Ubud, Indonesie!

Ubud

Alhier aangekomen worden we in een taxi gestopt die aangeeft dat hij naar Ubud het centrum gaat, echter geef ik aan dat we bij het resort afgezet zouden worden. De man wordt vreselijk boos en geeft aan dat we nu de auto moeten verlaten, dit weiger ik(want we hebben betaald om afgezet te worden bij ons resort) en de man loopt nu weg! Na 10 minuten komt de man terug, hij verontschuldigd zich en vraagt hij of we in een andere shuttlebus willen plaatsnemen. Deze brengt ons naar ons resort geeft de man aan. De bestuurder van dit busje is erg onduidelijk als ik vraag of hij ons gaat afzetten bij het resort, als dat maar goedkomt..

Het is ook nog is zo dat het vandaag ceremonie dag is, dus alle straten zijn drukbezet met rouwende, lijkdragende lokale mensen die hun dode familieleden een laatste eer bewijzen en ze naar het crematorium brengen. Hierdoor is de stad bijna niet begaanbaar! De bestuurder rijdt ook nog een aantal maal fout bij het afzetten van de andere mensen en na een rit van 3uur zijn we als enige over in het busje! De man geeft aan dat we naar het resort gaan en begint ineens heel aardig te doen, vreemde gang van zaken!

Aldaar aangekomen veranderd alles, het resort ligt aan 1 van de zijtakken van de drukke wegen en met een oprit van zeker 250meter ook lekker afgelegen van alles herrie! We worden prima ontvangen en begeleid naar onze kamer. Het is een geweldig grote villa met bad, keuken en een heerlijk kingsize bed! Ook de tuin mag er wezen. Het totale oppervlakte wat wij ter beschikking hebben is 250 vierkante meter!

We besluiten alle spulletjes uit te pakken en aangezien het al 17.00u is en we kapot zijn van het reizen besluiten we ook het resort niet meer te verlaten. We eten de 1ste avond op het resort en rusten lekker uit voor de dag van morgen.

Het is donderdagochtend, de eerste ochtend in Ubud. Na een heerlijke nacht slapen beginnen we de ochtend met een ontbijtje. Ik ga voor het Indonesisch ontbijt(mie goreng) en Scar neemt het Amerikaanse ontbijt(omelet + toast), wat een genot en wat een hoeveelheid. Beide (wederom volgevreten) lopen richting de balie in Bali :P(superflauw).

We willen een scooter huren, kunnen jullie dit regelen? Binnen 5 minuten staat er een man met scooter en alle benodigde papieren voor onze neuzen. Hij geeft aan alleen nog een motorscooter te hebben. Dit doen we! We hoeven geen rijbewijs te laten zien(officieel mag ik niet eens op een motorscooter rijden) en een paspoort volstaat. We betalen 6euro per dag voor de huur en met de benzinekosten van 0.60euro per liter zijn dit geen echte onkosten. Ook boeken we nog een fietstour voor vrijdag en gaan we zaterdag naar de Jungle-swing.

Met de scooter snel geregeld en informatie ingewonnen bij de jongedame achter de balie gaan we op pad. Monkeyforest, onze eerste bestemming. Hier worden apen(makaken) gevoerd en hier wonen dus ook 4 verschillende groepen. Elk heeft zijn eigen territorium, de een leeft bij een tempel, de ander in het bos. Zodoende is er dus een toeristische attractie van gemaakt en blijven de apen maar al te graag in deze omgeving. Soms zie je nog wel is een verdwaalde aap op de daken van de winkels springen, maar dit is dan vooral in de morgen omdat ze dan weer hongerig zijn en ze te lang op de toeristen hebben moeten wachten..

Het park zelf is mooi en de aapjes zijn erg leuk. We kopen een tros bananen en het duurt niet lang voordat de apen ons bespringen en voordat de apen op onze hoofden hun bananen aan het eten zijn! Erg schattig, maar ook erg moeilijk om ze niet te aaien en mee te nemen :D! Ook proberen ze regelmatig onze tas te openen om er wat uit te stelen, dit lukt echter niet.

