Togean en Makassar
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
12 Juli 2018 | Indonesië, Makassar
Togean island it is! We hebben een taxi geregeld en samen met een hele aardige Japanner die we op de ranger homestay op Tangkoko hebben ontmoet delen we de kosten voor een ritje naar Manado. Onderweg hoop ik weer bereik te hebben zodat we een vlucht kunnen boeken voor laat in de middag om naar Gorontalo te vliegen(vanuit hier vertrekt de ferry op dinsdag). Hier blijven we dan voor 1 nachtje!
Ik krijg bereik en probeer de vlucht te boeken, maar helaas! De vlucht is niet meer beschikbaar.. We hebben nog een ander optie. We moeten dan morgen(dinsdag) om 06.00u richting Gorontalo vliegen, dan doen we dat maar..
We laten ons afzetten bij guesthouse waar we al een keer zijn geweest en deze hebben gelukkig wel plek. Een heerlijk fijn en schoon(bijna steriel) plekje, zo eentje vind je er niet gauw in Indonesie. We besluiten onze tassen in de kamer te gooien en op zoek te gaan naar wat eten. We gaan naar een lokaal tentje en bestellen beide Gado Gado. Hierna gaan we nog op zoek naar een adapter, maar deze missie mislukt helaas. Rond 17.00u zijn we terug en we besluiten lekker te luieren in ons hotel. We moeten morgen om 03.30u opstaan voor onze vlucht te halen. Na het kijken van een filmpje gaan we rond een uurtje of 20.30u gaan we lekker slapen!
Om 03.30u gaat de wekker, om 03.45u gaan we eruit.. We zijn kapot! Na een snel ontbijtje pakken we om 04.15u de grab(een soort uber in Indonesie waar je wel normale prijzen krijgt). We komen om 04.30u aan en kunnen direct inchecken, we mogen maar 10 kilo meenemen en met heel wat getover weegt Scar haar backpack 11kg en die van mij 13kg(normaal 17 en 18). We hebben alles in onze handbagage gedropt want hier kijken ze toch niet naar.
De 4 kilo die we teveel hebben moeten we betalen, 1,50euro per kilo.. Een lachertje! We drinken een heerlijke koffie vlakbij de gate en daarna is het tijd om te boarden. Voor we het weten is de vlucht al voorbij(45minuten) en zijn we geland in Gorontalo.
We willen hier een grab bestellen omdat de mensen op het vliegveld zo’n 300.000 roepiah vragen. Via de grapapp kan je hetzelfde vervoertje voor 109.000 roepiah krijgen. Echter reageert geen 1 van de grabchauffeurs! We komen erachter dat er een soort maffia rondom het vliegveld de touwtjes in handen heeft.. Een koppeltje uit Belgie(frans sprekend) heeft hetzelfde probleem en we zijn beide te koppig om dan toch maar bij de maffiataxi in te stappen.
We besluiten een stuk van het vliegveld weg te lopen en de app opnieuw te proberen, het lukt nog steeds niet. Na 30 minuten hebben we dan eindelijk een chauffeur, maar deze komt niet opdagen.. De maffiataxi heeft gewonnen.. Echter laten we de overwinning voor hem niet zoet smaken en we zeggen dat we geen cent meer betalen dan 200.000, na wat geklaag accepteert hij het aanbod en worden we al vriendelijk naar Gorontalo gebracht..
We komen er om 09.30u aan, de Belgen met wie we de taxi delen hebben dezelfde plannen als ons, zijn gaan naar de Togeans. Ook zij willen een privekamer en een cabin afhuren met zijn 4en kost 600.000roepiah(9euro pp als je hem deelt door 4). We besluiten samen met hun te proberen om een cabin te krijgen, dit schijnt soms nog wel eens moeilijk te gaan!
Als eerste gaan we naar een bank toe, de Belgen moeten hun geld inwisselen. Echter is deze nog gesloten en dus besluiten we dan naar een winkelcentrum te gaan om wat te eten. Ook koop ik hier mijn internationale adapter, zodat ik mijn scheerapparaat(wat een Australisch contactpunt heeft) weer kan gebruiken.
Hierna gaan we terug naar de bank waar een bewaker op onze tassen heeft gelet, het enige wat hij wilde was een selfie met ons :D. Zodra we terugkomen staan er meerdere mensen met hun telefoon klaar om meerdere selfies met ons te maken. Er komt zelfs een politieagent naar ons toe die met ons op de foto wilt!
