Rarotonga, Cookeilanden

Cook Islands, Rarotonga

We vertrekken Maandag 7 Mei, 16.30u vanuit Auckland. Na een heerlijke korte vlucht van maar 3u30min landen we op Zondag 6 Mei om 22.00u lokale tijd in de Rarotonga, het grootste eiland van de Cook-eiladen. Gelukkig hebben we geen jetlag want het verschil met NZ is maar liefst 22u, oftewel bijna 1 dag! We hebben dus eigenlijk een beetje aan tijdreizen gedaan. En ook voor het eerst in langer dan een jaar lopen jullie voor op ons, jeej, wel 12uur!

De taxichauffeur staat ons op te wachten nadat we gearriveerd zijn en met al onze spullen verlaten we rond 23.00u het vliegveld. Hij brengt ons direct naar ons appartement toe. Wat ons opvalt is hoe rustig het overal is en hoe lekker dit eigenlijk ook wel is! Een half uurtje na vertrek hebben we het halve eiland over gereden en zijn we aangekomen bij ons appartement.

Het is supergroot, van het uitzicht zien we nog niets, maar dat komt morgen wel. We hebben een kingsize bed en ook dat bevalt ons! Er ligt lekker wat fruit klaar en een stokbrood voor morgenochtend. We duiken de douche in en gaan hierna heerlijk slapen in ons bedje, wat groot en voor het eerst sinds tijden hoef ik niet mer Scar te vechten om genoeg ruimte!

Ik wordt de volgende ochtend om 06.00u wakker door het gekrijs van de lokale haan, ook het lichtinval van boven uit het dak(hier is om een of andere reden een raam geplaatst) draagt eraan bij dat ik langzaamaan wakker wordt. Ik knijp mijn ogen nog eens hard dicht en val gelukkig nog in slaap voor 2 uurtjes, als ik ontwaak is Scar al wakker! We genieten van ons stokbrood met jam en een heerlijke banaan als ontbijt. We besluiten dat we zo snel mogelijk een scooter gaan huren zodat we wat mobieler zijn op het eiland.

We gaan naar het kantoor en een hele aardige mw staat ons te woord, ze is de eigenaresse van het appartementencomplex. We moeten gewoon even naar het politiebureau gaan en daar kan je voor 20$ je Cook-eiland rijbewijs ophalen. Ook geeft ze ons een to-do lijst mee en verteld ons waar de bushalte is. Nadat we onze spullen hebben verzameld gaan we direct naar de bushalte toe. We wachten hier een kleine 20 minuten en hier komt de bus dan. Nog eens een kleine 20 minuten en we zijn aangekomen op het politiebureau.

Ik sluit aan in de rij(het is nogal druk met mensen die hun rijbewijs willen halen) en na 15min wordt ik geroepen. U moet dit formulier invullen meneer en daarna moet een theorietest afleggen.. Als ik vraag waarom dit is reageert de mw erg fel, omdat iedereen dit moet. Maar het is voor een scooter te huren, is dan een autorijbewijs niet voldoende? Nee! Theorietest! Nou het begint dus al lekker.. Met angst wacht ik op de test die ik moet maken, ze heeft me alvast een papiertje meegegeven waarop de antwoorden moet invullen.. Het zijn 25 vragen en hiervan moet ik er 23 goed hebben, dit meen je niet! Dit wordt dus de gehele vakantie met de bus overal heen..

Na een kleine 10 minuten krijg ik de test, naast me staan een jongen uit NZ en samen met zijn vriendin en Scarlett maken we de 1ste 4 vragen totdat de juffrouw polshoogte komt nemen en beide dames weg stuurt! Ik ben nu op mezelf aangewezen! Het verschil in vragen is erg groot, de een kan de grootste debiel zelfs beantwoorden en bij de ander weet ik niet eens wat sommige woorden betekenen! Op goedgeluk vul ik dan maar alles in, ik kijk Scar ook direct aan met een blik van: ”dit kan nog wel eens de gehele dag gaan duren”.

Ik weet zeker dat ik er meer dan 2 fout heb! De jongen wordt naar voren geroepen en heeft het gehaald, bij mij duurt het en duurt het.. Dan eindelijk komt ze terug met de uitslag en verteld dat ik een scooter moet gaan huren en dan de praktijktoets moet gaan doen.. Dus ik heb het gehaald? Jaaa, ik heb het gehaald! Met waarschijnlijk meer geluk dan wijsheid heb ik 24 van de 25 vragen goed! Nu een scooter gaan halen, even laten zijn dat ik bekwaam ben om te rijden en weg zijn we!

