelds eerste roofdiervrije omgeving is gemaakt binnen de stadsgrenzen. Ze zijn hier een project gestart om alle vogelsoorten die met uitsterven bedreigd worden in een beschermde omgeving te laten opgroeien en voorplanten. De diertjes zitten niet in kooien of wat dan ook en hebben alle vrijheid die ze zich kunnen wensen. Hier willen wij ons geld wel aan spenderen!

In de avond is het hamburgertijd! 2x vlees achter elkaar, sorry zusje! Maar de burgers en de kipsate waren in de aanbieding en dan kan ik Scar niet tegenhouden! Hierna weer een week geen vlees, beloofd :D.. We relaxen heerlijk en morgen is het dan tijd om echt op het Noordereiland te beginnen..

Ik begin in een slaappatroon te ontwikkelen wat ik niet fijn vind, ik wordt weer met het licht wakker, net als in Australie.. Aangezien de klok een uur is teruggedraaid wordt het nu al om 06.30u licht! Hopelijk is dit de afgelopen dagen alleen maar toeval geweest..

We kunnen de dag wel lekker vroeg beginnen en na wat boodschappen te hebben gedaan komen we om 09.30u aan bij Zealandia. Het is teveel om allemaal uit te leggen wat hier gedaan is/wordt, maar als je interesse hebt kan je het altijd opzoeken! Een kleine samenvatting heb ik hierboven gegeven.

Eenmaal in het park aangekomen zien we de ene na de andere bedreigde vogel, rondvliegen, danwel lopen. De takahe, de Tui, de Northern island saddleback en ga zo maar door. De enige die we missen zijn de Kaka’s(papegaaisoort), we horen ze wel maar zien ze niet. Ook op de plek waar ze extra eten krijgen zien we ze niet(het park heeft voederplaatsen gemaakt zodat de vogels terugkomen naar het park, hier kunnen ze dan in hun veilige haven eitjes leggen en ze ongestoord uitbroeden).

Er zijn al meerdere succesverhalen geboekt. In 2002 begon het park met 14 Kaka’s, ze hebben er nu 900(de totale populatie van de kaka wordt geschat op 5000). De Kiwi heeft hier ook zijn plekje gevonden en zelf de Takahe(waarvan er nog maar 180 op het vasteland leven) is zich hier aan het voorplanten.

We lopen de gehele ochtend/begin van de middag door het park(eigenlijk is het gewoon een bos) heen en zien en horen vele vogels, zelfs Scarlett begint de vogeltjes leuk te vinden. Ook lopen we natuurlijk nog een extra stuk, want we moeten de beentjes goed warm houden.

Aan het begin van de middag komen we dan wederom bij een voerplek voor de kaka’s en of ze het voor ons hebben gedaan..
Ze zijn met zijn 6en, allemaal aan het eten en aan het klieren.. Wat een slimme en vooral mooie beestjes zijn het! Ze kunnen hun nootjes pakken door op een metaal klepje te gaan staan waardoor er een bakje opent. Sommige hebben het beter onder de knie dan andere, maar het is leuk om te volgen. We blijven hier dan ook lang hangen.

Aan het einde van het park zien we een bord met een soort hagedis erop. Dit diertje leefde al tijdens de dinosaurussen en wij kunnen hem hier gewoon bewonderen(hopen we dan). We zien een aantal mensen ergens stoppen en wijzen, we lopen erheen en zien dan ook de hagedis! Wat vet en zo anders dan alle andere hagedissen, deze lijkt echt prehistorisch! Zijn naam is de tuatara! Hij is groter dan we hadden verwacht! We spotten er in totaal 4.. Ook deze beestjes lopen vrij van alle roofdieren(behalve valken) rond!

Aan het einde, na 5,5uur in het park te hebben gespendeerd gaan we nog even het museum in, hier wordt je met een filmpje dat 5/10minuten duurt er weer even fijn aan herinnerd wat de mensen allemaal hebben aangericht en nog steeds aanrichten! Met tranen in onze ogen kijken we hiernaar, hopen dat we ooit iets kunnen betekenen voor de diertjes en de natuur..

