De culturele driehoek

Sigiriya

We hebben afgesproken om lekker uit te slapen, echter lukt het mij maar niet om later dan 06.00u wakker te worden. Scar wordt pas om 08.00u wakker. Ik wil mijn verslag gaan bijwerken en merk dat bepaalde toetsen van het toetsenbord niet meer werken, wat vreemd! Op internet wordt ik ook niet veel wijzer! Ook mijn pa kan mij niet vertellen wat het is, kutzooi! Ik zet de laptop terug in fabrieksinstellingen, maar ook deze poging werkt niet.. Dan maar het verslag afronden met de muis en een toetsenbord op het scherm, klote is dit! Het kost ook veel meer tijd.. Als dit zo blijft moet ik maar stoppen met de verslagen..

We hebben de familie laten weten dat we om 09.00u willen ontbijten en dus doen we nog even een uurtje relaxen. Om 09.00u verschijnen we aan het ontbijt dat dan al klaar staat, net als het diner van de avond ervoor is het een gigantische maaltijd, bestemd voor 4 personen. Het lukt ons dus ook niet om het op te eten..

Rond 10.30u besluiten we de guesthouse te verlaten en vertrekken we riching Sigiriya, waar zich Lion's rock bevind, dit is een enorme rots die 200mtr boven zeeniveau ligt, hierop heeft de toenmalige koning een paleis gebouwd in het jaar 473, dit heeft 7 jaar in totaal geduurd en de koning heeft er maar 18 jaar gewoond. Hierna vond hij het wel welletjes en pleegde zelfmoord!

De reis er naartoe is een korte, 55km dit keer. We rijden er een kleine 1,5uur over en rond de middag komen we er aan. We kopen wat kleine snack's bij een zaakje(een soort barra's) en beginnen met het bekijken van het museum. Na de interessante kennismaking met de lion's rock en de geschiedenis ervan gaan we de rots bewandelen.

1200 traptreden in totaal(Ja Timo, we komen weer aan onze stappen vandaag!)! Het is erg druk, het zijn vooral de locals die het complex bezoeken. Ook zijn er vele makaken aanwezig die eten proberen te stelen van de mensen. Met een steen in de hand(dit schrikt de apen af) beginnen we aan onze loop.

Het is ernstig warm maar het tempo zit er goed in, binnen een mum van tijd staan we voor het laatste gedeelte van de rots. Alhier zijn er 2 leeuwenpoten zichtbaar die toen destijds zijn gebouwd, de rest van de leeuw is helaas afgebroken. Dit poten zijn we erg mooi en dus tijd voor een foto. We staan al een tijdje te wachten, want iedereen blijft maar selfie's maken. Na een tijdje ben ik het zat en vraag ik ''vriendelijk'' aan alle mensen of ze aan de kant willen gaan, eindelijk, wij zijn aan de beurt! Geen selfie's hoor, gewoon mooie foto's van de omgeving!

Het laatste stuk is een makkie, we zijn er! We lopen rond het hele complex en we kunnen ons wel inbeelden waarom de koning hier wilde wonen! Het uitzicht schitterend, omringd met bergen en groen. Er zijn zelfs honden boven die de hele trap hebben bewandeld, of wonen deze daar.. Na een uurtje rond te hebben gehobbeld begint het te regenen en besluiten we terug te keren richitng onze tuktuk. Dit was mooi en eindelijk iets anders dan tempels!

We hebben besloten alvast door te rijden naar het volgende stadje, genaamd Dambulla. We besluiten net buiten de stad plaats te nemen in een resort. De kamer is erg mooi en het is ier lekker stil. Tijd voor een douche en hierna tijd voor een biertje! We drinken er een paar en dan rond 20.00u kunnen we aansluiten voor het diner. We eten dolphin, en nee niet het diertje(hadden jullie toch niet verwacht van ons!), maar een echt Sri Lankaans gerecht! Het smaakt ons prima en we krijgen zelfs een 2x een schaal op samen.. Na het eten ploffen we op bed neer en kijken nog wat tv, de eerste keer in Sri Lanka! Nu maar eens eindelijk uitslapen!