Het eerste bedrijf is van een lokaal iemand, maar deze hebben geen scooters meer. Probeer Avis zegt de mw achter de balie. Hier aangekomen geeft de mw aan dat ook zij geen scooters meer hebben en dat ik er eentje kan reserveren. Deze zal dan om 13.00u gereed zijn(het is nu pas 11.00u en ik moet het examen nog gaan afleggen). Je kan het nog op 1 plek proberen, een kleine 10 minuten lopen. Dit doen we! Bij aankomst staat het hele gebouw ok al vol, er zijn nog 4 scooters wordt er omgeroepen, er staan echter nog een persoon of 10 voor me! Wat nu!
We gaan terug naar Avis en er zit iemand anders achter de balie, deze zegt dat er nu juist een scooter is teruggebracht en dat we dus mazzel hebben. Ik teken de papieren en neem de scooter mee voor het praktijkexamen.

Tijdens het wachten zagen we een vrouw die het examen moest afleggen letterlijk achter haar scooter aanvliegen en het is dan ook niet verwonderlijk dat zij het niet gehaald heeft(haar man stond naast ons in Avis en gaf dus aan dat zijn vrouw het niet gehaald had) Dachten wij al :D.
Ik ben aan de beurt, ik haal mijn scooter van de standaard af en laat zien dat ik hem onder controle heb, op de terugweg moet ik een slalom maken.. Dit doe ik zo schep dat ik een pion omver rij, het zal toch niet he.. De politieman geeft me een hand en zegt dat ik geslaagd ben.. Het is inmiddels 12.30u en we hebben dus een ochtend weggegooid aan het behalen van mijn rijbewijs :P

We besluiten direct om wat boodschappen te doen voor het ontbijt, ook nemen we natuurlijk wat lokale biertjes mee! We brengen alles terug naar ons huisje en gaan hierna met de scooter richting het strand. We rijden eerst nog langs kapitein Moko. Hij heeft een bootje waarmee hij dagelijks 4 mensen meeneemt om te gaan diepzeevissen. Dit lijkt me wel wat, ik boek een afspraak voor morgenochtend! Om 06.00u moet ik me melden..

Hierna gaan we als eerste naar Muri lagoon, de meest bekende lagoon op het eiland. We nemen direct een duik in de zee, die overigens turquoise is. Met onze maskers op zoeken we naar onderwaterleven of koraal, maar helaas zien alleen maar zeekomkommers. Sporadisch komt er een klein visje voorbij zwemmen. We zwemmen naar een eilandje en genieten daar van het uitzicht, prachtig! Na een uurtje of 2 in de zon gelegen te hebben houden we het voor gezien op Muri beach en gaan we verder langs de Oostkust waar maps.me aangeeft dat je goed kunt snorkelen.

We pakken de spullen en gaan hierheen.. Inderdaad, het is al een stuk beter! We zien grote stukken braincoral(hersenkoraal) en hierbij ook de nodige kleine gekleurde vissen, blauwe zeesterren en tot slot ook nog een grote school met tonijn. Het water is helder, dus heerlijk om te snorkelen!

Na dit plekje houden we het voor gezien en rijden we terug op het scootertje richting ons huisje. Hier pakken we een heerlijke douche om het zoutwater van ons af te spoelen. We lopen richting het kantoor en vragen ons af of we een kokosnoot mogen hebben. De vrouw roept direct haar man erbij en deze laat aan ons zien hoe de kokosnoot gepeld en makkelijk geopend kan worden. Heerlijk! Vanaf nu mogen we er zoveel pakken als we zelf willen!

Na ons kokosnootavontuur pakken we de scooter en gaan op zoek naar een gezellig plekje om te eten. We rijden bijna het hele eiland rond en komen uit bij Charlie’s. Voor 25$ heb je een heerlijke verse vis met patat en een salade erbij, Scar kijkt het meest uit naar het toetje wat erbij komt, cake met ijs! Onder het genotvan livemuziek eten en drinken we ons lekker vol en genieten we nog even na van onze eerste dag op Rarotong. Hierna pakken we de scooter en rijden we naar huis. Wat en dag! Vermoeid van alle indrukken vallen we in slaap!

Om 05.30u gaat mijn wekker, gedesorienteerd spring ik onder de douche en maak ik wat broodjes klaar. Ik spring op de scooter en rijdt richting de Kapitein. Hij is al bij zijn boot en ik drink samen met hem een kop koffie. Het is nu wachten op de anderen. Het is inmiddels 06.15u en Moko geeft aan dat zijn vrouw waarschijnlijk heeft gezegd dat ze zich om 06.30u moesten melden. En ja hoor, om 06.30u komen er nog 3 andere aan. 1 koppeltje uit Australië en nog een jongen alleen.

We jumpen direct op de boot en vanaf het begin is het al duidelijk dat Moko goed is in het geven van commando’s. We varen de haven uit en vrijwel direct is er een kloof waar het al 500mtr diep is, de kunstaasjes worden direct overboord gegooid. Hij gooit in totaal 6 hengels uit. We varen naar de hotspot en we zien ook enige vogelactiviteiten(wat altijd een goed teken is), hier bepalen we ook wie het eerst aan de beurt is. Ik ben als 3e aan de beurt.. De vogelactiviteit houdt na 10 minuten op en ook de vissen willen niet happen!

De kapitein wordt steeds wat meer gefrustreerd, omdat we inmiddels al 1,5u bezig zijn en nog niets hebben gevangen! We veranderen steeds van aas, maar niets lijkt te werken. We varen nu ook al een flink stuk van de hotspot vandaan. De kapitein wil niet te diep gaan omdat het dan een te grote gok wordt of we wel vis gaan vinden. We blijven langs de kust(nog steeds op 1km diepte) varen. De kapitein geeft aan dat nummer 1,2 nog maar 5 minuten hebben en dan is het tijd om te wisselen.

10 minuten later begint 1 hengel ineens te gillen, de kapitein zegt te wachten om hem te pakken! Ineens gaan ze allemaal af! Wat een gekte! 5 vissen hebben we blijkbaar vast aan de hengel, nu nog binnenhalen. Iedereen pakt 1 hengel en begint onder geschreeuw(hij probeert aanwijzingen te geven:P) van Moko de vissen binnen te halen. De australische jongen naast me geeft aan dat hij moet kotsen en Moko gooit hem aan de zijkant en pakt zijn hengel over. Na een klein gevechtje van 5 minuten haal ik de eerste vis langs de boot, een yellowfin tuna.

Moko slaat de haak door zijn kop en trekt hem naar binnen. Volgende schreeuwt hij! Na even te hebben genoten pak ik de volgende hengel en begin deze ook binnen te halen. De Australische jongen die alleen was heeft die van hem nu ook binnen en ook de kapitein haalt die van hem binnen. Nog 2 te gaan..
Deze vis geeft iets meer tegenstand, maar uiteindelijk ook niet heel veel en ook deze is dus binnen. De laatste heeft het meisje, maar deze verdwijnt onder de boot. Moko trekt de hengel uit haar handen en probeert de vis nog een andere kant op te sturen, maar helaas de lijn breekt.. We hebben dus in 10 minuten tijd ineens 4 yellowfin tuna binnen gehaald. Het volgende half uur pompt de adrenaline nog door mijn lichaam heen..

Na dit avontuur is het koppeltje zeeziek, ze braken de hele tijd en liggen voor de rest alleen maar te slapen..
De australische jongen en ik doen al het werk op de boot(we varen, wisselen van aas, gooien de hengels uit) en we zijn keihard aan het genieten. We proberen het op vele plekken nog hierna en ondanks we op het laatst veel vogels zien en ondanks dat we 1,5uur langer op zee blijven dan gepland vangen we niets meer..

Maar wat een ervaring! Wat een supertoffe ervaring! De kapitein Moko, die eigenlijk te lomp is in zijn woorden om een tour te begeleiden, maar alles goed bedoelt om zoveel mogelijk voor ons te vangen.. De mooie tonijntjes van allemaal rond de 10/12,5 kilo.. Het besturen van de boot.. Het ervaren om te vissen op diepzee.. Het was allemaal geweldig!

Het is inmiddels al 12.30u en Scar zit nog steeds op mij te wachten(denk ik dan), ik vraag de kapitein of hij de tonijn voor mij wilt fileren en ik geef aan dat ik maar 2 stukjes filet wil voor ons diner voor vanavond. De kapitein snijd 2 stukken filet van de vis af. Hiermee kan ik een weeshuis nog voeden! Maar heerlijk, verse tonijn!