Na deze mooie belevenis bezoeken we nog de Weka studio in Wellington, hier worden kostuums voor meerdere films gemaakt die in NZ zijn gefilmd(King Kong, LOTR, the Hobbit). Tof om dit zo te zien, ook hangen de echt gebruikte exemplaren hier(wel achter glas natuurlijk)!
Na deze wederom volle dag gaan we naar de camping en eten een heerlijke rijstmaaltijd(vegetarisch zusje, zoals beloofd)! Hierna genieten we bij een kampvuur na en bekijken onze foto’s van vandaag. Gesloopt duiken we ons bedje weer in!

Het is tijd om de grote stad te verlaten en we gaan een flink stuk rijden! In het onderste gedeelte van het noordereiland is eigenlijk niet heel veel te beleven. Daarom moeten we kilometers maken vandaag. We rijden eerst 140km richting Palmerston-North, een wederom grote stad. Hier gaan we naar een bibliotheek voor een uurtje en uploaden, downloaden en versturen alles weer even.

Direct hierna verlaten we de stad en vertrekken richting Whanganui, ook een wat groter stadje echter heb je hier ook veel natuur. We gaan hier naar een infocentrum en besluiten morgenochtend hier een loop te gaan doen. Het komt dan ook goed uit dat er naast de loop een gratis camping is. Het is inmiddels al 15.00 en we besluiten hier direct dan naar toe te gaan. Na nog een uurtje rijden komen we aan.

Tijd voor een biertje, toastje en tijd om lekker te chillen! We doen lekker kaarten en besluiten vroeg te gaan slapen, we duiken er om 19.00u in! Om 22.00u wordt ik wakker en omdat er in het National park waar we nu zitten ook Kiwi’s zijn kan ik het niet laten een rondje in het donker te doen, Scar is te moe en blijft liggen. Ik blijf 45 minuten weg, ik hoor ze wel, maar ziet ze niet! Wel zie ik 3 possums, ook erg leuke beestjes!

We worden om 07.00u wakker en na het ontbijt gaan we de loop doen, we lopen een flinke heuvel op en worden dan ook beloond met een mooi uitzicht. Het is allemaal mooi, maar niet bijzonder. De weg naar beneden doe ik op mijn blote voeten, mijn schoenen beginnen toch weer pijn te doen! Klotezooi!

We gaan met een dubbel gevoel weer verder na een uurtje gewandeld te hebben. Tot nu toe is alles niet zoals het was op het Zuidereiland.. Onze volgende stop is Mt. Taranaki, met de top op 2518mtr een erg hoge niet actieve vulkaan. Je kan deze via vele verschillende wegen bereiken en er zijn ook vele verschillende loop mogelijkheden. De 1ste weg die we vinden pakken we gelijk, echter als we boven aankomen is het bewolkt en de man bij het infocentrum, wat overigens een ongelofelijke chagrijn is, zegt dat dit de komende dagen nog wel zo blijft.

Het zal toch niet, dat we hem niet eens kunnen zien! We besluiten de volgende weg over te slaan en de 3e weg die ernaar toe leidt nemen we. We zien van grote afstand de berg helemaal, zonder wolken ervoor! Ook nadat we boven aankomen zien we hem goed. We beginnen een loop naar een nog betere look-out, maar eenmaal daar gekomen heeft de bewolking besloten zich om de berg te wurmen! Helaas! We besluiten hier te slapen en morgen nog een poging te wagen, hopen op beter weer.. Voor nu geven ze regen op! We blijven hopen..

In de avond lopen we nog een klein stukje langs het randje van het park en zien een possum met een kleintje op haar rug voor ons. Ze waggelt een tijdje voor ons uit, voordat ze besluit een boom in te duiken samen met de kleine, wat schattig! We trekken ons terug in de auto en gaan lekker slapen! Ik kan het toch niet laten om nog even naar buiten t gaan en wederom hoor ik de possums in de bomen, echter zie ik ze niet meer. Wel zie ik nog een rat, die maar al te graag poseert voor mijn camera. De lucht is helder, je kan de berg nu perfect met de sterren op de voorgrond, wat een foto’s!

In de morgen worden we wakker van alle mensen die erg vroeg beginnen met bergbeklimmen 06.30u. Het is bewolkt en het zicht is niet geweldig, dit helpt Scarlett in haar pleidooi om mij te overtuigen deze beklimming niet te doen. Ik zwicht.. Ik had er zelf namelijk ook niet echt veel zin in en nu Scar zegt het echt niet te willen.. ben ik stiekem ook wel blij!

We verlaten de berg en gaan binnendoor via de Forgotten world Highway richting Tongariro. Het is een rit van 200km, maar deze duurt zo’n 4,5uur! We rijden continu door de bergen en de hierbij vaak voorkomende speldbochten! De uitzichten zijn echter geweldig en het omrijden(want je kon ook via de snelweg) zeker wel waard. We worden omringd met groene heuvels, waarop schaapjes en koetjes lekker aan het grazen zijn.

Na 4,5u komen we weer in de bewoonde wereld, het stadje Taumarunui. Hier besluiten we naar een infocentrum te gaan en navraag te doen over de tongariro-crossing(NZ beste 1-daagse loop)! De jongeman achter de balie helpt ons geweldig en geeft aan dat morgen eigenlijk onze enige kans is deze week, dit omdat er slecht weer op komst is vanuit Antartica! We boeken een shuttlebus voor de volgende dag die ons naar het beginpunt brengt en ons oppikt bij het eindpunt.

We verlaten het stadje dus al snel en zetten de weg in naar Tongariro, we zijn hier binnen een half uurtje en het is inmiddels 13.30u. Erg vroeg om het een dag te noemen en we besluiten nog een kleine loop(heen en weer 2uur) te doen richting een waterval. De loop is niet heel spannend, en na een klein uurtje komen we aan bij de lookout. We zien de waterval(die bijna geen water bevat) van een afstandje. De lookout is schitterend, de rotsen en het groene bos om de waterval heen maken veel goed!

We besluiten hierna om naar een camping te gaan, na 4 dagen weer een lekkere douche! Via deze camping ben je zo op de afgesproken plaats, waar het shuttlebusje ons op komt halen. We doen een klein wasje en maken hierna een lekkere pasta pesto! Alvast wat energie in het lichaam pompen voor morgen. Tijdens het koken raken we aan de praat met een meisje uit Israel, ze heeft de tongariro-crossing vandaag gedaan en geeft aan dat het vreselijk was. De hele loop het ze regen, er was enorm veel bewolking en ze kon dus ook geen hand voor ogen zien! Dit terwijl ze voor vandaag toch echt mooi weer hadden opgegeven! Oeps! Dit is niet tof! We hopen dan maar op het beste..

Voor alsnog staat er een wolkje met zon, we zijn benieuwd! Ons voordeel is ook dat we de loop om 05.00u al starten en vaak is het in de ochtend nog het beste weer! Om 20.00u gaan we lekker slapen, de wekker gaat om 04.00u alweer!

04.00u! Ik ben om het uur wakker geweest vannacht omdat ik bang was dat we ons zouden verslapen(ook al had ik de wekker gezet).. We rijden naar de parkeerplaats waar we opgepikt worden en pakken alles voor de loop. Om 05.00u komt de shuttlebus op afgesproken tijd aan, alleen een frans koppeltje vergezelt ons. De bestuurder van het busje verteld ons dat het vannacht voor het eerst van het jaar heeft gevroren, overdags zal het ook niet echt warm zijn daarboven verteld hij! Na vandaag gaat het 4 dagen sneeuwen en brengen ze niemand meer naar de loop toe, dit omdat het te gevaarlijk is. Dit is dus onze enige kans!

Om 05.20u komen we bij de loop aan en kunnen we dus ook daadwerkelijk starten. Om 12.30u zal de shuttlebus ons wederom oppikken. De loop duurt ongeveer 6,5uur volgens de borden(normaal zijn we sneller, dus we kunnen lekker rustig aan doen).
We schieten uit de startblokken en laten het franse koppeltje al direct achter ons(zo denk ik echt). We lopen het eerste uurtje in het donker en maar goed ook, want er valt niet zoveel te zien! We hebben goede hoop op een mooie dag omdat er nog veel sterren te zien zijn en er haast geen bewolking is te zien..