Na alle foto’s bestellen we een grap en laten ons naar de haven rijden. Zodra we hier aankomen springt er een man op ons af die wel een cabin kan regelen verteld die. We geloven hem niet echt, maar hij vraagt hem te volgen richting de boot. Hier laat hij ons de cabin zien en we mogen onze spullen hier alvast ingooien. Oke! Deze is dus voor ons! Het zijn 2 stapelbedden en de ruimte ertussen is niet groter dan 1 meter, maar het is beter dan op het deck te slapen of in de algemene ruimte, waar het een ernstige chaos is(gezien op foto’s van andere reizigers).
We hebben allemaal we trek in een biertje en dezelfde man die ons de cabin heeft verkocht brengt ons naar een winkeltje. We genieten hier van een aantal biertjes en ondertussen praten we gezellig met alle aanwezigen. Om 16.00u besluiten we terug te gaan naar de boot, om 17.00u is het immers tijd om te boarden. We boarden om 16.30u al en het is al stervensdruk in de algemene ruimte, iedereen is aan het roken en het is echt smerig!
Plots zie ik een bekend gezicht, we zien Dominik en Daniella, een koppeltje uit Oostenrijk die we in Fiji hebben ontmoet. We wisten dat hun ook naar Indonesië gingen, maar dat we elkaar dan hier zien, bizar! Hij schiet ook in de lag en we praten elkaar weer even bij over alle avonturen.. Als hij uiteindelijk de vraag stelt waar we heen gaan en wij zeggen dat we naar Sandy bay gaan, schreeuwt hij het uit! Neeeeee! Dat meen je niet! Wij hebben hier geboekt voor 4 nachten! Zullen we dan maar samen met een priveboot(de enige optie om hier te reizen) hier naartoe gaan? Jazeker!
Na dit gesprek gaan we terug naar onze privekamer, de drukte heeft nu abnormale vormen aangenomen en we trekken lekker de deur achter ons dicht. Het is inmiddels 19.00 en de boot lijkt te vertrekken. We eten nog wat chippies en nootjes en om 20.00 zijn we allemaal moe en gaan lekker slapen..
De nacht was heerlijk! We hebben tot 07.00u geslapen en voelen ons prima(op wat rugpijn na dan). Na een klein half uurtje komen we ook aan in de haven. Hier komt een meisje naar ons toe die aangeeft dat ze me iets hoorde zeggen over Sandy bay. Ze heeft geprobeerd hier te boeken, maar het was al volgeboekt volgens haar. We zullen zien en anders gaan we iets anders op dit eiland zoeken. De togean eilanden bestaan uit meerdere eilanden, het eiland waar Sandy zich begeeft schijnt het mooiste te zijn. Dus we willen hoe dan ook op dit eiland een plekje vinden!
Ook een Indonesische man vraagt waar we naartoe gaan. Wij geven aan ons vervoer al geregeld te hebben met 4 andere mensen. Hierop geeft de man aan dat er maar maximaal 4 personen op 1 boot mogen(onzin natuurlijk!), maar goed we besluiten later dan wel wat we doen.. We moeten ons eerst inschrijven omdat we op het eiland verblijven, dit kost gek genoeg geen geld!
De man begint te onderhandelen met de andere 4(waaronder Dominik en Daniella) en ze lijken er niet uit te komen. De man komt naar ons toe en vraagt of we dan toch niet met hun mee willen op de boot(ooo, nu kan het ineens wel). We besluiten het te doen, want het scheelt ons enorm veel geld(zo’n 30euro). Iedereen blij! We kunnen gaan! De bootrit zal nog eens 2 tot 2,5 uur duren, dus maken we ons op voor een lekker ritje.. Het weer is slecht, het regent zo nu en dan en het is flink bewolkt! De zee is erg ruig, gelukkig dat Scar niet ziek wordt..
Na 2 uurtjes komen we aan op Sandy bay(het resort wat naar zeggen vol zit). Het lijkt verlaten, niemand op het strand.. Als we op het strand springen vangt een aardige jongeman(genaamd Aspen) ons op. Ik vraag aan hem of er nog beschikbaarheid is. “genoeg”, geeft hij aan! We doen het! Het ziet er geweldig uit! Afgezonderd tussen 2 kliffen staan er 8 bungalows op het hagelwitte strand. Het water is super helder en er is ook een rif aanwezig, wat betekend: snorkelen!