Met de tonijn kom ik thuis aan, Scar is al vanaf dag 1 een beetje verkouden en heeft heerlijk tot 09.00u uitgeslapen en daarna op het balkonnetje gezeten. Het weer was slecht op het eiland, het heeft geregend! Op zee was het een stuk beter, de laatste 2uur hebben we zelfs in de zon gevist! Nu dat wij zijn aangekomen is het weer veranderd, de zon schijnt en het is warm! We pakken de spullen in en gaan lekker naar strand.

Onderweg naar het strand stoppen we nog bij de haven aan de andere kant van het eiland, hier zijn nog 5 visbedrijven die dezelfde tour aanbieden. Er ligt een tonijn die ze hebben gevangen en de vis is werkelijk waar gigantisch, 45 kilo zegt de kapitein! Ik zou graag nog een keertje gaan.. wie weet!

Eenmaal aangekomen bij de black rock gooien we de handdoeken op het strand. Ik ga direct de zee in met mijn snorkel op, Scar gaat lekker relaxen op het strand. Het water is echt bizar helder. Je hebt een zichtbaarheid van wel 15/20mtr! Ook hier is er alleen hersenkoraal en de visjes zijn hetzelfde als bij onze snorkeltocht van gister. Ik blijf een uurtje ronddobberen in het water terwijl Scar lekker aan het bijbruinen is! Ik gooi me naast haar neer en val in slaap.. Rond 16.00u gaan we verder en drinken we een lekker cocktailtje ergens bij een bar langs het strand.

Na dit alles is het tijd voor een douche! Hierna begin ik met de bereiding van de Tonijn. Van de 2 stukken pak ik er 1 en dit is ruim voldoende voor ons beide om onze beide buikjes te vullen. Ik snij de tonijn in wat dunnere filetjes en bak de tonijn daarna tot in perfectie(al zeg ik het zelf). Hij smelt werkelijk in je mond! Wat is dit heerlijk zeg!

Na ons diner gaan we nog even naar de avondmarkt in Muri beach en halen nog een lekker ijsje als toetje, nog even genieten van de muziek daar en hierna gaan we terug en duiken we ons bedje in! Heerlijk dromen over de tonijn!

Uitslapen zit er niet in voor mij, ik wordt om 07.30u al wakker, Scar blijft nog een uurtje langer slapen! Het is donker en volgens de weersvoorspellingen blijft het heel de dag bewolkt! Tijd voor de Island walk dan maar. We rijden onze scooter tot aan het begin van de track en zetten hem daar op slot. Ik heb besloten de wandelschoenen een nieuwe kans te geven en ik hoop dat het nu wel goed gaat.. De track gaat middendoor het eiland en is erg pittig. Het begin is makkelijk aangezien je over een weg loopt en nog niet omhoog hoeft te lopen, maar hierna wordt het toch wel pittig!

Je loopt continu te klimmen en te klauteren over stenen, boomwortels en modderige paden. De luchtvochtigheid is hoog, dus het spuit uit alle gaten van onze lichamen. We pauzeren 1 keer na een half uurtje en drinken dan flink. Hierna is het bikkelen, bikkelen en nog eens bikkelen. Plots zien we een hele tourgroep voor ons, die verbaast zijn dat we de loop op onszelf zijn gaan doen. We passeren ze en na ongeveer 1 uurtje zijn we op de top, we kijken tegen “the Needle” aan. Een grote steen met meerdere ‘gezichten’ zichtbaar hierin.

Het uitzicht is bizar! Groen, groen en nog eens groen. Geen wegen, geen huizen, alleen maar natuur! Het uitzicht is spectaculair. We blijven dan ook een tijdje genieten! Uiteindelijk besluiten we ook nog om via een touw en kettingen om de rots heen te lopen naar een plek waar het uitzicht nog mooier is! We blijven er een tijd hangen.

Hierna is het tijd om naar beneden te glijden.. Door de modder is het erg glad en dat merken we beide! Ook de hielen doen weer ernstig pijn door die k*tschoenen dus naar beneden is een stuk minder leuk dan de weg naar boven. Na een kleine 45minuten zijn we er, de schoenen kunnen uit en we jumpen op de scooter. We rijden terug naar het huisje en gaan lekker douchen, hierna lunchen we. Ik maak een hamburger als lunch, Scar houdt het bij muesli!

In de middag rijden we naar het Zuid-Oosten van het eiland en gaan hier een waterval bekijken. Op de weg naar de waterval toe(die we moeten lopen, omdat er wegwerkzaamheden zijn) zien we een SPCA opvang met allemaal honden. We lopen er voorbij en gaan een kijkje nemen bij de waterval. De waterval is erg triest en het is misschien wel de slechtste die ik ooit heb gezien!