Rond 06.00u begint het wat lichter te worden, helaas komen er ook steeds meer wolken! We zien al een aantal bergen achter de wolken verdwijnen, het zal toch verdomme niet he!

Het wordt lichter en lichter en de zon probeert zich achter de wolken te laten zien.. Wij hebben na 2km onze eerste echte uitdaging, de Devils staircaise! Een hele reeks trappen, helse trappen(zoals de naam het al voorspeld)! Het is zwaar en het duurt lang en plots spot ik iets! Het is een valk! Een valk zal je dan zeggen.. Dit is er volgens mij niet zomaar 1! Ik heb in Zealandia( het park in wellington) laatst gelezen dat deze nog zeldzamer zijn dan de kiwi. Er leven er nog maar tussen de 2 en 3 duizend van.. En nu zijn we 10meter van hem verwijderd!

Ik probeer zo snel mogelijk mijn camera te pakken en schiet snel wat foto’s, nu de lens wisselen(grotere erop voor foto’s van dichterbij) en hopen dat hij niet wegvliegt! Ik mag er 2 nemen van hem met de lens voordat hij er genoeg van heeft! Als dit er 1tje was, was dit wederom een heel bijzonder moment..

Vanaf dit moment lijkt alles op zijn plek te vallen, de wolken verdwijnen, de zon komt op en alle bergen zijn goed zichtbaar! We zien zelfs Mt. Doom! Voor alle nerds die het niet weten, "de" berg van de Lord of the rings!

Na een tijdje komen we aan bij de voet van de Red Crater(een rode krater, wederom, zoals de naam al aangeeft). Hier staat een fikse wind en hier blazen de wolken keihard langs je gezicht heen, we lopen letterlijk in de wolken. Het is stervenskoud(als het vriest, sta ik niet raar te kijken) en de weg omhoog is gevaarlijk. Er ligt vulkanische troep overal en je moet jezelf vasthouden dmv een gespannen ijzeren koord. De wind giert langs ons heen en zelfs ik wordt er oncomfortabel van..
Nog maar 200mtr omhoog en dan zijn we op het hoogste punt van de dag! We lopen, kruipen en tijgeren ons een weg naar boven. Zonder enig gevoel in de handen probeer ik nog wat foto’s te schieten, inmiddels neemt de bewolking ook weer toe en de zon is verdwenen. Hij laat zich zo nu en dan nog el eens zien..

De weg naar beneden is misschien nog wel gevaarlijker dan naar boven, we glijden(ipv lopen) naar beneden en komen dan bij de emerald lakes! Meren die naar sulfaat ruiken en als de zon erop schijnt gifgroen worden. Wij moeten het doen met donkergroen, er is helaas geen zon. We lopen nog wat naar beneden en gaan in de kou(het is nog steeds onder 0 geloven wij) achter een rots(ter bescherming tegen de wind) wat eten. Na een klein half uurtje breekt de zon wat meer door en ik besluit om wederom naar boven te gaan, Scar wilt even niet meer! Ik ga alleen en kom terug met bizarre foto’s!

Scar is hierdoor weer gestimuleerd en keert met mij mee terug! We genieten van de mooie meren. Hierna is het over met de pret, na het zien van een blauw meer(veelal met bewolking) moeten we dalen! Een hels stuk dalen! We dalen ongeveer 2 tot 2,5uur(zien nog wat mooie vulkanische gebieden) en komen dan uiteindelijk om 12.00u bij de parkeerplaats aan, na een half uurtje wachten komt Simon(man van de shuttlebus ons wederom oppikken).