Na 2uurtjes door het bos te hebben gelopen zien we 3 Duitsers bij 3 kleine aapjes zitten, 1 van de Duitsers ziet echter niet dat moeder hem vanuit zijn rug goed in de gaten houdt. Scar en ik zien het wel en horen moeder ook duidelijk grommen zodra de Duitser te dicht bij het allerkleinste aapje in de buurt komt. Echter Duitsers blijven Duitsers(en daarom haat ik ze ook) en hij pakt het kleinste aapje aan de staart en trekt hem hieraan omhoog(terwijl in het hele park aangegeven staat de apen niet zelf aan te raken!!). De moeder ziet dit en laat zich het kaas niet van haar brood eten, ze vliegt op de Duister af en valt hem 15seconden lang aan. Het is geen waarschuwing die ze geeft, maar een echte aanval. Ze bijt hem en zijn laptop een aantal maal, pakt de kleine op en verlaat het gebied.

Inmiddels pompt de adrenaline ook door mijn bloed heen en ik schreeuw nog even na: I hope she bites your neck the next time, you fucking German! Iedereen in het park is opgeschrikt na het incident en de Duitser staat gigantisch voor lul, iedereen lacht hem uit! Heerlijk! De Duisters verlaten de scene direct.. Mijn dag kan al niet meer stuk!

Hierna gaan we naar de Ubud market, een erg grote markt die zich vooral bevind in allerlei smalle gangetjes en steegjes. Om de 5meter staat er een nieuw kraampje met exact dezelfde spullen als het kraampje ernaast. De ene ‘’yes,please’’ na de andere vliegen je om de oren. We besluiten allebei toch een broek(je) te kopen en ikzelf nog 2 tanktops. We dingen allebei prima af en krijgen alles voor 1/3 van de prijs waarmee de verkopers begonnen(uiteindelijk betalen we 2,5euro voor een broek en nog minder voor de tanktops).

We lopen verder en lopen langs een fruitkraam en wat we daar aantreffen.. Scar ziet het niet eens! Het is een zuurzak! De lekkerste vrucht allertijden! We hebben 2 jaar geleden kennis mogen maken met deze geweldenaar en sindsdien zijn we er naar op zoek. Vorig jaar in Aussie hebben we er 1 gehad, maar die was klein en smaakte ons niet. In Nederland hebben we pogingen gedaan, maar deze vrucht was onvindbaar! En dan nu op een markt in Indonesië zien we hem dan uiteindelijk. We kopen de 2 grootste die deze mw heeft en dingen niet eens af, het geld kan ons gestolen worden! Wat een vooruitzicht voor strakjes op ons resort :D

We eten nog wat bij een lokaal zaakje(een warung) tegen de belachelijke prijs van 3euro voor 2 forse maaltijden en een grote fles water.
Hierna maken we ons laatste ritje naar een bezienswaardigheid, de olifantengrot. De grot zelf is superklein en stelt niks voor, maar de rest van het park is wel okee. Na dit gezien te hebben gaan we terug naar he resort. Hier genieten we van de zuurzak, wat hebben we je gemist! Het was het wachten wel waard, want hij is overheerlijk!

Na ons opgefrist te hebben pakken we wederom de scooter om weer naar het centrum te gaan(ritje van 10minuten) en gaan hier lekker wat eten. We eten allebei eens een burger, omdat na 10dagen Indonesisch eten dat ook wel is lekker kan zijn. We lopen nog wat langs de straatjes, halen wat biertjes voor op het resort en gaan lekker terug. Hier relaxen we nog wat en vallen langzaamaan in slaap.

Vrijdag, de dag van de fietstour. We moeten tussen 8.30u en 08.45u klaarstaan wordt ons verteld. Echter wil ik op tijd zijn en arriveren we om 08.15u in de wachtruimte van het resort. De chauffeur staat al vanaf 07.50u op ons te wachten! Nou snel de auto in dan. Na wat andere mensen te hebben opgepikt(een Engels meisje genaamd Torri(y) en 2 mensen uit Chili, Felippe en geen idee meer) en andere weer niet(deze kwamen niet opdagen en hier hebben we zeker 30/45min op moeten wachten) arriveren we om 10.00u bij een koffietentje. Tijd voor ontbijt!

We proberen 12 soorten verschillende koffie en thee, van kokosnootkoffie tot gemberkoffie en van Limoenthee tot Dragonfruitthee, erg lekker allemaal. Ondertussen hebben we het ook erg gezellig met ons gezelschap van 5 in totaal(inclusief ons)!

Na dit alles rijden we nog eens 30min bergop, vanuit een mooi uitkijkpunt zien we de Mount Batur, een vulkaan. Het is een erg mooi plaatje! Hierna springen we op de fiets en nadat ik mijn fiets heb ingeruild(achterwiel zat los nadat ik een stukje geprobeerd had te fietsen) beginnen we met de tour.

We komen langs verschillende soorten dorpjes en we nemen een kijkje bij een echt Balinees huis(wat bestaat uit 5 gebouwen en waar 3 generaties samenwonen). Ook komen we langs een school waar we een stop maken, de kindjes vinden het erg interessant en vragen je ook de kleren van het lijf(in het Engels!). We stoppen ook nog bij een aantal tempels, 1 met een gigantisch beeld gemaakt van papier-maché! Uiteindelijk komen we bij het mooiste plaatje van allemaal, de rijstvelden! Echt heel bizar hoe dat eruit ziet! Ook komt er nog een slang ons begroeten(hij steekt zijn kop boven de rijstvelden uit), we moeten op afstand blijven want het is 1 van de giftigste slangen ter wereld! We besluiten de tour met een middagmaaltijd(het is inmiddels al 14.00u).

Tijdens de maaltijd raken we in gesprek met een Australisch koppel. Ik vertel over onze reis en de plannen die we hebben. De man geeft aan dat wanneer we terugkomen naar Perth we bij hem onderdak kunnen krijgen, we wisselen nummers uit en gaan beide onze eigen weg.

Ergens aan het einde van de middag zijn we eindelijk terug op het resort(er waren wederom ceremonies aan de gang in Ubud, waardoor het verkeer weer traag als dikke stront was). We gaan lekker douchen en maken ons klaar voor weer een tripje richting de stad. Met de scooter is het allemaal wat makkelijker te behappen, je vliegt van links naar rechts, je toetert je gehele reis door, je neemt af en toe het voetpad en je bent zo in de stad(al ruikend naar benzine, omdat er duizenden scooters en auto’s rijden).

We gaan naar een tentje waar een live-bandje optreed! Het blijkt echter 1 man te zijn, maar het is vermakelijk. We eten daar wat en drinken een cocktail, die van Scar is extreem sterk en je kan hiermee een olifant plat krijgen denk ik. Na dit alles vertrekken we weer richting het resort.

Zaterdag/schommeldag! Hahah we hebben ervoor gekozen om lekker met de scooter(ipv een shuttlebus) naar de schommelplek toe te rijden, het is zo’n 15kilometer vanaf ons resort verwijderd. Met maps.me(de meest geweldige app en onze grote vriend deze hele vakantie al) komen we overal, dit keer navigeren we binnendoor naar de schommel toe. We rijden langs kleine dropjes en erg mooie rijstvelden, gelukkig eens niet tussen al het drukke verkeer!

Na een tijdje rijden moeten we een afslag nemen naar rechts. Een meneer die ons tegemoet rijdt neemt de zelfde afslag alleen hij gaat dan linksaf(logisch he!), hij glimlacht en wuift dat wij maar eerst moeten gaan. Zo gezegd, zo gedaan. De man komt echter naast ons rijden en begint een gesprekje met ons. We vertellen dat we Blanda’s zijn en de man vraagt aan ons: Hoe gaat het? Maar goed ik wijk af merk ik..

De man vraagt waar we naar toe gaan en wij vertellen hem dat we naar de schommel moeten. Hij geeft aan hem te volgen, want hij wil ons nog wat andere dingen laten zien. Met enige argwaan(wij snappen nog steeds niet dat niet iedereen slecht is) volgen wij de man met onze scooter. De man neemt een geheel andere weg dan dat er op maps.me wordt aangegeven, maar dat nemen we voor lief. Hij brengt ons naar een boom, de oudste boom op Bali, 900jr oud. De man geeft aan dat deze eigenlijk geheim gehouden wordt voor toeristen, omdat het voor de lokale mensen een heilige boom is. Hij wordt dan ook beschermd met doeken, zwart/wit, ying/yang licht de man ons toe. Wanneer er iemand sterft, mogen ze 2 blaadjes van de boom plukken om met de dode mee te sturen naar boven voor goed geluk. Hierna rijden we langs het dorpje waar de man woont, hier staat het vol met Balinese huizen. Erg leuk om te zien. Nu het eindstation de schommel, de man gooit ons hier af en gaat zelf verder met zijn scooter. We bedanken hem!

De schommels zelf stellen niet veel voor, de foto’s echter zijn wel mooi met de jungle op de achtergrond. Zelfs de hoogste schommel kan er niet voor zorgen dat er bij ons wat adrenaline loskomt, terwijl andere mensen het uitgillen bij het zien van de schommel :(. Nu heel wat heen en weer geschommel en heel wat foto’s verlaten we de plek. We gaan lunchen!

Timo heeft ons verteld dat er een zaakje ergens op een afgelegen plek ligt waar we moeten gaan eten! Nou dat doen we ook maar. Het ligt inderdaad afgelegen en op een gegeven moment wil je dan ook echt wel weer omdraaien(ook dit had Timo gezegd). Gelukkig waren wij op de scooter dus konden de benen lekker rusten. De hobbelweg zorgt wel af en toe voor spannende momenten op de scooter!

Eenmaal aangekomen bij het zaakje, genaamd Sari Organic nemen we plaats op een plekje met een prima uitzicht op de uitgestrekte rijstvelden. Hier bestel ik(ook op aanraden van Timo) een mangojuice en Scar een tropische ijskoffie. Het is inderdaad heerlijk. We eten Zelfgemaakte vegetarische loempia’s een wrap met tomaat/mozzarella/paprika en een speciale clubsandwich(wat lijkt op een flensje met groente erin), allemaal heerlijk vers uit het eigen tuintje! Ondertussen hebben we ook de eerste echte regenbui op Bali te pakken, het gaat keihard tekeer en we wachten daarom ook even om weer verder op pad te gaan!

Nadat de regen iets minder is gaan we richting de Campuhan ridge walk, een niet te missen walk van 2km over een betegelde weg met uitzicht op wederom rijstvelden en de jungle. Het is een mooie loop, echter het weer werkt niet mee en we worden zeiknat! Na de loop gaan we terug naar het resort om ons lekker op te frissen en een warm bad met verse amandelolie(gekocht op de Ubudmarket) te nemen.

In de avond is de regen weg en besluiten we toch weer terug te gaan naar het centrum om daar lekker te gaan eten. We belanden in een leuk zaakje met jaaaaa wederom livemuziek! We zitten op de bovenste rang met uitzicht op de zanger, perfect! We nemen een cocktailtje, eten wat en genieten van de muziek. Hierna is het tijd om naar huis te gaan, wat een heerlijke dag wederom!

Zondagmorgen, onze laatste hele dag! Gelukkig niet ons laatste ontbijt, want dat pakken we morgenvroeg natuurlijk nog voordat we vertrekken(om 08.00u worden we opgehaald). Na het ontbijt besluiten we de scooter weer op te pakken en nu richting het andere gedeelte van het eiland te rijden.

De 1ste stop is de butterfly garden, eenmaal aangekomen zien we dat de vlinders opgesloten zitten en het niet meer is dan een zielige tentoonstelling van deze diertjes.
We worden direct aangesproken of we een kaartje willen kopen voor 100.000 roepiah pp (6euro), maar we besluiten het niet te doen, het is zielig en dit zeggen we ook tegen de man de ons de kaarten probeert te verkopen! In een ultieme poging ons over te halen, biedt hij een 2 voor 1 actie aan. Ook hier zwichten we niet voor en we gaan verder.

De volgende stop is de Tegenungan waterval, een erg toeristische aangelegenheid, waar je geen mooie foto’s kan krijgen door de massale selfienemende menigte! Jammer! Ook valt hij erg tegen als je het vergelijkt met de watervallen in Australië, maarja dat moet je dan ook maar niet doen! Na een rondje te hebben gelopen verlaten we de waterval.

We gaan naar Sukawati. Hier schijnt ook een grote lokale markt te zijn, er zijn hier veeeeeeeel minder toeristen dan in Ubud. Het geschreeuw van “Yes, please” neemt daardoor wel enorm toe, maarja ook dat is wel weer grappig. We stoppen bij een vrouwtje voor een korte broek, na goed onderhandelen krijg ik hem voor de prijs die ik wilde. Ik vraag het vrouwtje of ik hem kan passen en sta dus in mijn onderbroek. Ik hoor wat gegiechel en Indonesisch gepraat achter me, maar ik laat het gaan. Nadat ik hem heb gekocht wil ik hem direct aan doen, dus opnieuw in mijn onderbroek! De dames lachen wederom en dit keer sla ik op mijn kont en ik zeg dat ze er gratis naar mogen kijken. De grap wordt(gelukkig) met veel gelach ontvangen en de vrouw geeft aan dat ik gratis naar haar blote voeten mag kijken. Al lachend lopen we verder!

Na wat over de markt geslenterd te hebben en Scar nog een tas rijker is springen we weer op de scooter. We zijn dichtbij het strand van Sanur en aangezien Jack daar ook een tijdje heeft doorgebracht zijn we nieuwsgierig en gaan we ook een kijkje nemen. We lunchen hier wat en lopen over de boulevard. Erg jammer om te zien dat er grote gebouwen zijn geplaatst zo’n 50meter van het strand vandaan! Verder is het strand en de boulevard erg gezellig!

Dit keer nemen we de snelste weg terug naar Ubud en dat is over de snelweg, dit is wel even spannend met een scootertje(want iedereen rijdt als een debiel) maar uiteindelijk komt het allemaal goed en arriveren we op ons resort.Het is 14.00u, nog even de laatste en eerste keer genieten langs het zwembad van ons resort in een heerlijk zonnetje!

In de avond besluiten we dan uiteindelijk een Balinese dans te gaan bekijken (op aanraden van Jack). Het is in het begin vooral inkomen, maar zodra er een man opkomt met een rare dans, pis ik bijna in mijn broek van het lachen. Scar stoot me aan en zeg dat ik normaal moet doen, er zijn namelijk mensen die dit wel echt interessant vinden.. Het duurt zo’n 1,5uur en zo nu en dan kan ik me lach dan ook niet meer inhouden! Het is over, gelukkig!

We gaan voor de laatste keer uit eten bij een gezellige reggae-bar met livemuziek(hahahahaha)! We blijven een tijdje hangen en hierna is het toch echt zover, het laatste scooterritje op Bali(voor deze keer dan). Nadat we al onze spullen bij elkaar hebben geraapt, gaan we lekker slapen.

De laatste ochtend, dus toch nog even voordat we moeten vertrekken snel een ontbijtje naar binnen werken. We komen om 07.45u bij de receptie aan en ook hier staat de taxichauffeur al op ons te wachten. Op naar het vliegveld, we doen er zo’n 1,5u over(met de scooter waarschijnlijk 45minuten) maar we zijn ruim op tijd.

We besluiten nog eenmaal een Indonesisch gerecht te bestellen en ons geld op te maken. We spenderen 6000roepiah teveel, zo’n 30 eurocent. Het restaurant wilt moeilijk doen en ons het restant laten pinnen (met een extra kosten van 3dollar), dit vertik ik en ik geef aan dat ze het zelf maar moeten oplossen(aangezien er op de bon al uitgegaan is van tip die we moeten betalen). Uiteindelijk zegt de ober dat hij het zelf wel betaald, nou bedankt meneer!

We gaan het vliegtuig in en verlaten Indonesië! Wat was het mooi en wat een geweldige tijd hebben we weer gehad! Tot ziens Indonesië, je ziet ons zeker terug!