Op de terugweg kunnen we het toch niet weerstaan om even naar binnen te gaan en alle hondjes even heerlijk wat aandacht te geven. We raken ook aan de praat met de man die de honden verzorgd en we blijven hier zeker een dik uur hangen. We maken zelfs een donatie :P.. Het liefst nemen we ook alle hondjes mee, maar helaas!
De man biedt ons een lift aan naar de scooter toe en hierna gaan we weer terug naar het huisje!

Even een heerlijk biertje drinken en even chillen.. We besluiten in de avond om lekker uit eten te gaan bij Vaima, een polynesian restaurant. We zitten aan het strand, maar worden hier weggeblazen door de harde wind. We gaan wat meer richting binnen zitten, perfect! Het eten is heerlijk, de specialiteit op het eiland is ook vooral vis en zeevruchten. Aangezien we de laatste dagen alleen maar vis aan het eten zijn besluiten we dit keer om een 1 pizza te nemen en 1 garnalengerecht. Het is heerlijk! Ook de cocktails zijn erg lekker!

Na het eten doen we nog een biertje en vertrekken daarna richting het huisje. Tijd voor bed en hopen dat morgen het zonnetje zich weer laat zien..

Helaas! Wederom een donkere start van de dag, we blijven hopen dat het weer om gaat slaan maar het lijkt erop dat we ons de rest van de tijd moeten vermaken met donkere wolken boven ons hoofd. We maken een lekker ontbijten en proberen het weer onze ‘mood’ niet te laten verpesten(al begin ik het toch wel moeilijk te krijgen).

We pakken 2 Kano’s van het resort en gaan rondom de kleine eilandjes van onze lagoon varen. De stroming is erg sterk en we moeten dus even aan het werk! Op het eilandje aangekomen lopen we een half rondje en gaan door het water heen naar een ander eiland. Hier worden we verrast door de vele grote heremietkreeften die op het eiland leven. Ook worden we verrast wat voor een vuilnis er op het eilandje ligt. Scar begint direct wat bij elkaar te sprokkelen en ikzelf doe ook mee. Het wordt erger als we een grote plastic zak vinden en deze beginnen te vullen. Het is nu game on!

Slippers, schoenen, zakken, touwen, flesjes en nog meer teringzooi dat de mens heeft achtergelaten in de zee! Belachelijk! We lopen met een zak vol(!!) terug naar onze kano’s. Het is inmiddels ook alweer 2 uurtjes verder, de tijd vliegt.. We komen aan bij ons huisje en de dame achter de balie is nogal verbaast met onze daden en met onze vondst. Ze lijkt zich te schamen voor wat wij hebben aangetroffen.

We besluiten hierna zelf een paar kokosnoten uit de boom te halen, dit doen we met een mes die aan een stok is bevestigd. Eenmaal beneden aangekomen worden de kokosnoten vakkundig in elkaar gehakt door mij en hierna kunnen we genieten van een heerlijk vers kokosdrankje! We lopen terug naar het huisje en lunchen wat. We doen vlug een wasje en na het wasje zetten we koers richting het stadje.

We gaan langs een fudge-zaak en komen hier 6 verschillende smaken van, heerlijk :D
Daarna drinken we een heerlijke verse smoothie en lopen nog wat winkeltjes af. Het is inmiddels 16.00u en we besluiten weer terug te reizen richting ons huisje. Hier maak ik de laatste tonijn de we nog hadden van mijn vistrip, hij is weer voortreffelijk!

Na te hebben gedoucht gaan we in de avond naar een danswedstrijd toe. Het is een jaarlijks terugkomend iets. 4 verschillende eilanden van de in totaal 17 tellende eilanden(niet allemaal bewoond) leveren iemand af. Het is nogal een happening hier omdat ze een groot auditorium gebruiken hiervoor, de entree is maar 5$. Het begint ergens rond 19.00u zegt de mw die ons de tickets verkoopt met een lach. Het kan dus ook zomaar 20.00u worden!

We halen een bbq maaltijd bij een local en eten deze met smaak op. We raken hier in gesprek met een aantal mensen die vrijwilligerswerk doen. Ze werken als dierenarts/verpleegkundige hier!
Rond 19.30u begint de show en wij gaan snel naar binnen. De presentator is soms wat moeilijk te verstaan, maar goed! Het zijn 2 categorieën, 1 showdans(culturele dans) en 1 hele snelle dans. De meiden en jongens gaan om de beurt en ik moet eerlijk zeggen dat de jongens mij meer imponeren met hun dans dan de dames.. Het ziet er allemaal heel krachtig uit en ook de muziek die erbij meekomt is tof! Ze hebben allemaal zelfgemaakte traditionele kostuums, ook hier worden ze op beoordeeld.