Ik geef aan dat we een valk hebben gezien.. Hij geeft aan dat we ons gelukkig mogen prijzen omdat deze haast nooit worden gespot door mensen! Hij is hierdoor ook erg enthousiast. In de auto praten we wat af met hem en verteld hij de mooiste verhalen. Eenmaal weer terug bij de auto laat ik hem de foto zien.. Jaa, het is er 1 zegt die! Blij met onze ontmoeting met de valk en met de geweldige loop(en het weer tijdens de loop) keren we terug naar de camping. We drinken een biertje en genieten van een heerlijke hete douche! We relaxen wat en wassen onze stinkende kleding uit.. In de avond maken we een lekkere vegetarische curry, we duiken hierna lekker vroeg ons bedje in!

De volgende ochtend rijden we rond 10.00u weg van de camping richting Taupo, hier bevind zich direct ook het grootste meer van NZ, lake Taupo. Bijzonder is hij niet, niet qua kleur, niet qua omgeving, helaas! Toch besluiten we daar wel van onze gekochte lunch te genieten(pizzabroodjes). Na de lunch gaan we naar de Huka falls, een waterval kleiner dan 10mtr, maar met een enorme kracht. De waterval zou binnen 1 minuut 5 olympische zwembaden kunnen vullen. Hier is het water wel erg mooi van kleur.

Vanaf Taupo begint ook het geothermisch gebied van NZ, deze loopt tot en met de bay of islands. In Taupo zelf hebben ze natuurlijke spa’s. 1 zijtak van de rivier bevat deze spa’s. Het water is rond de 38 graden beneden aan het stroompje, maar aangezien het stampvol zit gaan wij wat meer naar boven. We vinden onze prive stukje en springen erin! Het is heet, ik schat dat het een paar graden heter is dan beneden en onze lichaampjes worden ook direct vuurrood. We houden het 5 minuten vol en houden het dan voor gezien! Op naar de camping! We slapen weer eens gratis en parkeren hem op een heuvel, zodat niemand naast ons kan staan..

Scarlett maakt heerlijke wraps met kaas, olijf, sla, tomaat, komkommer en avocado voor ons, we eten er allebei 3! Volgepropt is het inmiddels donker, we gaan maar proberen te slapen. Het is inmiddels al 19.30u!

De volgende morgen worden we om 06.30u wakker, we besluiten voordat we richting Rotorua gaan nog even langs de spa’s te gaan. Er is helemaal niemand! We hebben ze voor onszelf en beneden is de temperatuur heerlijk. Na een klein half uurtje voegen 2 gasten zich bij ons met wie we lekker aan de praat raken. Hierna voegt een lokale “kiwi” zich bij ons. Ook zijn hondje neemt plaats in het warme water! De jongens gaan er vandoor en wij praten zeker nog 1,5uur met deze aardige man. Ook het hondje genaamd Gill krijgt genoeg aandacht van ons! We verlaten de spa’s en voordat de man(ben zijn naam vergeten) in zijn auto stapt om weg te rijden geeft hij ons nog een heel brood mee(met rozijnen en fruit). Gewoon omdat hij ons goede mensen vind zegt hij! Nou, die steken we in onze zak!

Het is inmiddels 10.00u en we ontbijten even snel met een heerlijke kop koffie derbij! Hierna gaan we rijden. Op aanraden van de man gaan we ook nog langs een geothermisch park genaamd: ‘’Craters of the moon’’. Hier komt er stoom uit de grond gezet en dit heeft er al voor gezorgd dat er enorme kraters zijn ontstaan. Dit is pas zo’n 60 jaar aan de gang.. Ook hebben ze diverse kraters met kleine modderpoeltjes erin, erg leuk om te zien. De stoom is ook erg warm, dit is erg fijn aangezien het halverwege keihard begint te plenzen! We maken de loop snel af en duiken onze auto in.

We nemen nog een kijkje bij een dam die om de 2uur zijn water laat lopen, dit om elektriciteit op te wekken bij een centrale iets verderop. Het is mooi om te zien, alleen niet heel spectaculair.
Hierna verlaten we dan eindelijk Taupo, na 45minuten rijden komen we langs Wai-O-Tapu geothermal wonderland, dit slaan we voor nu over en komen hier morgen voor terug.

Het is het meest spectaculaire geothermisch park in NZ, we zijn benieuwd! Onderweg naar onze camping langs het meer nemen we nog een kijkje bij Kerosene creek. Hier kan je ook in een natuurlijke omgeving in heerlijk warm water zwemmen, alleen is dit water bruin ipv het kraakheldere water van vanochtend. Wij slaan dit keer over.

Als laatste stop voor vandaag lopen we naar een uitkijkpunt, Crater lake! Een turquoise gekleurd meer met op de achtergrond bergen met allerlei verschillende kleuren, genaamd rainbow mountain. Een heerlijk plaatje om de dag mee af te sluiten.

Nadat er vandaag flinke buien zijn gepasseerd is dan eindelijk het zonnetje aan de beurt. We kunnen lekker bijkomen van vandaag! Helaas is de zon ook snel weer verdwenen, het stormt de gehele nacht!

Om 06.30u zijn we wakker en het weer is nog niet opgeklaard, wat heet, het is vreselijk. We blijven tot 09.00u op de camping wachten op de hoop dat het opklaart, maar helaas. We slaan vandaag het geothermische park dus over en gaan richting Rotorua. Kijken wat we hier kunnen beleven, het informatiecentrum, de plek om het uit te zoeken. Ik zie dat je kan raften en ik bedoel natter dan nu worden we toch niet.. Scar? Ze twijfelt, vind het eng, ook omdat het de hoogste waterval ter wereld is waarop commercieel wat geraft(7meter maar). Uiteindelijk stemt Scar ermee in en besluiten we te boeken, we kunnen om 12.00u al.

We lopen een rondje in het bos waar verschillende modderpoelen al bubbelend te midden van het bos liggen, ook thermische poeltjes zijn hier aanwezig, echter mag je in beide geen plaats nemen omdat het gevaarlijk heet kan zijn! Wel hebben ze 2 kleine poeltjes voor de voeten gemaakt. Nu het zo regent en het maar 3!! graden is dit heerlijk!

We rijden rond 11.00u naar het raftcentrum en lunchen hier nog wat voordat we naar binnen gaan. We worden in onze pakken gehesen en rijden naar de rivier(letterlijk 30seconden)..
Alhier blijkt dat het water warmer is dan erbuiten, dus we kunnen lekker zwemmen! We zitten met 4 duitse gasten in onze boot en mogen er als eerste vandoor.

We doen eerst wat kleine stroompjes om wat te oefenen en hierna pakken we direct 2 watervallen van beide 2,5mtr. Het is supertof om zo in je bootje heen en weer geslingerd te worden. De stromingen worden nu sterker en we moeten steeds harder peddelen! Scar wordt gevraagd om op de voorkant van de boot te gaan zitten terwijl alle mannen aan de achterkant plaatsnemen, hierdoor schiet Scar bij een klein watervalletje hoog in de lucht, ze vind het maar eng, maar stiekem ook wel erg tof!

Uiteindelijk bereiken we de grote waterval, met nog wat extra instructies gaan we erop af.. De hele boot verdwijnt onder het kolkende water, maar we kantelen niet! Supervet dit ritje! We doen nog wat kunstjes met de boot.. We rijden op een golf, gaan achteruit een kleine waterval af en als laatste laat hij ons uit de boot en mogen we een stuk door de stroomversnelling zwemmen. Hierbij raakt Scar toch wel even in paniek, ook omdat ze(naar haar gevoel) lang onder water blijft. Op het filmpje is te zien dat het niet langer dan 2 seconde duurt.. Ik moet toegeven dat ik het toch ook wel spannend vond. We overleven alles en stijf van de adrenaline genieten we na!

Eenmaal terug krijgen we de foto’s(wij betaalden 5$ pp meer dan de andere, maar kregen de foto’s twv 40$ dan wel gratis). De Duitsers in de boot willen de foto’s ook graag en we maken een deal, voor 20$ mogen ze ze hebben, dit doen ze! Ook geef ik ze de gopro-filmpjes mee, gratis danwel..

In de late middag bezoeken we nog green en blue lake(beide zien er niet gekleurd uit, maar dit komt omdat de zon er niet is) en boeken we ook nog een avondtour voor morgen door een maori dorp. Hier krijgen we dan traditioneel buffet en wordt je ondergedompeld in de maori cultuur. Morgen hebben we dus een druk dagje, voor nu zegt het weer dat het zonnig wordt, maar we juichen niet te vroeg!

We gaan naar dezelfde gratis camping als gister en maken lekker makkelijk noodles, hierna is het tijd om lekker te relaxen!
De volgende ochtend worden we om 06.30u wakker met de zon al schijnend in onze bekkies, lekker zeg! We maken een bakje koffie, ontbijten wat, praten met 2 Belgen en gaan rond 08.15u richting het geothermische park van waiotapu.

Deze opent om 08.30u en we zijn precies op tijd. Gelukkig! We zijn maar met zijn 7en ofziets! We lopen snel naar de Champagnepools en naar de devils bath(de 2 mooiste gebieden waar je de mooiste foto’s kan schieten) voordat de groepen met Chinezen eraan komen om alle foto’s te verpesten! De kleuren hier zijn bizar, geweldig! Van gifgroen tot fel oranje en met het stoom wat ervan afkomt krijg je hele toffe foto’s!

We maken snel een rondje door het park en begeven ons daarna terug naar de auto, we moeten om 10.15u bij de Lady know geyser zijn, omdat ze hier dan een substantie ingooien waardoor de geiser gaat spuiten. De show is lekker toeristisch, maar wel leuk om te zien..

Na de show gaan we terug naar het park om nu op ons gemakje hierdoor heen te lopen. Het is inmiddels 10.30u en de aantallen mensen zijn vermenigvuldigt met 100 danwel niet duizend! En vooral Chinezen.. We ergeren ons weer dood aan de vele ‘peace-foto’s’ en onnozele ‘ik sta voor een bord’ foto’s. Gelukkig hebben we alles al een keer gezien.

We blijven er alsnog een uurtje of 2 en vertrekken hierna richting de mud-pools, helaas mag je er geen duik in nemen. Na dat alles vertrekken we richting Rotorua. Hier doen we boodschappen en doen we een drankje in het oudste gebouw van de stad, even lekker opwarmen in de pub die zich hierin bevind. Om 16.30u is het tijd om naarhet Maori-dorp te vertekken.

We komen hier aan en zetten de auto neer, hierna worden we naar binnen geleid. Vele tafels staan hier klaar in een grote ruimte. We nemen een drankje en komen tot rust. Na een half uurtje is iedereen binnen en kan de ‘show’ beginnen. We gaan eerst naar een plek om te kijken hoe de Hangi wordt klaargemaakt. Hangi is eten op een traditionele manier klaargemaakt. Ze koken dmv het opwarmen van stenen en laten de kip, lam en aardappelen(nadat ze overdekt zijn met natte doeken) ondergronds voor 4 uur garen. Het vlees is dan extra mals en de aardappelen extra zacht.

Hierna zien we traditionele kano’s die de Maori’s gebruiken en ook komen de doprskrijgers binnengevaren op een rivier. Vol met tattoo’s en traditionele kleding zingen ze liederen. Erg imponerend allemaal.
Hierna is het tijd voor de grote show waarin de maori’s een verhaal vertellen. Met dans en zang worden we vermaakt en ook krijgen we zo een inzage in hun cultuur. Ter afsluiting doen ze een Haka, waarbij het kippenvel over mijn hele lichaam gaat, indrukwekkend!!

Tijd voor het diner! Heerlijk is het! Zo zacht en mals, Scar en ik proberen zelfs een stuk lam(wat ons aardig smaakt) en proppen ons tot de nok toe vol met traditionele gerechten en toetjes, want tjaa het is gratis he!
Na de heerlijke maaltijd is het tijd voor een afsluitend loopje door het dorp, hier zien we honderden glowworms en ook de hutjes en shelters van de maori worden laten zien. Erg mooi en tof om dit te zien, het is een geslaagde avond geweest.

In de regen zoeken we een camping op en vallen hier direct met een volle maag in slaap, lekker zeg!