We mogen zelf een huisje uitkiezen en we pakken degene met het beste uitzicht! We installeren onze spullen en gaan dan lunchen, we zijn uitgehongerd! Het eten is heerlijk! Hierna is het tijd om lekker te gaan liggen en te genieten van de rust om ons heen.. De rust wordt verstoord door 2 hondjes, genaamd blackie en brownie(vernoemd naar de kleur van hun vacht :D.. Het zijn de lokale hondjes verteld de jongeman, genaamd Aspen! Ze genieten van onze aandacht en zo spenderen wij onze middag..
Ook duik ik nog even in de zee om lekker te gaan snorkelen, het rif ziet er beter uit dan verwacht.. Dit omdat ze tot kort een extreme manier van vissen beoefenden op de Togeans, dynamiet vissen! Het koraal hier lijkt zich te herstellen, kleine koraaltjes beginnen weer zichtbaar te worden. Er zijn vele vissen aanwezig, en er zijn zelfs babyhaaitjes te zien(verteld Aspen).
In de avond genieten we samen met Dominik en Daniella en een Frans koppeltje(dat in de middag is aangekomen) van ons diner. Rond 20.30u gaan we slapen, iedereen is verrot van de enorm lange reis!
Ik word om 07.00u wakker en zie dat de zee erg rustig is, het water is lekker warm en ik besluit een rondje te gaan snorkelen. Aspen heeft ook verteld dat er een lokaal zeepaardje zich in het grassige gedeelte bevindt. Ik zoek en zoek, maar ik kan hem niet vinden! Wel zie ik 2 babyhaaitjes en een enorme bumphead parrotfish, ook tof! Aspen duikt ook het water in, maar het lukt hem ook niet om hem te vinden. Na een uurtje of 2 geven we op! We gaan ontbijten.
Tijdens het ontbijt besluiten we met Dominik en Daniella dat we rif nummer 4 en 5 willen snorkelen. Dit schijnt 1 van de mooiste plekken op de Togeans te zijn om te snorkelen. Ook het Franse koppeltje wil mee en zo wordt de prijs alleen maar beter voor ons. Het is 600.000 voor de bootrit, dus nu kunnen we dit door 6en delen!
Rond 10.30u vertrekken we, na 30 minuten komen we aan op rif 5. Zonder te kijken gooit het hulpje van de kapitein het anker uit! Wat een idioot! Zodra we het water induiken zien we dus dat hij het anker “gewoon” op het rif heeft gegooid, het kan ze ook geen reet schelen! De snorkelplek is ernstig beschadigd, waarschijnlijk ook door het dynamietvissen. Scar en ik zijn niet onder de indruk van het rif, maar de andere koppeltjes vinden het wel erg mooi! Als we willen weggaan geven Dominik en ik aan dat wij het anker wel opduiken en naar boven brengen, zonder het rif verder te beschadigen. De man lijkt er niets van te begrijpen en begint maar te lachen.
Op naar het 2e rif, hier wilt de man hetzelfde weer flikken. We houden hem tegen en ik duik met het anker naar beneden en plaats het anker achter een rots. Rif nummer 4 is een stuk minder beschadigd en hierom ook een stuk mooier. We snorkelen een flinke tijd en inmiddels is de zon ook heftig doorgebroken, we voelen het branden op onze ruggetjes, te laat!
We komen rond 14.00u terug van het snorkelen en doen lekker lunchen. Na wat gebabbel gaan we lekker naar ons huisje toe, tijd om even in de hangmat te liggen. We merken dat we erg zijn verbrand, het doet nu al pijn! Hopen dat het uiteindelijk allemaal meevalt!
Rond 18.30u gaan we richting het diner. We krijgen ei met patatjes wat groente en rijst, een lekkere combo! We blijven tot een uurtje of 22.00u hangen en gaan dan lekker terug naar het huisje, tijd om te gaan slapen!
6 juli! Ik wordt om 06.00u wakker en zie dat de brownie op ons balkon is blijven slapen. Hij is ernstig vrolijk zodra hij ziet dat ik wakker ben, ik loop naar buiten en ben ook net zo blij hem weer te zien. Scarlett wordt na aandringen rond 06.45u wakker en komt gezellig bij ons zitten. Het weer ziet er slecht uit, donkere wolken en het regent!