Al met al duurt de show tot 22.00u en we genieten ook tot het laatste moment! Met de prijsuitreiking valt het plots stil, de presentator komt niet meer uit zijn woorden en wordt backstage gebracht. Iemand anders neemt het over. Omdat wij een beetje aan de zijkant zitten kunnen we zien wat er gebeurd en de man lijkt niet lekker te zijn geworden. Er zal vast wel een EHBO’er zijn ofzo. Na 5 minuten wordt er omgeroepen of er nog dokters of verpleegkundigen in de zaal zijn..

Ik meld me samen met een NZse vrouw van in de 70 en start mijn assesment! Hahaha! Wie had dat gedacht.. Ik heb het allemaal nog in mijn vingers.. Het verloopt allemaal soepel en samen met de dokter(die overigens niets doet) proberen we te ontdekken wat deze man nu heeft. Ook de echtgenote van mnr is aangekomen en deze begint te gillen: O, lord! Put him up! En dit soort dingen.. Ik moet eigenlijk heel hard lachen om wat er nu allemaal gebeurd, maar ik kan me gelukkig inhouden!
Uiteindelijk lijkt het op vagale collaps of mogelijk nog een tia, lage bloedsuiker, maar iets heel ernstig is het naar mijn inziens niet. Nadat de ambulance is gekomen doen we de overdracht en laten we het werk verder aan hun over. We worden bedankt door de echtgenote en verlaten het toneel(letterlijk!).

In de drukte vind ik uiteindelijk Scarlett terug en we pakken hierna de scooter en rijden rustig aan naar huis. Het is 23.00u, lekker slapen! Morgen ons laatste dagje, wat vliegt de tijd hier..

Om 08.00u worden we wakker, wederom in het donker. De bewolking is dik en er is geen blauwe lucht zichtbaar.. Ik begin langzaamaan toch echt wel te balen, dat heb je als je verwachtingen hebt bij iets.. Scarlett is wat positiever en probeert mij hierin mee te krijgen, gelukkig, anders zou het helemaal een drama zijn geweest.. Maar goed!

Rond 10.00u verlaten we het huisje en springen we op de scooter.. We bezoeken nog een aantal plekjes langs het strand die we nog niet hebben gezien en gaan uiteindelijk dan ergens wat drinken en een tropical garden..
Nadat we hier zijn geweest willen we dan nog maar even langs de SPCA om de hondjes nog wat aandacht te geven, maar een enorme aanhoudende hoosbui zorgt ervoor dat we compleet verzopen zijn en terug gaan naar ons huisje..

Hier douchen we lekker en trekken wat warme kleding aan, we besluiten te gaan lunchen.. Voor het eerst vandaag voelen we een beetje zonneschijn door de wolken en tijdens de lunch(een heerlijke vissandwich) komt de zon zelfs helemaal door. Zullen we naar het strand gaan dan maar! We rijden snel terug naar ons huisje en voordat we zijn aangekomen is het weer wederom helemaal omgeslagen, het stortregent weer en wederom drijfnat komen we aan bij het huisje!

Het is inmiddels 15.00 en we besluiten dan maar om thuis te blijven. Van ellende slaap ik nog 1,5uur. Scar begint in haar boek te lezen die we bij het laatste restaurantje hebben gekocht.. Rond 17.00u jumpen we op de scooter en rijden naar een baar, tijd voor een borrel!

Onze maagjes beginnen te knorren en we hebben een leuk restaurant gezien waar we graag willen eten, dan moeten we alleen nog wel het halve eiland over. Nadat we 5 minuten aan het rijden zijn breekt wederom de pleuris uit en zeiknat komen we aan bij het restaurant, er is welgeteld 1 ander koppeltje en we besluiten hierom naar een ander restaurant te gaan. Hier aangekomen zijn we eindelijk wat droog gewaaid! We eten heerlijk Mexicaans. Taco’s en enchilada’s, jammie!
We komen rond 21.00u thuis en chillen nog even lekker wat, hierna is het bedtijd, ons laatste nachtje!

Morgen tijd voor een nieuw eiland, met hopelijk(ik durf het bijna niet te zeggen) beter weer!