Ik wordt weer om 06.00u wakker, wat is het toch! Scar slaapt lekker uit en om 08.00u ontwaakt zij. Rond 09.00u zitten we aan het ontbijt, een flink bord met fruit en een broodje met ei, heerlijk! Hierna trekken we ons nog even terug op de kamer, pakken de laptop mee en lopen richting een computerzaak..

Tijdens de loop kom ik erachter dat het 30 september is, Scar en ik zijn al 5 jaar samen! een bijzondere mijlpaal al zeg ik het zelf! Dit moet gevierd worden met een bezoek aan de tempels! Maar eerst nog even langs de computerwinkel..

In de winkel aangekomen praat ik met een aardige jongeman die zegt dat mijn hele toetsenbord vervangen moet worden op mijn laptop, echter hebben hun niet de goede liggen.. Een externe dan misschien? Hij heeft er nog wel een paar, een van HP dan maar( denk niet dan het een echte is, maar hij werkt). Het kost ons in totaal 4,50euro! Ik kan erom lachen, ik had een groter verlies ingecalculeerd.

Tevreden vertekken we uit de winkel en lopen we richting onze kamer, gooien de spullen af, springen in de tuktuk en vertekken dan richting de gouden tempel en de grotten. De grotten zijn spectaculair, er liggen grote boeddha's in verstopt en er staat zelfs een kleine stoepa in. Dit is dan weer iets wat we nog niet hebben gezien. De gouden boeddha is immens groot en ook wel mooi, al met al, beter dan we hadden verwacht. We hebben nu de culturele driehoek(Anuradhapura, Sigiriya en Dambulla) afgerond en morgen gaan we richting Kandy. Hier bevinden zich de hooglanden van Sri Lanka, veel bergen en groen, heerlijk!

In de namiddag kloten we wat aan, eten onze lekkernijen die we hebben gekocht op en drinken een biertje. Ook werken we beide onze verslagen bij en boeken we ons wederom in voor een maaltijd op het resort, want het stadje is niet veel aan! Er is geen leuk restaurantje te vinden!
Om 19.30u wordt het eten geserveerd en dit keer is het Dosa, een heerlijke pannenkoek met groentevulling, we eten er beide 3 van op en gaan na het nuttigen van nogmaals een biertje terug naar de kamer. We vallen rond 22.30u in slaap.

We kunnen lekker uitslapen, ik wordt zelfs om 08.00u wakker, hoe is ut mogelijk.. We krijgen nogmaals een waanzinnig bord met fruit(ze hebben zelfs de zuurzak er nu bijgevoegd) en gaan dan lekker op pad na alle spullen wederom verzameld te hebben. Scar heeft besloten nu toch te willen rijden en ik ben hier ook erg blij om, mijn handen beginnen het steeds vervelender te vinden. Het eerste stuk uit de stad rijdt ik nog, maar hierna neemt Scar het over en het gaat prima. Wel vind ze het nog heel eng als der een bus of vrachtwagen voorbij raced, logisch!

Net voordat we in een stadje aankomen wisselen we weer van positie, dit vind Scar toch nog iets te spannend.. Na een dikke 2 uur rijden komen we bij ons guesthouse in Kandy aan. We vragen aan de man wat hij aanbevelt om te doen en zo krijgen we een lijsjtje mee. We moeten de tempel van de tand bezoeken(hier ligt een tand van Boeddha). Voor de poort kleden we ons om en net als altijd bedekken we de knieen met onze strandhanddoek.

De politieman weigert ons binnen te laten met een handdoek, wat een onzin! Dit hebben we nog nooit meegemaakt. Hij kan ook alleen maar zeggen: No, towel! Meer komt er niet uit. Wat een eikel! Een vriendelijk man biedt ons nog wel een jurk van hem aan die we mogen dragen, maar we hebben het alweer gehad met de politieman en zijn kuttempel! Adios kloothommel! Nummer 1 attractie van Kandy dan maar overslaan, maar goed wie bouwt er dan ook weer een tempel voor een tand!

Vol goede moed trekken we door naar het centrum, dit zou volgens een Canadees koppeltje wat we hebben ontmoet geweldig zijn.. We komen er aan en de stad valt ons vies tegen, het is druk, ziet er vies uit en er zijn geen leuke restaurantjes zichtbaar. Het enige goede aan deze stad is dat ze de KFC hier hebben, we besluiten het toch maar niet te doen. Na nog wat rondwandelen gaan we bij een cafeetje wat drinken, de heerlijke visgeur komt bij vlagen voorbij gewaaid en dus zijn we na het drankje weer snel vertrokken.

We halen wat spullen bij de supermarkt en vertreken dan maar weer naar het guesthouse. Er komt onderweg nog een vervelende jongeman ons wat drugs aanbieden(hij is zelf zo stoned als een garnaal) en na 3 waarschuwingen dat hij weg moet gaan ben ik het zat. Ik geef hem een duw en zeg dat die nu moet oprotten of dat ik hem anders een klap verkoop, er zitten wat kindjes langs de kant die er moeten lachen en zeggen dat deze jongen "crazy"is. Hij besluit uiteindelijk maar weg te lopen.

Nou, dit was Kandy, wat een geweldige stad! We zijn blij dat we op de kamer terug zijn! We chillen lekker wat en besluiten rond een uurtje of 19.00u bij een van de locals te gaan eten, het is is heerlijk en supergoedkoop! Er staat ook continu een stier voor de zaak naar binnen te gluren, hilarisch! Ik waag het zelfs nog even om hem te aaien, wat een mooi reusachtig beest!

Na het eten gaan we terug en besluiten lekker vroeg te gaan slapen, 21.00u is het.. Morgen moeten we de dag dan maar vol zien te krijgen..

Het lukt me tot 07.00u te slapen, Scar slaapt tot 08.00u. Rond 08.30 zitten we aan het ontbijt en rond 09.30u lopen we naar een uitzicht over de stad. Een kleine 45minuten later komen we er aan, het uitzicht is wel mooi, maar niet betoverend, veels te veel gebouwen! Hierna besluiten we toch nog een keer door het stadje te lopen, maar de sfeer en de drukte is precies net als gister, niet leuk! Om de 5 minuten komt er wel iemand om je iets te verkopen, helaas Kandy je bent geen leuke stad!

Rond 12.00u komen we op de kamer terug, scheren me kop kaal en gaan alvast dingen opzoeken voor de rest van onze trip! Morgen staat de treinreis naar Ella op het programma, 1 van de mooiste treinreizen ter wereld!

Ik maak ook nog even van de gelegen gebruik om een middagdutje van 2 uur te doen, heerlijk! Aan het einde van de middag besluiten we dan toch nog 1 keer naar het centrum te lopen(30minuten van onze guesthouse af) om wat te gaan eten. We gaan hier naar een vegetarische curryzaak. We bestellen 3 gerechten en alle 3 smaken ze prima! We wachten nog even in de zaak na het eten, want het is inmiddels gaan stortregenen.. Na 30minuten kunnen we weer terug, aangekomen bij het guesthouse pakken we onze tassen in en gaan lekker vroeg slapen..

Om 06.30u zijn we beide wakker, we maken ons klaar en ontbijten wat op bed. We hebben besloten dat we rond 07.45u vertrekken met de tuktuk richting het treinstation. Hier wacht dan iemand op ons die onze tuktuk naar Ella(het eindpunt) brengt. Rond 07.00u proberen we de sleutel van de tuktuk te vinden, echter is deze spoorloos. Ik weet zeker dat ik hem op het kastje met de spiegel heb gelegd. We zoeken en zoeken, maar vinden niets. Ik ligt een van de jongens die hier werkt in, maar hij heeft ook niets gezien.. Je manager misschien? Hij gaat het vragen..

Na 5 minuten is nog niemand gekomen(inmiddels zijn ook alle tassen overhoop gegooid) en besluit ik zelf naar de manager te lopen. De jongen en de manager staan samen in de keuken en beide reageren vreemd als ik binnenkom, het lijkt of ze iets verbergen.. De manager is erg behulpzaam en helpt ons met zoeken, echter vind hij de sleutel ook niet.. Wel stelt hij de vraag of de sleutel een hanger heeft(ja, dat heeft die en waarom zou jij dat weten). Begin ik nu te wantrouwig te worden?

Ik bel het verhuurbedrijf en de man weet eigenlijk niet wat we moeten doen! Hij praat met de manager van het guesthouse en geeft aan dat hij wilt dat we gewoon richting Ella gaan met de trein, hun verzinnen wel een oplossing. De man die onze tuktuk zou gaan rijden komt nu naar de guesthouse toe en laat een sleutel namaken(99% kans op slagen) deze zal dan later volgen met de tuktuk. We wagen nog 1 poging en kijken in de 1ste kamer waar we eigenlijk zouden slapen, maar ook daar ligt niks.

Plots komt de jongen aangewandeld met de sleutel.. Waar heb je hem gevonden? vraagt scar.. Hij kan de vraag niet beantwoorden, maar hij lijkt dus naar de kamer te wijzen waar we nu net vandaan komen, daar lag echt niets hoor..! In het Sri Lankaans zegt hij wat tegen de manager. We krijgen de sleutel overhandigd, pakken alle spullen en haasten ons richting het treinstation van Kandy.

We hebben nog een 20minuten om hier te komen, dit moet lukken aangezien de afstand maar zo'n 3,5km is.. Echter staat er file! Ik gedraag me nu als iedereen in het verkeer in Sri Lanka, als een klootzak! Ik snij af haal links en rechts in en neem zelfs stukjes stoep mee.. We redden het en we zijn om 08.30u op het treinstation.. We overhandigen de tuktuk aan een persoon die direct op ons afloopt(geen flauw idee hoe we kunnen controleren of dit de goede wel is) en geven de papieren af.. Hopelijk komt dit wel goed!

We kopen ons treinkaartje voor de 2e klas en halen nog snel wat hapjes bij de lokale kiosk op het station. De trein is echter nog eens 20 minuten te laat en komt pas om 09.05u aan, we hadden nog eventjes dus! We springen in de trein, komen in de 3e klas terecht en kunnen hier niet meer uit tot het volgende station. Het is erg druk, gelukkig kunnen we nog wel zitten. Bij het volgende station wordt het alleen maar erger en voor we het weten zit de hele trein volgestampt.

We gaan de 2e klasse dan maar opzoeken bij een volgende perron. We komen uiteindelijk in de 3e klasse geresveerd aan. We besluiten hier naar binnen te gaan omdat het er heerlijk leeg uitziet. Hier zien we Sri Lankaanse gids(die toevallig met een groep Nederlanders op reis is en dus ook Nederlands spreekt) en deze verteld ons dat we verkeerd zitten, deze tickets moet je 2 weken van tevoren al geboekt hebben, zegt die. We wisten van niks en de man raad ons aan lekker te blijven zitten en dit doen we dus ook.

Na een uurtje of 2 beginnen de mooie landschappen dan zichtbaar te worden, dennenbossen, rijstvelden met hier en daar een huisje en enorme bergen met diepe dalen.. Het is erg mooi! Scar en ik hebben de grootste lol om een oudere Nederlandse vrouw die probeert wakker te blijven, maar elke keer weer haar bril van der hoofd afslaat. Als haar man zegt dat ze wakker moet blijven, krijgt ze een uitbarsting. Ik wil godverdomme wel wakker blijven, maar het lukt me niet! De hele trein luistert mee, wij lachen ons kapot! De 2 doen hierna ook weer doodnormaal tegen elkaar en praten over koetjes en kalfjes, we liggen in een scheur!

Na een uurtje of 4 stappen de groep Nederlanders uit en komen er allemaal nieuwe mensen aan(waarschijnlijk ook met een groepsreis). Wij zitten nu op hun plek, tot 2 toe en gaan dan maar gauw richting de 2e klasse. Hier kunnen we niet zitten en ook hier zitten we op elkaar gepropt. De 3e klasse lijkt nu wat minder druk en dus gaan we lekker bij de opengesperde treindeuren(ook tijdens het rijden) staan. Het begint echter ineens enorm te regenen en het mooiste gedeelte van de reis zien we dus eigenlijk niets! Pas het laatste half uurtje klaart het weer op en kunnen we dan toch wel zien waarom dit 1 van de mooiste treinritjes van de wereld is!

We komen rond 16.00u aan, wat later dan gepland(15.30u) en onze tuktuk staat al klaar. De man overhandigd ons de sleutel en we kunnen gaan. Echter is de tank vrijwel geheel leeg, even tanken dan nog maar. Het is inmiddels weer flink aan het regenen en door de regen moeten we onze guesthouse ergens tussen de bergen gaan vinden. Op booking.com zagen we al dat iedereen het lastig vond om het te vinden en zo ook wij..

We rijden en rijden, het zicht en de weg worden steeds rotter en we zijn er helemaal klaar mee. We bellen het guesthouse maar de vrouw spreekt amper Engels. We rijden terug over de met gaten gevulde steile weg en zien dan een vrouwtje lopen met een paraplu, You jos?

We volgen haar en daar is het dan eindelijk, het guesthouse. We gooien de spullen naar binnen en de vrouw vraagt of we zo willen dineren. We hebben beide geen zin om weer terug te gaan naar het centrum en besluiten bij haar te eten. Nog even douchen en daar zitten we dan in ons eigen huisje tussen alle bergen, ondanks het beperkte zicht(door de regen) is het toch relaxed!

We krijgen rond 19.30u ons diner en het is smullen geblazen, rijst met curry en heerlijke groente, aangevuld met nog wat pannekoeken en dip! Rond 22.30u duiken we lekker ons bedje in, zodat we morgen fris en fruitig Ella rock kunnen beklimmen, althans het viewpoint op Ella rock.

Ik ben om 06.00u al wakker, Scar wordt om 07.30u wakker. We vragen of we ons ontbijt wat vervroegd kunnen krijgen(eigenlijk om 08.30u) en zodoende kunnen we om 08.00u ontbijten. Het is een enorme hoeveelheid en we besluiten dan ook om wat pannenkoek(gevuld met kokos) mee te nemen op onze loop. We Beginnen rond 08.45u met de afdaling(zo'n 2km) naar het startpunt van de loop.

Onderweg worden we regelmatig aangesproken of we een tuktuk willen, nee bedankt..Plots stopt er een 4wd naast ons.. Moeten jullie ook naar het station van Ella(waar de loop begint), ja dat klopt! Okee spring maar in de auto.. En zo worden we de laatste kilometer met de auto naar het station gebracht..

Alhier begint de loop, het eerste stuk moet je over een treinrails heenlopen(het klinkt gevaarlijk dan het is, want er rijden maar 5 treinen per dag over dit spoor) en na linksaf te hebben geslagen, loop je door de rijstvelden heen. Er wordt op internet gewaarschuwd voor mensen die vertellen dat je verkeerde kant op loopt, je dan begeleiden naar "de goede track" en je dan uiteindelijk om geld vragen. Hierom kijken we niemand aan, groeten we niemand en als een man schreeuwt dat we verkeerd gaan, lopen we door. Echter had deze man wel gelijk, ik loop in een heerlijke blubberpoel en als ik eruit komt en mijn voeten afspoel, zie ik tot mijn verbazing bloedzuigers! Ik kan ze er op tijd vanaf pieken en zo vervolgen we onze weg(nadat we de aangewezen weg dan toch maar inlopen).

Echter is de route nu wat duidelijker en makkelijker begaanbaar. We zien diverse mensen met een gids(die zijn er waarschijnlijk wel ingetrapt) en dus lopen we met een lach op ons gezicht verder. De eerste uitkijk is mooi, maar de uitkijk erboven(die op Ella rock uitkijkt) lijkt helemaal te zijn verdwenen in de mist! We wagen toch maar een poging, ook omdat het weer hier erg veranderlijk kan zijn!

De klim is steil en best stevig, echter is het niets als je het vergelijkt met onze hikes in Nieuw-Zeeland. Je zou er ook een dikke 2uur over moeten doen, Scar en ik doen het net onder een uurtje! We zijn boven!
Niets dan mist om ons heen. We zien een groepje mensen zitten die zegt dat we geduldig moeten wachten.. We wachten en wachten en na 15 minuten worden we beloond met een zicht voor 2 minuten op Ella rock, het is mooi, heerlijk groen en mooie rotsen! We wachten weer 15minuten zien dan voor 30 seconden het uitzicht, okee genoeg we gaan terug!

We pakken nog wel een uitzicht aan de andere kant van de bergen(waar niemand komt) en hier is het veel beter. Ook hier is het ernstig groen! We zien de Rawana Ella Falls op een flinke afstand, de waterval schijnt erg mooi te zijn en op maps.me zien we een weg die lijdt van Ella rock naar de waterval door de bergen.. Niemand die deze weg neemt, behalve Scar en ik dan.. Het zal een flinke loop worden, ook al is het maar 5km.. We lopen en lopen en behoudens dikke vegetatie zien we niet veel. We komen na een uur aan bij het begin van de waterval. We volgende stroom naar beneden, maar zien dat we dan niet verder kunnen.

Aan de ene kant is een priveterrein en aan de andere kant(als je een buggetje oversteekt naar de andere kant van de rivier) is er een hek dat op slot zit! Fuck wat doen we nu! We kunnen echt niet verder en pakken maps.me er weer bij. We moeten om een berg heen lopen(zo'n 6km) voordat we weer op de grote weg komen. We besluiten de vaart erin zetten en te vlammen, geen tuktuk, gewoon lekker lopen. We lopen zelfs nog een paar keer fout, omdat we onderweg worden afgeleid door alle lieve en leuke hondjes die we aan het voeren zijn..

Na nog eens 1,5uur komen we op de grote weg aan, het is nog 4km naar de waterval.. Ook dit laatste stuk gaan we lopen, ondanks de vele tuktuks de ons een ritje ''aanbieden''. Met nog 2 km te gaan stopt een auto naast ons, spring erin we brengen je naar de waterval! We worden wederom door een erg vriendelijke man(met echtgenote) naar de waterval gebracht. Nog even een klein babbeltje en dan springen we uit de auto.

We staan nu voor de waterval. Schitterend! Met meerdere verdiepingen en volop water is het er weer 1tje voor in de top 10!
Na de waterval pakken we dan wel de tuktuk naar het centrum, hier drinken we ons welverdiende biertje! We hebben in totaal 21.1km gelopen, 27.683 stappen gedaan en 123 verdiepingen gelopen, we zijn kapot! Na 2 grote biertjes pakken we de tuktuk de bergen weer in, waar onze guesthouse ligt. Hier douchen we lekker en pakken onze eigen tuktuk en gaan terug naar het centrum.

We eten een heerlijke burger(Scar een vegetarische) bij een gezellig tentje en blijven heerlijk hangen. Rond een uurtje of 20.30u rijden we terug met de tuktuk, het weer is klote, het regent pijpenstelen en de mist is erg dicht. Ik zie geen hand voor ogen, gelukkig bereiken we onze guesthouse schadevrij en gaan we lekker slapen rond een uurtje of 21.30u!

Ik heb dan eindelijk ook eens uitgeslapen, we worden om 08.00u wakker. Ons ontbijt zal zo worden geserveerd. Heerlijk nog even op het balkon chillen! Onze grote hondenriend(die ik nog niet eerder heb benoemd) is ook weer van de partij. Het is een kleine pup(eigendom van de eigenaresse van de guesthouse), die geniet van alle aandacht(en hapjes) die wij hem geven. We krijgen wederom een heerlijk ontbijtje en laten het hondje lekker meegenieten.

Aan het einde van het ontbijt ligt het hondje heerlijk bij ons op het balkon. Er komt plots een oude man aan(de schoonvader van de eigenaresse) met een stuk brood. O, wat lief! Hij gaat het hondje voeren. De man legt het brood voor het hondje zijn neus neer en begint het hondje plots te slaan met een soort ijzerdraad, hierbij is de man breeduit aan het lachen, wat een mongool! Ik zeg direct dat hij hiermee moet nokken omdat ik hem anders een paar klappen verkoop. Hij lijkt het niet te begrijpen..

Hij probeert met het ijzerdraad een soort halsband te maken en wurmt deze om het nekje van het hondje heen! De draad verdwijnt tussen beide kaken in het mondje van de hond.. Ik sta op, geef de man een duw en ruk het ijzerdraad los. Ik laat met gebaren en geschreeuw duidelijk weten dat ik het er niet mee eens ben. Een gebalde vuist lijkt uiteindelijk de man doen te beseffen dat hij moet kappen..

Scar is op de achtergrond ook aan het gillen en schelden en zodoende proberen we ook de eigenaresse te laten komen. Scar loopt naar boven om de vrouw te zoeken(nadat het mij niet is gelukt) en ziet de man met het hondje in zijn arm nog lopen. Het ijzerdraad heeft de man uiteindelijk gedumpt, Scar pakt dit op. We vinden de vrouw en voordat Scar iets heeft gezegd tegen haar besluiten we al om hier te vertrekken, hier betalen wij geen cent meer aan!

De vrouw begrijpt de helft van onze tirade maar, maar weet dat we niet blij zijn! De rekening nu! De man staat nog steeds met het hondje in zijn handen, nu aait hij hem en kijkt ons aan om te zeggen, kijk is..

Ik loop op de man af trek het hondje uit zijn handen en duw de man weg, oprotten nu! Ik vertel de vrouw dat de man nu moet vertrekken omdat ik hem anders een paar tyfusknallen zal geven.. Ze praat met de man en deze vertrekt. Ik ben even niet meer aanspreekbaar en daarom gaat de vrouw naar Scar. Ze verontschuldigd zich en zegt dat de man mentale problemen heeft.. We betalen de rekening, nemen afscheid van het hondje(wat moeten we anders??!!) en verlaten de toko!

Dit is een moment dat ik van social media hou! Deze toko gaat persoonlijk kapot gemaakt worden door ons! Ons doel is dat nooit, maar dan ook nooit meer iemand hier naar toegaat, stelletje mongolen daar!
Al trillend van de adrenaline rijden we de berg naar beneden en stoppen in het centrum.

Hier vraagt een man of hij ons kan helpen, we zoeken accomodatie.. Ik heb toevallig een nieuwe guesthouse, ik rijdt jullie erheen en dan kunnen jullie een kijkje nemen.. We zien het en het is prima! Schoon, nieuw en lekker ruim! De man verlaat de scene en zijn ernstig vriendelijke vrouw helpt ons met uitpakken.. We krijgen een heerlijke pot thee en nemen beide een douche!

We gaan vandaag naar nine arch bridge, een beroemde brug in Ella waar er hele mooie foto's gemaakt kunnen worden. We arriveren hier om 10.30u, maar de volgende trein komt pas om 11.50u.. Okee, dan maar even wachten. Ondertussen maken we nog wat foto's van de brug alleen en worden we wederom aangevallen door de bloedzuigers..

Na lang wachten komt de trein, een moment van 30 seconde en hier hebben we dan 1,5uur op gewacht.. Het was het zeker waard! Met de oude brug, het groene van de jungle en het rode van de trein maakt het een heel mooi plaatje.. Het is weer tijd voor een wandeling! Dit keer gaan we via de brug naar Little Adams peak, een klein klimmetje die ons tussen de bergen in brengt.. Hopelijk zien we wat meer dan gister!

Als we aankomen is het erg heet en brand de zon op onze schouders. We maken foto's, lopen helemaal tot het einde van de berg en zien hier dan ook de waterval van gister! Het is een mooi plaatje.. Ook voeren we alle hondjes die zich op de berg bevinden met crackers, ze smullen er lekker van! We zien de bewolking steeds dichterbij komen en besluiten te gaan..

Na 15 minuten lopen, zitten we tussen de wolken, we zien haast niets meer van het pad! Gelukkig hebben we het moeilijke gedeelte al gehad en zijn we nu op aangelegde weg.. We eindigen onze loop in een flinke regenbui, maar we hebben gelukkig alles kunnen zien!

Na de loop gaan we terug naar het guesthouse, douchen ons en onder het genot van een aantal potten thee wachten we tot het weer verbeterd! Rond een uurtje of 18.00u verlaten we de guesthouse en gaan lekker een drankje doen in een cafeetje waar live muzeiek wordt gespeeld.

Na een drankje hier te hebben gedaan gaan we op zoek naar een plaatsje om te eten, we passeren een lokale pub en besluiten toch nog even een paar biertjes te drinken. Rond 21.00u is het dan wel tijd om te gaan eten. Na het eten besluitenwe dat het genoeg is geweest, we hebben flink wat bier op en dit wordt gevoeld door ons beide. Rond 22.30u zijn we thuis en vallen we direct in slaap.

Morgen gaan we de weg naar de Oostkust weer inzetten, we rijden 135km naar Arugam Bay toe..