Als ik na een tijdje staren(ik was aan Tyson aan het denken dat het al bijna 2 jaar geleden is dat hij gestorven is) erachter kom welke datum het is, schrik ik! Scar is jarig! We zijn al 2uur wakker, maar ik had geen flauw idee! Ik verontschuldig me en zing een mooi liedje voor haar.. We zitten zonder bereik, het zal een rare verjaardag worden zo..
Rond 08.30u gaan we ontbijten, we gaan vandaag lekker niets doen! Een beetje herstellen van onze verbrande ruggetjes en misschien maar nog een beetje snorkelen. Plots roept Aspen ons naar hem toe, hij heeft het zeepaardje gevonden.. Wat een schitterend beestje! Scar en ik besluiten direct maar door te gaan met snorkelen(met t-sh
irt dit keer) en na een uurtje keren we terug! Even lekker relaxen op het balkon met onze hondenvriendjes, waar zich inmiddels hondje nummer 3(Ibu, een vrouwtje die net bevallen is van een x aantal puppy’s volgens Aspen) zich bij onze clan heeft gevestigd. Ook keert het zonnetje weer terug, heerlijk!
Wat is dit lekker, even helemaal niets doen! Rond 13.00u gaan we lunchen, het eten is weer lekker! Na het eten besluit ik dat het genoeg is met het niets doen en we doen speciaal voor Scarlett haar verjaardag een jungletour! Blackie en Brownie zien dat we richting de jungle gaan en besluiten mee te gaan.. Ze lopen voorop en wijzen ons de weg. Het is een loop van ongeveer 1,5uur en het is ernstig glad, dit omdat het de afgelopen dagen flink heeft geregend in de nacht!
De loop is vermoeiend, het zweet loopt tussen onze bilnaadjes! De hondjes lijken er veel minder moeite mee te hebben, ze rennen heen en weer, van boven naar beneden.. Het meest schattige is nog dat ze constant op ons wachten en kijken of wij er nog wel zijn! Een aantal keren horen we fel geblaf, waarschijnlijk een wild varken of wat apen.. Helaas zien we deze nu niet! We horen wel weer de helikopter geluiden uit Tangkoko! We zien ook wederom een neushoornvogel langs vliegen, hoe tof!
Na 1,5uur zijn we weer terug op het resort, beide lekker onder de modder! De hondjes zijn nu afgepeigerd en komen lekker bij ons chillen.. In de namiddag ga ik nog lekker even snorkelen in mijn eentje en spot ik wederom 3 kleine baby blacktip reefshark en een mooie bumphead parrotfish! Een mooie afsluiter van een mooie dag!
We dineren gezellig met zijn 6en en we blijven dit keer tot een uurtje of 21.00u maar hangen, we gaan lekker vroeg slapen. Morgen hebben we besloten om het dorp naast de resorts eens te gaan bezoeken. Ook nemen we een kijkje in de batcave!
Geen cadeaus, maar Scar heeft enorm genoten van onze wandeling met de hondjes, onze vriendjes!
In de morgen staan Blackie en Brownie alweer klaar om ons vrolijk te groeten, na een heerlijke kroel gaan we lekker on
tbijten. Na het ontbijt pakken we alvast de meeste van onze spulletjes bijeen en hierna vertrekken we naar de batcave.
Hier aangekomen is het een flinke klim naar de grot toe, eenmaal binnen stinkt het enorm. Het Franse meisje wordt direct ziek en verlaat de grot. Het geluid van de vleermuizen is hard! Het lijkt erop of het regent in de grot met al die vliegende vleermuizen. De stank wordt ons ook teveel en na een kleine 10 minuten verlaten we grot. We lopen terug en springen weer op de boot, op naar het dorp.
Het dorp is gebouwd in het water, rondom het rif en door het rif heen! Het is een smerige plek waar het vuilnis in het kraakheldere water drijft. De woonomstandigheden zijn erg slecht, het stinkt er en er lopen overal dieren(kippen, geiten) en overal liggen dus ook hun uitwerpselen. We lopen naar een kleine uitkijkpunt en vanaf hier zie je hoe schitterend het wel kan zijn! Het water is zo mooi en het rif is makkelijk zichtbaar door het water heen, een plaatje!
Na het hele dorp door te zijn gelopen gaan we terug over de jetty, hier bouwen ze aan een nieuwe homestay voor de toeristen, gefinancierd door de overheid! Het rif wordt gesloopt door de palen die in de grond worden geplaatst en ook door de benzine die in de zee lekt(van een cementmaker), het is een akelig beeld! Ook worden de lege cementzakken direct in de zee gedumpt tezamen met het plastic! Verschrikkelijk!
Met een gemend gevoel springen we op de boot terug naar ons resort, waar wel alles schoon wordt gehouden! We lunchen hier en vertrekken dan naar onze volgende bestemming, Kediri eiland. We hebben nog geen resort geboekt en dus gaan we met de boot langs om te beslissen op welk resort we gaan verblijven. Dominik en Daniella komen morgen naar harmony bay(een resort op het eiland). Kijken of we dit wat vinden.
Eerst gaan we nog langs jellyfish lake! Het is een meer waar een heetwaterbron zich bevind. Het meer zit ook vol met kwallen, die gelukkig niet steken! Scar en ik zijn de enige in het hele meer en zodra we erin springen komen de kwallen al op ons af, wat een vreemde gewaarwording! Supertof om de beestjes zo dichtbij te zien! Na een klein half uurtje houden we voor het gezien..
Eenmaal terug op de boot varen we langs de resort. Op 1 strand zijn 3 resorts aan elkaar geplakt, niet echt een mooi uitzicht, dan maar naar Harmony bay! Het is schitterend! Zelfs kleinschaliger dan ons laatste resort en ook gelegen tussen 2 schitterende groene kliffen, ook hier bevind de jungle zich weer achter ons. De vrouw die ons opvangt komt van Kroatië, ze is heel aardig en geeft ons een keuze voor een kamer. We pikken er eentje en gooien onze spullen erin. Hierna babbelen we gezellig met de vrouw genaamd Valentina.
Tijdens het diner ontmoeten we 2 Duitsers en 1 Amerikaan, ze willen morgen gaan duiken. Ik kijk Scar en en ook al hadden we besloten niet te gaan begint het toch te kriebelen. 1 duikje dan maar? Okeeeee! Morgenochtend gaan we toch even de onderwaterwereld van de Togeans bekijken! We blijven tot een uurtje of 22.00u hangen en gaan hierna lekker slapen!
We worden om 07.00u wakker en gaan lekker ontbijten, het ontbijt is een stuk uitgebreider(en meer Europees) dan op ons vorige resort. Na het eten is het tijd voor onze duik. We gaan naar een Canyon en dalen tot 20mtr. In het begin is de duik saai, de divemaster ziet ook niet veel, maar dan krijg ik het op mijn heupen. De ene na de ene nudibranch(mooi gekleurde slak) komt voorbij en als we op het laatst ook nog een Napoleon Wrasse en een Eagle ray zien is de duik uiteindelijk toch wel geslaagd! Het rif is niet zo mooi als op Bunaken en Komodo, maar het was toch wel leuk om eens gezien te hebben..
Na de duik doen we lekker een relaxen in het zonnetje! Om 13.00u is het tijd om te lunchen, we hebben weer honger! Na het heerlijke eten gaan we even chillen in de hangmat voor ons huisje, ik val in slaap voor een half uurtje..
Nadat ik mijn boek heb uitgelezen gaan Scar en ik samen nog even snorkelen op het huisrif. Het is niet heel boeiend, we nemen een heerlijke douche en gaan hierna op het strand genieten van de zonsondergang. Ook Dominik en Daniella zijn aangekomen op het eiland, we maken gezellig nog even een babbeltje met hun.
Tijdens het diner wordt er gevraagd of we nog willen duiken morgen. Ik wil toch nog een keertje duiken, Scar slaat dit keer over..
We zitten met een gezellig groepje lekker te praten en om 22.00u vertrekken we richting bed, we kijken er tegenop.. Het matras is erg kut en plakkerig! Uiteindelijk lukt het ons toch om in slaap te vallen!
In de morgen worden we om 06.30u wakker, we ontbijten nog samen en dan vertrek ik (om voor het eerst zonder Scar) te gaan duiken. Tijdens de duik gaan we op zoek naar klein spul, heel klein spul! Een uitdaging om zoveel mogelijk te vinden, hopelijk zien we nog bijzondere dingen ook. De duik heeft een kleine stroming welke ons precies de goede kant opstuurt.
Het ene beestje na het andere wordt gevonden door de divemaster, ook vind ik zelf een aantal toffe diertjes. We spotten een zeepaardje, heel veel nudibranches(ook veel die ik nog nooit heb gezien) en onze duik wordt afgesloten met Crocodilefish! Het is een hele toffe duik geweest en we zijn in totaal 70minuten onder geweest, tijd om terug te keren naar Scar.
Eenmaal aangekomen neem ik lekker een douche, pakken we de spullen bijeen en gaan lekker lunchen. Na de lunch is het tijd om te gaan, we worden met een boot naar de ferry gebracht. We geven aan dat we een cabin willen en toevallig heeft een oudere vrouw met haar man een 4 persoonskamer besteld. We kunnen de kosten delen(250.000roepiah per koppel). We vertrekken rond 16.00u en we gaan lekker nog even een paar uurtjes boven op het dek zitten. Rond 19.30u gaan we terug naar de cabin en gaan lekker slapen.
Om 08.30u komen we aan nu een rumoerige nacht. De boot was hevig heen en weer aan het schommelen en het slapen werd hierdoor ook regelmatig verstoord. Scar moet zelfs nog overgeven aan het einde van de rit. Nadat we zijn aangekomen op de haven gaan we kijken of we nog een vliegticket voor vandaag kunnen boeken zodat we naar Makassar kunnen vliegen. Via skyscanner kom ik op edreams, via hier bestel ik 2 tickets, maar nadat het geld van mijn bankrekening is verdwenen loopt de site vast, geen tickets!
E-dreams is een Spaans bedrijf en de openingstijden sluiten helaas niet aan op Indonesië. We moeten denk ik maar ons verlies nemen en nieuwe tickets bestellen. Ik besluit nog wel een mailtje te sturen, hopelijk zijn ze zo aardig dat ze het geld terugstorten! We bestellen opnieuw tickets(ze zijn binnen het uur nog goedkoper geworden, van 52euro per ticket naar 42euro) en besluiten hierna naar de mall te gaan. Met een tuk tuk worden we naar het winkelcentrum gebracht, iedereen kijkt ons lachend na..
Bij het winkelcentrum zit nog een Nederlands koppeltje te wachten en we blijven gezellig met hun chillen, ook een Britse jongen voegt zich bij ons. We bestellen met zijn allen koffie en donuts en zodra de bestellingen klaar zijn worden de namen omgeroepen. Scarlett, Dick en Vagina.
De Nederlandse en Britse jongen hebben een grap uitgehaald en we liggen allemaal helemaal krom, erg kinderachtig, maar supergrappig! We vermaken ons nog een paar uur en om 12.30u vertrekken we naar het vliegveld, de rit duurt een uurtje.
Om15.40u moeten we eigenlijk vertrekken, het vliegtuig vertrekt uiteindelijk om 16.30u, geen verassing hier in Indonesië! De vlucht is een klein uurtje en nadat we op het vliegveld zijn aangekomen pakken we een taxi en rijden we naar ons hotel. We hebben een 4 sterren hotel geboekt voor iets meer dan 20euro per nacht.
Zodra we hier aankomen voelen we ons niet op ons gemak, het is echt luxe! Komen wij aan, al stinkend van een boot in een goedkope tanktop en nep voetbalbroekje! Achjaa, schijt aan! We pakken direct een heerlijke warme douche en gaan daarna wat voedsel halen! Hierna gaan we lekker in bed liggen om een filmpje te kijken! Tot mijn verbazing krijg ik een mailtje binnen waarin wordt vermeld dat ik mijn geld terugkrijg van het bedrijf, supermooi! Het geld staat er zelfs alweer op, nooit verwacht!
Om 23.00u gaan we slapen, ik heb om 02.00u de wekker gezet om Belgie-Frankrijk te kijken. Wat een kutwedstrijd, totaal onverdiend ook dat Frankrijk hem nog wint! Nu is het dan toch tijd om te gaan pitten!
Om 08.00u wordt ik wakker, Scar slaapt nog een half uurtje langer! We blijven de gehele ochtend lekker op de kamer. We lezen ons alvast in op Borneo en besluiten om 11.30u toch maar nog even het stadje in te gaan.
Eerst nog even langs Fort Rotterdam, een plaats waar onze voorvaderen van de VOC zich hebben misdragen in Indonesië! De gids die ons rondleid(cherry) spreek ook Nederlands, erg leuk!
Voor morgen vragen we hem ons langs de Karst gebergten(1 van de grootste Karst gebergten ter wereld) te leiden, dit tegen een vergoeding natuurlijk. Hij stemt ermee in en dus zien we hem morgen weer, erg leuk!
We lopen nog rond in de stad en na wat gegeten te hebben gaan we weer terug naar ons hotel, het is inmiddels al 17.00u, tijd om te niksen! Om 20.00u ga ik lekker slapen, omdat ik vannacht wederom voetbal ga kijken..
Om 01.45u gaat de wekker, ik ga vermoeid naar beneden maar het is het waard! Kroatie heeft gewonnen! Rond 04.30u kan ik weer gaan slapen en 3 uurtjes later wordt ik weer door de wekker wakker. Het is tijd voor onze tour! Eerst even wat crackers met komkommer en kaas eten, lekker ontbijtje!
Om 08.30u komen we beneden in de lobby aan, cherry staat daar al klaar om ons mee te nemen. De trip erheen duurt zo’n uurtje. Zodra we daar aankomen zijn we de gebergten in de verte al, de bergen zien er super uit! We lopen door de rijstvelden heen samen met Cherry en verteld een heleboel, toch wel leuk om een gids mee te hebben!
Onderweg komt er ook nog een slang uit de rijstvelden gekropen, maar zo snel als die kwam is die ook weer weg! We genieten van de stilte en van de omgeving. Na een dik uur lopen komen we aan bij een grot waar er handafdrukken staan van mensen(waarschijnlijk 40.00jaar oud). Het is een mooie plek, ook om even te rusten en uit de zon te zijn.
We gaan terug en halverwege de weg die we heen zijn gekomen springen we op een boot en hierna varen we nog dichterbij naar de bergen toe, wat een plaatje! Aan het einde van de rivier stappen we van deboot af en maken we nog een rondje door de rijstvelden naar de bergen toe, hier zien we ook nog King Kong rock, ik denk dat de naam het al zegt!
Hierna eten we wat bij een tentje en daarna is het tijd om te gaan, et is inmiddels al 14.00u! Na 1,5uur rijden komen we aan bij ons hotel.. Heerlijk douchen en dan chillen! Hierna alvast wat dingen voorbereiden voor ons nieuwe avontuur in Maleisië, Borneo.
We hebben genoten van Indonesië, echter heeft het land wel 2 gezichten! Aan de ene kant is de natuur zo mooi en ongerept, hebben we onze mooiste duiken ooit gedaan en aan de andere kant zijn de mensen er hier een teringzooitje van aan het maken! Het is zo jammer! Het doet pijn om dit soms te zien dat het de mensen het geen fuck interesseert en dat alles hier om maar 1 ding draait: GELD! TYFUSSPUL is het! Net als plastic..
-
13 Juli 2018 - 01:06
Padre:
Wat een geregel en gedoe! Zou hier ernstig van stressen, ook al is het vakantie.
Ter herinnering: Met dat 'TYFUSSPUL' reis jij wel de wereld rond en beleef je prachtige indrukken van 'onze wereld'.
Blijf WEL genieten van al het moois!! Laat je niet lijden door de misstanden in deze wereld. Daar is die veel te mooi voor! ;-)
Dikke liefde voor jullie,
Padre -
13 Juli 2018 - 15:06
Jose:
Jullie worden echte wereld verbeteraars!! -
16 Juli 2018 - 10:49
Mary Zwaan:
Mooie dingen weer meegemaakt en ja het is erg wat de mensen allemaal voor troep achterlaten. Je ziet het hier ook moeders met kinderwagens en de kinderen mogen alles wat ze krijgen gewoon op de grond gooien. Ik ben gestopt om er iets van te zeggen. Krijg zulke vreselijke ziektes naar je hoofd gegooid echt niet normaal meer. Het is niks maar die kinderen zijn onze toekomst
Scar nog van harte gefeliciteerd, groetjes Mary
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley