Gili T + Gili A
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
03 Augustus 2017 | Indonesië, Gili Trawangan
We hebben om 03.00u de wekker gezet om het vliegtuig te pakken, we ruimen de tent op(godzijdank heeft het niet geregend) en ontbijten snel wat. Nu de auto starten en deze veilig stallen op de camping. Kutzooooi! Hij hapert en hapert en wil niet starten! De accu kan het niet zijn, ik zie het oranje lichtje knipperen, toch niet de startmotor of iets he! Na een 2e poging met wat extra gas bij start hij uiteindelijk toch! Weer 10jaar ouder! Met het zweet op mijn voorhoofd parkeer ik de auto, zo en nu snel weg bij dat rotding!
De taxi komt precies op de afgesproken tijd aanrijden en gooit ons af bij het vliegveld, hij is erg blij met zijn 5$ fooi. De 1e vlucht is naar Kuala Lumpur en duurt 5,5uur. Ha, daar lachen we om! De tijd vliegt voorbij en we landen een half uur eerder dan verwacht. Nu nog 3,5uur wachten om naar Lombok te gaan, we eten bij Popeye’s! 2 Hele menu’s en nog extra kipstukken voor 8euro! Dit begint erop te lijken.. De vlucht naar Lombok is ook snel voorbij en we landen om 19.00u daar. Hier zal een chauffeur van het hotel klaarstaan en ons naar het hotel in Sengigi rijden(nog 1,5uur).
Bij de immigratie is het tyfusdruk en hier staan we ook zeker nog 45min te wachten! Totale chaos en geen organisatie! We pakken de tassen en lopen de douane langs, wat een chaos ook hier! Honderden mensen die een taxi aanbieden! Je wordt bijna meegetrokken! Na een tijdje zoeken komen we erachter dat onze taxichauffeur buiten het vliegveld staat te wachten, fijn!
Het is donker en wat een chaos op de weg! De chauffeur rijd ook erg snel en iedereen doet maar wat op de weg, zo lijkt het! Scar en ik kijken elkaar en we merken dat we het beide niet zo leuk vinden. De chauffeur probeert ons de gehele tijd naar een markt te lokken(hij krijgt geld als hij mensen naar kraampjes toebrengt). Dit weet ik nog uit de tijd dat ik in Maleisië was met Jack. Ik geef geen duimbreedte toe en laat hem ons direct naar het hotel brengen!
Hier staat een aardige jongen op ons te wachten en hij leidt ons naar de kamer. Heerlijk een bed! En een minibar die gratis is! We drinken alles op en nemen de restant van de blikjes(net als de zeepjes en andere gratis artikelen) mee. We verblijven hier maar 1 nachtje en vertrekken morgen alweer naar Gili Trawangan.
Wat een heerlijke nacht was dit, voor het eerst in bijna 3 maanden ook weer een echt bed! We nemen een heerlijke douche en gaan naar het ontbijt! We mogen iets op de kaart uitkiezen en dit smaakt prima! Om 10.30u worden we opgepikt, alleen is erg nog niemand. Ik laat de receptie bellen en de man geeft aan dat hij er over 30min is. Dit is uiteindelijk een uur geworden en met de autorit erbij komen we rond 12.30u aan bij de boot. Binnen 10minuten met een speedboot :D zijn we op Gili T.
Wat een chaos bij aankomst! We worden direct naar een taxi begeleid, een paard en wagen wel te verstaan. Zonder echt iets in te kunnen brengen staan onze spullen al op de wagen en zitten we erin. Scar vind het duidelijk erg zielig en haar gezicht staat dan ook in huilmodus. Ikzelf vind het ook zielig, dit doen we niet meer dus! Na 10minuten zijn we ergens in het midden van het eiland. Op de weg erheen zien we de meest vervallen huisjes, heel veel vuilnis en we zijn ook erg bang dat we ergens hiertussen moeten verblijven!
Eenmaal aangekomen blijkt dit dus totaal niet zo te zijn. Het is een afgesloten resort en is supermooi onderhouden! De eigen villa is supermooi, het eigen zwembad ook prima en het bed is weer van goede kwaliteit. Ook is alles erg schoon en goed onderhouden, nou wij zijn blij! We besluiten alles neer te leggen en terug te lopen naar het centrum, want er zijn geen fietsen meer(het resort heeft er 20 en wie er het eerst bij is krijgt een fiets). Maar eerst even een duikje nemen in ons eigen zwembad.
We lopen terug door allemaal steegjes naar het centrum en kijken onze ogen uit! Kippen, koeien, geiten die overal los lopen. Katjes(allemaal zonder staart) die over straat banjeren paarden met wagens die constant heen en weer vliegen. Een futsal veldje(in de buitenlucht:D) met een kunstgrasmat, redelijke kwaliteit, dat dan weer wel. We kijken de huisjes binnen en hoe anders dan in ons eigen landje! Maar wat mooi, met zijn 10en voor 1 klein tvtje, moeders die kookt en het probeert te verkopen voor haar eigen huis aan de toeristen die langskomen. Mensen die op de stoep voor hun huis zitten te chillen en de toeristen constant van alles en nog wat proberen aan te smeren. De ene “hello” na de andere die je moet beantwoorden. Op een gegeven moment is het ook direct: Hello, no thank you en doorlopen! We halen wel een zakje zelfgemaakte chips bij een oud vrouwtje voor omgerekend 0,10eurocentjes..
Eindelijk bij het centrum na 15min lopen, wat een chaos hier, wat een drukte! De ene bar na de andere die allemaal hun producten willen aanprijzen. Happy hour is overal, dus keuze genoeg en als je Paddo’s wilt drinken/eten ook geen probleem. Dit groeit hier namelijk in de natuur en iedereen heeft wel iets dat hij/zij verkoopt. We besluiten ons af te zonderen van de drukke straat en gaan bij een bar langs het strand zitten. We drinken daar beide 2 cocktails en besluiten hier ook maar wat te eten. Het eten is supergoedkoop! Het is even duur als 1 cocktail(3/4euro)! Goed om te weten, dan kunnen we ons lekker volproppen de komende dagen.
Inmiddels is het al donker en lopen we langs de lange boulevard, hier komen we op een nightmarket terecht. Wat een constructie! Ook weer veel eten in de aanbieding en zelfs goedkoper dan bij de restaurantjes. We kunnen het niet laten en dineren voor een 2e keer :D, het smaakt wederom heerlijk! Op de weg terug lopen we langs een tentje genaamd Suma Suma, een reggaebar met live-muziek. We blijven hier hangen en drinken een biertje onder het genot van goede muziek. Beide erg moe vertrekken we rond 21.30u en gaan dan lekker slapen in onze heerlijke Villa.
Onze eerste nacht is voorbij gevlogen, we hebben heerlijk geslapen en maken ons klaar voor ons ontbijt. Je kan 1 gerecht a la carte kiezen en daarbij is het buffet ook nog inclusief. We duwen ons letterlijk vol! Mie, ei, brood, toast met jam en dan alle chocoladebroodjes niet te vergeten. We moeten er zelf gelukkig wel om lachen! We gaan hierna direct naar de receptie en gelukkig zijn er nog fietsen vrij. We fietsen het hele eiland over en maken zo hier en daar wat foto’s. Rond 11.00u komen we aan bij turtle point, het tij is al wat lager maar we besluiten toch even snel een kijkje te nemen. We zien in een korte tijd 5 verschillende schildpadden, hierna besluiten we nog even te zonnen.
‘s middags gaan we sushi eten bij een (waarschijnlijk) bekende bar. Elke chinees/koreaan/japanner(in ieder geval iemand met de ogen bijna dicht) die langskomt gilt en maakt tientallen selfies bij het uithangbord van dit restaurantje. De sushi is vers en smaakt heerlijk!
We gaan hierna naar de villa en nemen even een duik in ons eigen zwembadje. Na ons klaargemaakt te hebben vertrekken we naar de westkant van het eiland waar de zon onder gaat. Hier staan rijen met mensen om op een schommel te gaan zitten die in de zee staat, ook Scar wil perse een foto hiervan en neemt dus ook plaats in de rij.
We drinken wat en gaan de gezelligheid van de hoofdstraat weer opzoeken, ook om iets te gaan eten!
We lopen langs de reggaebar en horen weer prima live-muziek. We besluiten dus ook hier te gaan eten(kleine pizza en klein beetje kip). Na het eten gaan we lekker door met drankjes doen en raken we in gesprek met 2 Rotterdammers. Het is een gezellige avond met veel drank en lekkere muziek. We komen rond 23.30u thuis en ik voel me aardig dronken. Na een uurtje slaap wordt het me teveel en komen de biertjes de andere weg terug gewandeld. De rest van de nacht blijft het rustig!
De ochtend erna is een erg slechte ochtend voor mij! Katerrrrrr! We gaan ontbijten en ik krijg er niet veel in, Scar eet gelukkig voor 2! We blijven lekker op ons resort en gaan lekker langs het grote zwembad liggen. Hier eten we wat, chillen we wat en nemen hier af en toe een duik. Rond 16.00u gaan we naar onze villa en ik begin me wat levendiger te voelen, gelukkig! We gaan lekker uit eten! Scar was erg lief de gehele dag en heeft een luxe etentje bij Scallywags verdient.
Scar neemt een snapper op de BBQ gebakken en ik neem de Kingsize garnalen, de saladebar die erbij komt is werkelijk waar te lekker! Voordat de hoofdgerechten komen zitten we beide al stampvol :D. We zitten heerlijk op het strand. Na heerlijk getafeld te hebben, gaan we naar huis. Maar dit gebeurt niet voordat Scarlett wederom een toetje is gaan halen op de nightmarket. Allebei vol met eten en nog kapot van de vermoeiende dag gaan we slapen.
Na het wederom heerlijke en uitgebreide ontbijt besluiten we nogmaals een stukje van het eiland over te fietsen. Toch even ook binnendoor, kijken hoe de mensjes leven! Het is net wat minder luxe dan in Nederland(lees: totaal geen), maar wat een lieve en vriendelijke mensen. Ze hebben niet veel nodig om plezier te maken en zich goed te voelen! Het eiland is in het midden wel erg vervuild, jammer om dit toch te moeten zien..
We komen uiteindelijk wederom bij turtle point, waar we stoppen om een duik te nemen. 1 duik word bij elkaar 2uur :D, overal waar je kijkt zijn schildpadden, op een gegeven moment zelfs 5 tegelijk in ons gezichtsveld! Hierna besluiten we nog wat te liggen op het strand en na een uurtje gaan we lekker lunchen! Dit doen we op het strandtentje naast Turtle point. Hier eten we heerlijke Gado Gado en Sate met rijst. Het eten is overal zo goedkoop en zooooo lekker, jammie :D! We blijven nog lekker in de zon liggen op de bedjes.
Rond een uurtje of 16.00u gaan we terug en chillen we wat bij onze villa! We maken ons klaar voor een avondje, ons laatste avondje, op Gili Trawangan.
We gaan wat cocktails drinken bij een strandtent(happyhour van 16.00u tot sluit :P) en eten wat op de nightmarket(lekker veel en lekker goedkoop), hierna voor de laatste keer naar onze favoriete bar. De reggaebar heeft wederom livemuziek en we blijven weer hangen tot een uurtje of 11, hierna slapen want morgen naar Gili Air. We zijn benieuwd!
Uitchecken en naar de boot! We lopen richting de haven waar we een ticket kopen bij een hokje op het strand, de boot komt zo zegt de man. In de tussentijd ga ik snel wat pinnen en wanneer ik terugkom heeft scar van een andere meneer gehoord dat we niet op de goede plek staan we wachten. Ze wordt naar verderop verwezen. Hier weten ze ook van niks en wederom moeten we weer verder lopen. Deze geeft aan het ticket niet kennen en belt haar baas. Nee, sorry we kunnen je niet helpen.
Ik inmiddels furieus loop de hele weg terug naar de plek waar we het kaartje hebben gekocht, geen meneer te zien! Het zal toch niet he! Ik begin op een dwingende toon tegen een vrouw te praten die nu achter de balie zit en angstig dat ze is roept ze iedereen erbij om de man te zoeken. Deze komt aan en ik ben inmiddels in de fase agressie. You fucked us! Nee meneer, je moet echte gewoon hier wachten waar ik zei. Geloof me! Hmm dan was het toch de andere man die zich ermee bemoeide die ons verkeerd heeft gestuurd.
Na Scar ook te hebben teruggehaald komen de boten 1 voor 1 aan, die van ons als laatste maarja we hebben een boot. Wat een chaos en een ongeorganiseerd zooitje! Gelukkig hoeven we maar een kleine stukje met de boot mee en na 15min komen we aan op gili air.
Ook hier is het redelijk druk in de haven, maar geen taferelen zoals op Gili T. We weigeren dit keer een paard en wagen en lopen naar onze bungalow toe. Het is een pleuris eind lopen met zo’n zware backpack op de rug en we nemen regelmatig een pauze. Het aanbod van wiet en magic mushrooms is wederom niet te negeren, want dit is de vraag die wij het meeste naar ons toe krijgen geworpen. Ook de worden: Yes, please.. (zo proberen ze je in hun strandtent te lokken) worden veel gezegd.
We komen na een half uur lopen aan bij onze bungalow, ze zijn er een nieuwe bar aan het bouwen en het ziet er allemaal niet zo geweldig uit als op Gili T. Ook de bungalow valt erg tegen, maar he slapen is het enige wat we er moeten doen.
Dat is dus ook wat we direct doen, het is 12.30u en we zijn gesloopt. Even een powernapje. Rond 15.30u vertrekken we fris en fruitig richting 1 van de strandtentjes waar de zonsondergang erg mooi schijnt te zijn.
Strandtent naamloos, want we wisten/weten de naam er niet van. Hier bestellen we een cocktail bij een jongeman genaamd Adekz(blijkt later). Hij is heel aardig en begint ook een gesprekje met ons. Hij probeert net als iedereen ons wat aan te smeren, maar hij doet het op een leuke, geïnteresseerde en vooral vrolijke manier.
De manier van omgang bevalt ons wel en hij vraagt hoe lang we blijven, wij geven aan voor 2 nachten maar we willen langer blijven. De vibe op het eiland bevalt ons wel.
Hij geeft direct aan dat hij ook op een resort niet ver van hier werkt en dat we kunnen kijken of daar nog een kamer beschikbaar is. Ik stop wel even met werken, dan pakken we even 3 fietsen van hierachter en dan laat ik jullie het resort zien. Nou zo gezegd, zo gedaan. We fietsen achter hem aan naar het resort en het is al 100x beter dan waar we nu verblijven, het is ook nog goedkoper met ‘’de special price’’ van adekz(het scheelt uiteindelijk 7euro met booking.com, maar toch). Er is nog 1 kamer beschikbaar voor 1 nachtje(eigenlijk wilde we er 2), maar goed. We boeken hem en Adekz geeft aan dat hij voor de andere nacht samen met ons een resort gaat vinden. Tijdens ‘’werktijd’’ fietsen we gezamenlijk rond, maar er zijn weinig mogelijkheden, we geven aan dat het goed is zo en dat we zelf wel gaan kijken.
Terug bij de bar drinken we nog een aantal lekkere cocktails, eten we heerlijk aan het strand en zien de prachtige zonsondergang tegemoet. Helaas wordt hij deze keer geblokkeerd door een aantal wolken. We besluiten ook om met 1 van Adekz zijn vrienden een privesnorkeltour te boeken. Ipv met 40 man op 1 boot voor 6eu pp is het dan 60euro voor een priveboot, niet duur en zeker de moeite waard. We boeken de trip voor maandag. Na deze gezellige avond besluiten we rond 22.30u lekker ons bedje in te gaan. Wat een leuke en vooral relaxte 1ste dag.
De 2e dag(zondag) is vooral lekker relaxen, na het ontbijt blijven we bij het restaurant langs het strand liggen. We besluiten ook hier samen nog een duikje te nemen en te kijken of we nog wat moois zien onder water, helaas geen schildpadden! Wel zien we weer genoeg vissen, maar niets spectaculairs. Scar besluit een boekje te gaan lezen.
Ik kan me deze keer niet ontspannen en besluit toch nog een poging te wagen.. En ja hoor, een schildpad! En wat voor 1tje, het is een hawksbill. Deze zijn erg zeldzaam en wij hebben deze pas 1 keer in het wild gezien( aan de ooskust vorig jaar). Ik blijf erg lang naast hem zwemmen en ik doe ook een aantal maal een poging om Scarlett te roepen, echter is deze te druk met haar boek bezig.. Eenmaal terug vertel ik het Scar en deze gaat mee terug om hem ook nog even te bekijken, gelukkig is hij er nog! Samen genieten we ook nog even.
Na al dit spannends is het tijd voor de lunch. Niet allebei 1 gerecht maar voor ons 2en 3 gerechten bestellen we vanaf nu! Het is toch zo lekker en goedkoop dat het gewoon kan, of eigenlijk moet! Gerecht na gerecht gaat op de foto en wordt naar Timo verstuurd(eigenlijk niet eerlijk want hij is aan het droogtrainen), maar hij heeft er zelf om gevraagd. Het kwijl van Timo loopt via de telefoon mijn bord op :D!
In de avond gaan we de zonsondergang aan de andere kant van het eiland bekijken. Vanaf dit punt zie je ook de andere 2 Gili-eilandjes, erg mooi, ook alleen erg jammer dat de cocktail die we krijgen geen alcohol bevat, of hooguit 2 druppels :P! We maken wat foto’s bij een schommel(ach wat romantisch) en besluiten terug te lopen richting ons resort op zoek naar een leuk restaurant.
We lopen langs een live-band en de jongen die daar zingt kan echt bizar mooi zingen. We zijn verkocht en schuiven aan, wat een heerlijke stem zeg! En kritisch als ik ben zeg ik dat niet heel vaak! Ook het eten is wederom fantastisch, 2x een curry en kipfilet met patat(lekker Hollands)! Na een aantal drankjes en heel veel lekkere muziek gaan we lekker slapen!
Om 07.30u zijn we wakker en gaan we ontbijten, over een uurtje worden we opgepikt. En ja hoor, keurig op tijd staat Adekz samen met een vriend klaar om onze spullen op te pikken en naar het resort te brengen. Wij lopen achter de vriend aan en gaan richting zijn boot, we groeten Adekz en zien hem vanavond terug(hopelijk met al onze spullen).
Wat een heerlijkheid, alleen op de boot. De vriend spreekt goed Engels en kan hierom ook veel dingen aan ons vertellen. We gaan snorkelen op 5 verschillende plekken, ook waar normaal gesproken wordt gedoken. Dan hoeven we dat niet meer te doen. Het zicht is wel 30mtr, dus is er zowiezo weinig verschil tussen duiken en snorkelen. We zien schildpadden een octopus en veel hard koraal. Ook gaan we langs een aantal beelden die in het water zijn geplaatst(2jr geleden) om toeristen aan te trekken. Hier is het erg toeristisch, maar het is wel mooi om te zien!
Tenslotte bezoeken we Gili Meno, Honeymoon Island zoals de locals het noemen. Dit is het meest rustige eiland van de 3 en we lopen binnen een half uurtje al het halve eiland rond! Niet echt ons ding, dit is echt te rustig! Mooier dan de andere 2 eilanden? No way! Wel lopen we langs een turtle sanctuary, hier helpen ze kleine schildpadjes aansterken en als ze rond de 3 maanden zijn worden ze vrijgelaten om zo hun overlevingskansen te vergroten. Ook lunchen we op dit eiland, Sate met rijst. Al het eten is hier zo lekker!
Na dit alles gaan we met de boot terug en lopen richting onze nieuwe slaapplek. Adekz staat klaar met onze sleutel en begeleid ons naar de kamer. Al onze spullen staan er, gelukkig! We besluiten nog even te relaxen aan het zwembad bij het resort. We laten Adekz wat cocktails voor ons maken en genieten hier met volle teugen van!
Het gesprek wat we met hem hebben is erg persoonlijk en hij verteld ons veel van zijn leven. Het is erg bizar! Hij werkt 12 dagen per 2 weken en is dan 2 dagen vrij om naar zijn familie en vrienden in lombok te gaan, per dag werkt hij 12uur(minimaal) en verdient per maand 1,5miljoen roepiah = 100euro. Hiervan gaat 500duizend naar zijn moeder, want ja die heeft hem als kind ook gevoed en nu moet het andersom zijn vind hij! 500 besteed hij aan eten en drinken en 500 om te sparen voor zijn huis(die hij later wilt laten bouwen). Ik hoor dit allemaal aan en het maakt een hele diepe indruk op mij. Ik heb echt heel veel respect voor deze jongen!
In de avond gaan we het laatste gedeelte van het eiland bekijken, we zoeken hier een tentje uit en gaan lekker zitten. Het zal geen verassing zijn als ik zeg dat we een tentje hebben uitgezocht met een live-band. Echter deze jongeman is niet zo goed als degene van de avond ervoor, maarja je kan niet alles hebben. Het eten is wederom uitstekend! Hierna lekker slapen!
Onze laatste volledige dag op Gili air, morgenochtend is het tijd om te vertrekken. Adekz maakt een heerlijk ontbijt voor ons klaar(omelet met kaas en toast) en we nemen afscheid van hem. We geven hem Nederlands geld als cadeau, hij is er erg van onder de indruk en bedankt ons vele malen. Als afscheid krijgen we een dikke omhelzing van hem. Hij vraagt of we in de middag nog langs willen komen om gezellig wat te gaan drinken met hem.
We besluiten om de laatste dag een lekkere massage te nemen, 1uur lang van top tot teen! En nee jongens, geen happy-ending! Het is heerlijk, volledig ontspannen gaan we aan een bedje langs het strand liggen. We besluiten hier te gaan lunchen (wederom lekker Indonesisch eten) en verblijven hier de gehele middag. We gaan terug naar ons wederom nieuwe resort en nemen hier een douche.
Ondertussen is er ook klote nieuws vanaf het thuisfront! Odie (mijn zus der hond en maatje vanaf kleins af aan van Tyson) is ernstig ziek en gaat naar de dierenarts voor een beoordeling, het klinkt allemaal niet goed! We wachten het nieuws gespannen af..
In de avond gaan we langs het resort waar Adekz werkt, echter is hij er niet. Zijn collega roept ons terug en verteld dat hij Adekz moest bellen zodra wij zouden arriveren zodat Adekz dan naar ons toe zou komen. We weten inmiddels waar Adekz werkt en gaan wel richting de bar waar hij werkt zeggen we tegen zijn collega. We komen aan en worden ontvangen met een glimlach van oor tot oor! Hij vind het supertof dat we gekomen zijn en wij vinden het supertof om hem nog even te zien. We zitten de gehele avond lekker cocktails te drinken met een pasgetrouwd koppeltje uit Engeland en het is erg gezellig! Adekz komt er zo nu en dan ook gezellig bijzitten!
Als het eenmaal wat rustiger is vraagt hij of we nog even meegaan naar het resort. Daar praten we gezellig met zijn 3en en vertellen verhalen over en weer, wat een (wederom) geslaagde avond.
Net voordat we weg willen gaan open ik mijn app en net zoals we (eigenlijk) al vreesden heeft Odie het niet gered. Ze hebben besloten Odie uit zijn lijden te verlossen en hem in te laten slapen. Wat een klote-nieuws, ik ben er even stuk van! Scar en Adekz hebben nog een aantal lieve woorden voor me en hierna gaan we naar bed toe. RIP ODIE!
Het afscheid nemen van Adekz is erg jammer! Hij geeft aan dat we hem maar moeten bellen als we ooit van plan zijn terug te komen, dan zal hij ons zijn thuisbasis(Lombok) laten zien! Met een dikke knuffel zeggen we elkaar gedag.. So you when I see you!
Met onze bootticket op zak(heeft Adekz ook voor ons geregeld) gaan we richting de haven in de morgen. De boot zal om 11.30 vertrekken. We komen aan om 10.30u en kopen nog wat lekkere Indonesische snackjes voor aan boord, voor nog geen 30eurocent per stuk! Na een tijdje wachten arriveert de boot zowaar op tijd.. De rit duurt ongeveer 1,5u en de zee is aardig wild, gelukkig wordt Scar dit keer niet ziek en komen we heelhuids aan op Bali.
meer volgt snel.. Yes, please :D
-
03 Augustus 2017 - 09:45
Michelle:
Klinkt allemaal weer super!!!
En al dat lekkere eten kan ik bijna proeven als ik t zo allemaal lees hahaha
Kijk weer uit naar jullie volgende verslag!
-
03 Augustus 2017 - 12:14
Annelies:
Ha lieverds,
Eten, eten en nog eens eten. Maar goed dat jullie binnenkort de kilootjes er weer af kunnen krijgen door hard te gaan werken.
Dikke kus XX -
03 Augustus 2017 - 17:44
Gerda:
Chaos in indonesie. Haha hoe kom je erbij. zelfs inplannen van passagiers bij binnenlandse vluchten is een rommeltje. Het is ons geen enkele keer gelukt naast elkaar te zitten ook al vroegen we erom. Als je maar vliegt, zullen ze denken.
Mooie ontmoeting ook met Adekz! Waardevol! En ja het eten is er heeeerlijk. -
03 Augustus 2017 - 23:57
Padre:
Oké, ik begrijp het, Australië voor de dieren en Indonesië voor het vreten. Waarbij butgetair gezien Indonesié jullie voorkeur zou hebben (?)
Weer een prachtig meeslepend verslag gozer!
Dikke knuffel voor beiden! -
04 Augustus 2017 - 13:08
Mary Zwaan:
Wat heerlijk hebben jullie het, leuk als je zo iemand als Adekz ontmoet. Wat hebben wij het dan toch goed!
Wat erg van de hond van je zus is altijd verdrietig. Geniet nog heerlijk voordat jullie aan het werk moeten.
Dikke knuffel Mary -
17 Augustus 2017 - 10:21
Jack:
Mooi verslag pikkie, eigenlijk had ik natuurlijk alles al van je gehoord haha.
maar wij zouden zelfs voor een weekend terug willen naar Gili T, ondanks het lange vliegen, wij vonden het echt geweldig en het eten is inderdaad super.
Mooi verhaal met Adekz, zo leer je steeds beter waarderen wat je zelf heb.
Nu lekker aan het werk en loop je achter met je verslagen haha.
Succes duiffies !!
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley