Sri Lanka, een geweldige start!

Sri Lanka en de avonturen met de Tuktuk

We komen rond 22.00u aan op het vliegveld, we weten inmiddels wat ons te doen staat. Eerst door de immigratie(wat erg makkelijk gaat ivm Vietnam), hierna de backpacks ophalen en dan koers zetten richting de taxi’s. Ook besluiten we direct een simkaart op het vliegveld te kopen zodat we weer goed bereikbaar zijn. Het kost net als in de andere Aziatische landen geen drol.

Na de simkaart te hebben geïnstalleerd worden we door meerderde mensen aangesproken voor een taxi-service.
Scar regelt een mooi prijsje en zodoende zijn we rond 22.30u onderweg naar onze eerste slaapplek, Like Mike tourist guesthouse. De taxichauffeur is vriendelijk, een wonder! Hij praat goed Engels, verteld ons de ‘hotspots’ van Sri Lanka en pakt er zelfs nog wat boeken bij. Wel trekt hij onze Tuktuk plannen in twijfel. Het is erg gevaarlijk geeft de man aan. Hmm, misschien heeft hij toch wel een punt!

We komen aan en worden ontvangen door een vriendelijke jongeman die ook al erg goed Engels spreekt. Hij verwijst ons naar onze kamer, we hebben de grootste, met eigen dartbord, hangmat en een enorm balkon. We maken nog even een praatje met hem en hierna gaan we lekker slapen!

De volgende morgen ben ik om 07.00u al wakker, Scar volgt een uurtje later. We gaan lekker ontbijten denken we, echter bestaat het ontbijt uit koude aardappels, een gekookt eitje en wat sperziebonen. Niet echt bijzonder helaas! Na het ontbijt gaan we richting TS Tours, een bedrijf waar we na grondig zoeken op het internet op zijn gestuit. Hier gaan we naartoe om onze Tuktuk te huren.

Als we aankomen in het kantoor opent een vriendelijke man de deur voor ons, hebben we een babbeltje met hem en hierna is het direct tijd om naar een afgelegen plekje te rijden(soort volleybalveld). Hier krijg ik mijn eerste Tuktuk lessen! Het is even wennen, want de koppeling zit bij je li-hand en hier bevinden zich ook direct de versnellingen. Schakelen en de koppeling gebruiken met 1 hand, het is even puzzelen, maar na 15 minuten heb ik het wel onder controle. De man laat me een flinke tijd oefenen, want hij wilt dat we veilig de straat op kunnen!

Na de rit keren we terug en regelen we het papierwerk. We krijgen de Tuktuk waar we in gelest hebben(een ‘’nieuw’’ model). We zijn beide erg enthousiast over ons nieuwe avontuur en zodra al het papierwerk geregeld is(ze hebben zelfs een verzekering hier) kunnen we met ons avontuur beginnen. We rijden in ons eentje wat rond en ik merk al snel dat ik het nu echt onder de knie begin te krijgen. Scar is een prima toeschouwer op de achterbank en geniet er ook zichtbaar van.

We hebben honger gekregen van dit allemaal en bestellen onze eerste curry(vegetarisch) met naanbrood bij een restaurant, heerlijk! We genieten er beide van! Na het eten rijden we nog naar een kerk die 4km ver weg ligt van het toeristische gebied. We komen dus in een gebied met alleen maar locals. Waar we in Vietnam altijd maar een beetje vaag werden aangekeken is het hier heel anders! De mensen lachen naar je, zwaaien naar je, wijzen naar je(en lachen je uit/toe omdat je in een Tuktuk rijdt), ze zijn verbaast om een “wit’’(ik ben inmiddels flink gebruind) persoon in een Tuktuk te zien. Onze eerste indrukken van Sri Lanka zijn top!

Na de kerk is het tijd voor Scar der Tuktuk lessen. Ik, de o zo geduldige Jos, gaat Scar uitleggen hoe dit werkt. Scar vindt het in het begin vooral eng, maar het lijkt aar beter af te gaan dan mij in het begin! Ze heeft het al snel onder de knie en vind het zelfs leuk!

We gaan nog even terug naar de guesthouse, gooien nog een verslag online en gaan dan op zoek naar een biertje! Lion, het lokale biermerk. Een heerlijke en goedkoop(0,60euro voor 625ml) biertje! We drinken er beide 1 en chillen dan in de tuin van ons guesthouse. We gaan nog even douchen en dan is het tijd om lekker te gaan eten. We doen dit wederom in een restaurant waar we lekker garnalen en noodles bestellen, nog even iets anders dan curry(dit eten we waarschijnlijk in de rest van Sri Lanka). Het eten is prima en na nog een biertje te hebben gekocht lopen we weer terug. Tijd om het bed in te duiken, morgen begint het echte avontuur, op reis met de Tuktuk!

Om 06.00u wordt ik dit keer wakker, zenuwen? Misschien wel! Door mijn herrie is Scar er uiteindelijk om 07.30u uit, we kunnen lekker gaan ontbijten! Dit keer krijgen we wel een lekker ontbijtje voorgeschoteld, ei met toast! Na het ontbijt pakken we de spullen in, plaatsen deze in de Tuktuk en rond 09.00u vertrekken we. Het is in totaal 150km rijden naar het Wilpattu National Park, onze eerste bestemming! Het rijden is leuk, maar af en toe ook wel spannend.

Er staan enorm veel politiecontroles en sommige van de agenten blijken ook wel corrupt te zijn. Ze kunnen ook nog eens moeilijk doen over mijn verlopen internationale rijbewijs, echter gaf de man van het verhuurbedrijf aan dat ze dit waarschijnlijk niet eens zien.. We rijden er in totaal langs 8, maar gelukkig worden we niet 1 keer aan de kant gehaald. Wel wordt er regelmatig gezwaaid en raar gekeken als we in onze tuktuk voorbij scheuren.

We stoppen halverwege bij een tentje, drinken hier een Sri Lankaans drankje. Het drankje is gemaakt met houtappel, een zuur/zoete vrucht die heerlijk smaakt! We pakken de draad weer op en aangezien we maar 40km/h mogen rijden(en hier houdt ik me aan!) duurt het allemaal wel lang. Zelfs tijdens het rijden komen er 2 jongemannen naast ons rijden om een praatje met ons te maken, supergrappig!

Rond 13.45u komen we dan uiteindelijk aan bij het NP. Hier kijken we naar de prijzen van de tour en de entree. De entree pp is ongeveer 17euro, hierbij komt dan nog de huur van jeep + chauffeur voor 25euro. Een goedkope tocht als je het mij vraagt! We zullen dit morgenochtend(zoals de bedoeling was) dan gaan doen!

Bij de ticketverkoop staat een Nederlandse jongen en wij raken hiermee aan de praat, we vragen of hij al een auto heeft gehuurd en dat heeft hij. Scar en ik vragen of we meekunnen en dan de kosten kunnen delen. De chauffeur vraagt dan nog 10euro extra, prima dan hebben we toch nog wat winst! We kijken elkaar aan, zullen we dan maar? We besluiten het te doen! We gooien al onze spullen van de tuktuk achter in de jeep en we kunnen direct vertrekken!

Het lijkt erop dat er niet zoveel auto’s zijn in het park, we hebben regelmatig een weg waarop we helemaal niemand zien, toch wel erg fijn. We komen in het begin vooral veel herten tegen! De bambi-soort(spotted deer), maar ook het sambahert en het blaffende hertje. Ook zien we veel pauwen en een paar apen.

Het is nog even wachten op iets groots, hopen we dan.. Na 1,5uur te hebben gereden krijgen we dan waarop we gehoopt hadden, een olifant! Hij is lekker aan het eten in een groot meer, we bekijken hem van een veilige afstand. Ook ligt er nog een krokodil aan het water, heerlijk met zijn bek open..

Na zo’n 2uur bereiken we een verzamelpunt waar toch wel zo’n 20 auto’s staan. Tijd voor een kleine pauze, even snel plassen en dan springen we weer op de auto. De gidsen wisselen hun informatie uit en we kunnen weer gaan, hopen dat we dan toch nog een luipaard tegen komen onderweg. Het blijkt dat er een aantal auto’s een blik hebben kunnen werpen op een luipaard.

Op de terugweg zitten we achter een andere auto en hebben hierom vaak stof in het gezicht, erg prettig is dit niet. Ook zien we niet zoveel dieren meer als op de weg er naartoe. Plots zien we in de verte allemaal stilstaande auto’s staan, het zal toch niet?! Nee, helaas! Ze hebben hem hier wel gezien, maar de luipaard is alweer vertrokken. Er is een echte filevorming ontstaan en zodoende duurt het een half uur voordat alles weer rijdt(vooral omdat iedereen te koppig is om elkaar voor te laten!)..

We zijn nu zeker halverwege de weg terug en zien behoudens veel herten en pauwen niet zoveel meer. Weer een opstopping(met een auto of 8 deze keer)! Echter deze keer is het wel raak, een luipaard zegt onze gids.. Waar dan?! Ahaa, we zien hem! Hoe geweldig is dit op onze allereerste tour in Sri Lanka! We kunnen naar huis! Op een metertje of 50 ligt een luipaard naast een boom een beetje te chillen, nadat wij zijn gearriveerd besluit hij dat het wel welletjes is geweest en vertrekt. We zien hem zichzelf nog even uitstrekken en zijn territorium afbakenen voordat hij de scene verlaat! Wat was dit geweldig!

Met een heerlijk gevoel rijden we terug, we zien nog een paar hele mooie vogels(ijsvogels), herten, wilde zwijnen, apen en dan is het einde van het park in zicht. Er staat nog een auto zo’n 100mtr voor de ingang stil, kijkend naar de bosjes. Wij stoppen ernaast en zien een olifant heerlijk eten tussen al het struikgewas, hij zal op zo’n meter of 8 van ons staan. Het is een heel mooi en groot mannetje, wat geweldig! Met deze als afsluiter verlaten we het park en gaan op zoek naar accommodatie in de buurt.

We vinden een guesthouse en gelukkig hebben ze nog een plekje over. Ook verblijft hier een familie uit Sri Lanka en deze biedt ons direct allemaal lokale lekkernijen aan. Het is heerlijk! Na dit te hebben genuttigd gaan we lekker douchen, even de aarde van ons afspoelen! Rond 20.00u krijgen we eten van de eigenaresse en dit smaakt ons prima! En alles vegetarisch, speciaal voor ons! Wat een lieve mensjes zeg..

Na het eten is het bedtijd, kapot van alle indrukken vallen we rond 21.30u in slaap! Morgen moeten we om 05.30u weer op, want we hebben besloten de tour nogmaals te doen, alleen dan nu in de morgen!

Om 05.30u gaat de wekker, we maken ons klaar en zien dat de auto buiten al op ons aan het wachten is. We rijden richting de ingang van het NP en zien tot onze verschrikking dat het zelfs drukker is dan gistermiddag! We dachten juist dat het nu wat rustiger zou zijn, maar helaas. Scarlett koop direct 2 tickets(die ineens duurder zijn dan de dag ervoor) en hierna jumpen we in de auto, we hebben een privetour, lekker zeg!

Ondanks de drukte hebben we niemand voor ons rijden! We zijn gelukkig 1 van de eerste auto’s die vertrekt. We beginnen op dezelfde weg als gisteren alleen zien we het eerste uur helemaal niets(behalve vogels dan). Uiteindelijk stuiten we op een groepje bambi’s, de groep heeft ook wat baby’s dus dit is wel leuk om te zien! Na nog eens 15 minuten komen we uit bij het meer waar we gister de olifant zagen, echter is hij er vandaag niet. Een meertje verder is het wel raak! Wederom staat er een grote mannetjes olifant in het meer, lekker te eten en drinken. We parkeren de auto er op zo’n 50mtr vandaan en genieten van het beeld.

De chauffeur lijkt echter niet tevreden en wilt erg graag een luipaard spotten voor ons(zo heb ik het idee). We rijden nog een aantal zandbanken en meertjes langs maar zien (behoudens voetsporen van een luipaard) niets meer. We zijn op hetzelfde punt aangekomen als waar we gister even pauzeerden. Echter na het plassen wil onze gids direct weg! Het lijkt alsof iedereen iets weet, behalve wij. De chauffeur begint ineens vol gas door het NP te rijden, ik denk te weten waarom. Onderweg vraag ik het hem en ja hoor ze hebben een luipaard gezien. Oke, vasthouden en doorkarren dan maar!

Na 15minuten zien we een opstopping van auto’s we sluiten netjes in de rij aan. Het is onze beurt! We zien in het gras een luipaard liggen, maar door zijn camouflage en door het hoge gras is het maar een glimp die je opvangt. Ook al ligt hij maar op een metertje of 10 afstand. De luipaard lijkt kleiner dan die van gister, het is waarschijnlijk dan ook een vrouwtje. We rijden er nog 2 keer langs en dan gaan we weer verder.

De meeste auto’s zijn blijven hangen en dus hebben we vrij spel.
We rijden en rijden en stoppen bij elke waterpoel om grondig naar de omgeving te kijken, kijken of we een luipaard zien. Maar helaas, het mag niet zo zijn, of toch wel? Bij de een na laatste waterpoel stoppen we even en we horen hier een aantal apen tekeer gaan. Een waarschuwing misschien?

De gids begrijpt de hint van de apen en stelt ons naast de waterpoel op. Er komt nog een 2e auto aan en deze parkeert naast ons. Het zijn Sri Lankaanse mensen en deze zijn blij om ons ‘witte apen’ te spotten. Er wordt vriendelijk gelachen en gezwaaid, maar wij zijn op een missie dus even een kleine lach en hier houden we het bij!

Onze gids verteld hun gids waarom we zijn gestopt en hier staan we dan. De apen in de bomen beginnen nog meer kabaal te maken en hier gaat iedereen zijn aandacht dan ook naar uit, behalve die van mij.. Ik kijk naar de waterpoel en zie iets onbeschrijfelijks! Een luipaard!!! Ik probeer de rest te informeren, maar ik kom niet uit mijn woorden..

Ik tik Scar aan en deze ziet hem nu ook, ook de rest van de groep heeft mij nu begrepen! Iedereen zit vol verbazing te genieten. Mijn hartslag gaat naar 130, mijn handen zweten en ik begin een vorm van emotie te krijgen! Wat is dit gaaf! Onze droom die uitkomt en dat van zo dichtbij!
Voor 5 minuten lang kunnen we genieten van het beeld dat een geweldig mooi en groot beest uit een waterpoel aan het drinken is, dit is zoveel meer waard dan wat dan ook! Als er eenmaal meer auto’s aankomen besluit de luipaard er vandoor te gaan.. We hebben zoveel mazzel gehad! De Sri Lankaanse mensen zijn ook diep onder de indruk en bedanken ons meerdere malen, HET WAS GEWELDIG! EEN DROOM DIE UITKOMT!

Hierna rijden we verder, maar wat er de rest van die tour gebeurd weet ik me allemaal niet meer te herinneren, ik zit in een roes! Geen alcohol of drugs die een betere high geeft dan dit!
Natuurlijk weet ik wel wat we nog zien, we zien nog een flink aantal herten(Bambi’s weer) en nog een aantal mooie ijsvogels, helaas wacht er aan het einde geen olifant op ons. Maar he, wie kan er nu klagen na zo’n ervaring! Onze reis door Sri Lanka is nu al geslaagd!

Nog steeds in een roes verkerend komen we aan bij onze guesthouse, het is inmiddels 10.30u, we mogen nog even lekker douchen en pakken dan alle spullen in. We gooien alles op de Tuktuk, nemen afscheid van het ernstig lieve vrouwtje en vervolgen onze reis richting Anuradhapura(de stad die ik vanaf nu afkort met Anu), een klein uurtje rijden.

Net als de vorige dag staan er weer veel politiecontroles langs de weg, ondanks toch wat spanningen voelt het ook wel veilig aan. Na een uur belanden we middenin een chaos van verkeer. We hebben een hotel opgezocht(nog niet geboekt) en stoppen hiervoor. Het ziet er niet boeiend uit en het is ver weg van het centrum, we besluiten het niet te doen en zoeken op internet naar een nieuwe optie. We vinden een guesthouse, lionrest en nadat Scar met de eigenaar de kamer is gaan bekijken, besluiten we om hier te gaan slapen.

We zijn beide kapot en hebben geen zin om de stad nu al te ontdekken(Anu staat bekend om zijn tempels en oude gebouwen). Dit doen we morgen wel! We gaan vandaag lekker chillen en niets doen. We gaan op aanraden van de eigenaar van de guesthouse lekker eten bij de backery in de straat. Hier neem ik een heerlijke vegetarische curry en scar neemt wat kleine lekkernijtjes van de bakker. De mensen hier vinden het geweldig dat je bij de locals eet en dus wordt er wederom vriendelijk gelachen en worden we de gehele tijd aangestaard..

Het eten is prima en dus gaan we verzadigd terug. We chillen lekker op onze kamer en rond 17.00u vallen we beide in slaap. Ik wordt om 19.00u wakker en probeer Scar wakker te krijgen, echter blijft deze lekker slapen. Ik kloot nog wat aan op mijn PC en telefoon en rond 22.00u besluit ik ook maar om te gaan slapen. Morgen staan de tempel bezoekjes op de planning.

Om 06.00u wordt ik wakker, Scar om 07.00u en zij heeft dus 14uur geslapen! Uitgeslapen gaan we naar de bakker, halen een heel wit brood(ze hadden geen bruin) voor 0,25euro en besmeren deze met la vache qui rit. Heerlijk! Na heerlijk rustig aan te hebben gedaan vertrekken we om 09.00u om naar de tempels te gaan kijken. De werker in het guesthouse verteld ons dat de entree naar alle tempels 25$ pp is, dat vinden wij nogal prijzig. Hij verteld ook direct dat er ook een gratis gedeelte is waar je dan tempels kan zien.

We gaan naar het gratis gedeelte van de tempels en bezoeken ‘s werelds oudste boom(gepland door mensen). Hieromheen is dan ook een hele tempel gebouwd, leuk een boom aanbidden.. Met liederen en offers lopen de mensen rondom de tempel en Scar en ik lopen er als enige ‘witte’ mensen tussen. Het is weer een beetje hetzelfde als Vietnam en na de 2e tempel zijn we het eigenlijk alweer zat. Het zegt genoeg dat we langer bij een vleermuizengrot naast de tempel staan, dan bij de tempel zelf.. We lachen er beide om als we dit opmerken!

We besluiten dan nog wel een Stoepa te bezoeken, want dit gebouw hebben nog nooit eerder gezien. Hier kopen we voor 0,25euro 3 bloemen die we als offer neer kunnen leggen. De man geeft aan dat het geluk brengt. Ons portie geluk hebben we al gehad, dus kopen we een bloemetje en bedanken we Boeddha voor het zien van de luipaarden!

We keren rond 11.30u terug naar ons guesthouse, gooien de tuktuk af en lopen door het centrum heen. We kopen wat nootjes bij de lokale markt, lunchen bij een tentje en halen wat biertjes bij de drankzaak. Er is er maar 1tje in de hele stad en net zoals in Negombo is deze beveiligd met allemaal tralies! De jongeman laat ons achter de tralies een kijkje nemen om te besluiten wat we willen, we weten het al, lion bier!

Met onze aanwinsten keren we terug en gaan we lekker chillen op de kamer. We moeten nog even een tijdje wachten voordat we naar het nabij gelegen bedevaartsoord Mihintale kunnen om daar de zonsondergang te bekijken. Dit schijnt erg mooi te zijn, omdat er hier een stoepa op een berg is gebouwd. Ik doe nog even een middagdutje(ik moet Scar natuurlijk bijhouden qua slaap)en dan rond 16.00u is het tijd om te gaan. Het is bewolkt en af en toe komt er wat regen naar beneden, niet de ideale omstandigheden voor een zonsondergang. Morgen als we naar het kustplaatsje Trincomalee gaan komen we er ook langs, dan proberen we het nogmaals!

Om 07.00u zijn we beide wakker en eten dan de rest van het brood met de kaasjes op, hierna is het tijd om alles te pakken en te gaan. Mihintale is een half uurtje rijden en hier komen we dan ronde 09.00u. Iedereen staat alweer klaar, van gekwalificeerde tourguide, de tuktuk beschermer en de schoenbeschermer(als je een tempel in wilt moeten de schoenen uit). Allen met hetzelfde doel, geld trekken uit de toerist! Dit doen ze dan wel op een nette en leuke manier, maar ook deze kennen we nu wel en dus trappen we nergens meer in(denken we).

We zetten de tuktuk neer, halen alle tassen eruit en dumpen deze bij een politiepost. We beginnen met de wandel over het terrein, waar de tempels en stoepa’s en nog meer van dit soort gebouwen zich afwisselen. Dit is echter wel een stuk mooier dan de dag ervoor, mede omdat al deze plekken op een mooie hoogte liggen en je dus overal bergen op de achtergrond ziet. De natuur maakt het in deze dus af! We schieten wat foto’s, lopen wat rondjes en na een klein uurtje hebben we alles wel gezien.

We rijden verder, op naar Trincomalee. Het zal nog zo’n 2uur duren want we zijn er nog zo’n 70km van verwijderd. We genieten onderweg van alles wat we zien, echter beginnen de handjes en polsen toch wat zeer te doen, moeders ik heb jou handen, bedankt!

Halverwege stoppen we in een stadje en halen wat kleine snackjes als onze lunch. Stuk voor stuk zijn ze allemaal even lekker! Rond een uurtje of 13.30u arriveren we bij onze guesthouse, een aardige jongeman leidt ons naar onze kamer.. Het lijkt wel een resort en onze kamer is erg groot en ziet er prima uit en dat voor 9euro per nacht!

Omdat de zon nog lekker schijnt besluiten we direct het strand te gaan, even liggen en niets doen. We vallen ook beide direct in slaap! We pakken een lekker biertje bij strandtent fernando’s en chillen nog wat nu de zon langzaam aan het verdwijnen is. Na een paar biertjes gaan we terug naar de kamer, lekker douchen en ons klaarmaken voor de avond. We eten bij een restaurant met vooral lokale gerechten, echter valt de kwaliteit tegen! Jammer zeg!

Na het eten besluiten we watcrakers te kopen voor alle zwerfhondjes op straat, zodra we de winkel instappen zien we 100roepie(zo’n 50eurocent) op de grond liggen. We pakken de crackers, pakken het geld en of het zo moest zijn kosten de crackers maar 100 roepie. Een teken van boven? We delen de crackers uit aan zoveel mogelijk hondjes, de meeste zijn erg schuw en bang en dus moet je het naar ze toegooien, we willen niet weten wat de mensen dier altijd met hun doen..

We sluiten de avond af met nogmaals een drankje in de fernando’s(de enige tent met goede muziek) en gaan rond 22.00u naar huis, we gaan lekker slapen. Om 0.00u wordt ik wakker, we worden aangevallen dor muggen, dan maar de klamboe uit!

Om 07.00u worden we alweer wakker en we besluiten lekker te gaan ontbijten. Dit doen we bij de juicebar. Scar neemt een Amerikaans ontbijt en ik kies voor de lokale versie, allebei ernstig lekker! In de hete zon drinken we ook nog een koffie en een verse fruitsap. Hierna zoeken we de tuktuk op en besluiten naar beach te gaan, 1 van de stranden die erg mooi schijnt te zijn.

We rijden na 10minuten en worden dan staande gehouden door een politieagent, het zal toch niet! De man begint vriendelijk te lachen en vraagt of ik mijn ontblote borst wil bedekken. Is dit alles meneer de agent? Jazeker, jullie mogen weer gaan! Of het nu door Scar der charmes komt of door iets anders, het loopt met een sisser af..

Na 20 minuten bereiken we het strand en het is er erg stil, heerlijk even relaxen. Beide kunnen we niet stil liggen en besluiten we dus maar het strand schoon te maken. We halen een lege vuilniszak bij een restaurant en na een half uurtje vuilnis verzamelen zit deze vol! Dan hebben wij ook iets goeds gedaan en is onze onrust nu wel weg! Nog even lekker zonnen en een drankje bij het cafeetje en dan rond 12.00u vind ik het wel welletjes.

We nemen nog een kijkje in het centrum bij fort Frederick, maar veel bijzonders(behalve heel veel herten die tussen de mensen leven hier) zien we niet. Er staat wederom een tempel, maar ook deze komen inmiddels onze neus uit!

Om 14.30u zijn we terug bij ons guesthouse, parkeren de tuktuk, eten een heerlijke lunch bij een tentje in de buurt en gaan we nog even naar het strand naast onze guesthouse. We voeden de hondjes op het strand met crackers en cake en drinken nog een biertje. Rond 17.30u gaan we terug naar onze kamer, even lekker opfrissen!

Onze laatste avondmaaltijd hebben we bij een pizzeria, welke erg lekker schijnt te zijn. We bestellen beide een pasta en beide zijn erg lekker, ik eet voor het eerst vlees hier in Sri Lanka(pasta bolognese), Scar heeft tot nu toe zelfs nog helemaal geen vlees gegeten! Na het eten gaan we lekker terug naar onze kamer, we besluiten er een vroegertje van te maken, we hebben besloten dat we morgen een walvissentour gaan doen, om 5.30u zal de wekker weer gaan..

Na wederom een heftige en warme nacht, waar de muggen ons niet met rust willen laten, staan we om 05.30u op.. Onze tourguide staat al op ons te wachten..

We hebben alle spullen met ons mee en zijn klaar voor ons avontuur! We krijgen te horen dat we de enige op de boot zijn en dat vinden we beide geen probleem. We varen een klein half uurtje en stuiten dan op een groep dolfijnen, deze komen ook erg dichtbij! De kapitein blijft erg lang hangen bij de beestjes en als hij dan richting een nieuwe groep dolfijnen wilt gaan, zeg ik hem vriendelijk dat we hier niet voor zijn gekomen. Hij begrijpt de hint en vaart richting de open zee..

Hier komen we na nog eens 15min varen aan en zien eigenlijk direct in de verte al een staart in het water verdwijnen, Scar is de enige die het helaas niet heeft gezien! We varen richting de plek toe en hopen dat hij zich na 10min wederom laat zien(zolang blijven ze onder water). Tijdens het wachten zien we verderop een grote straal met water omhoog komen, een nieuwe walvis! We racen met de boot naar de plek toe en net voordat we aankomen verdwijnt er wederom een staart in het water, we kunnen zeggen(aan de staart te zien) dat het een blauwe vinvis is! We zijn helemaal in onze nopjes!

De derde keer is het dan wel raak, we komen op tijd aan om deze gigant, het grootste dier dat ooit geleefd heeft(zelfs groter dan alle dinosauriers) te mogen bekijken! Hij is erg imposant, geweldig! De rest van de tour blijft op dezelfde manier doorgaan, in totaal zien we tussen de 15/20 blauwe vinvissen! Van dichtbij(5mtr van de boot vandaan) tot aan veraf, we hebben ernstig genoten deze 2uurtjes en hele mooie beelden opgeslagen in onze hoofden! In een roes verkerend verlaten we de boot..

We gaan lekker ontbijten bij hetzelfde tentje als gisteren en hierna is het tijd om Trincomalee gedag te zeggen.. We verplaatsen ons zo'n 80km verder richting Minneriya en hier hebben we een keuze die we moeten maken! Een keuze tussen 2 NP, die van Minneriya en Kaudulla. Er zijn namelijk enorm veel olifanten die in dit gebied leven, ze verplaatsen zich van het ene naar het andere park. We passeren als eerste Kaudulla, echter hebben we dit niet eens door. 20km verder is dan het park van Minneriya, hier staan alle jeeps alweer klaar om de tourisen mee te lokken.

We zien een jongeman zitten me een shirt van het NP aan, we vragen aan hem waar de olifanten zich bevinden en de jongeman geef heel eerlijk toe dat ze in het andere park zijn, deze eerlijkheid hadden we niet verwacht, maar zijn er erg blij mee! We moeten wel weer een half uur over een klote weg terug, maar dat hebben we er voor over..

Op de weg naar het NP toe zien we iets onzettends tof gebeuren.. Er duikt plots een kikker op de weg, achervolgd door een slang! De slang krijgt hem te pakken en al gillend verdwijnen ze samen in de bosjes..

Eenmaal aangekomen bij het NP spreken we een jongeman aan en we besluiten bij hem in de jeep te springen, op de voorwaarde dat hij tot het einde blijft, deal! We beginnen de tour om 14.00u en volgen de rest van de jeeps in colonne.. Na 5min spotten we de eerste olifant al in de bosjes naast ons, wederom op een metertje of 5! We kunnen hem maar even bewonderen want we blokkeren de weg voor de andere jeeps..

Nadat we 20min verder zijn, komen we op een grote open vlakte terecht en hier staat de eerste groep me olifanten al op ons te wachten, geweldig! Samen met een grote groep buffels staan ze heerlijk te grazen. We rijden van groep naar groep, er zijn zoveel olifanten, dit is echt bizar! Overal waar we gaan, staan er olifanten, van klein naar groot en van jong naar oud! Zelfs de enorme mannetjes zijn aanwezig!

1 heeft het op zijn heupen en sleurt met zijn enorme tampeloeris over de grond, alle vrouwtjes staan wijdbeens en al plassend op hem te wachten, maar echte actie krijgen we niet te zien..

Na 3uur lang heen en weer rijden tussen de groepen, eindigen we bij het meer.. Hier komt de groep ernstig dichtbij ons, iets wat we niet snel meer doen vergeten! Wat een schitterende beesten! Om 17.30u is het dan toch tijd om het park te verlaten, wat hebben wij toch weer een geweldige dag gehad vandaag!

We moeten nog 32km met de tuktuk naar onze guesthouse in Polonnaruwa rijden en het begint al donker te worden, wat leuk! Na een zenuwslopende rit van een uur(er rijden alleen maar idioten op de weg) arriveren we bij onze gueshouse, wederom van erg hoge kwaliteit en dat voor een schappelijke prijs van 13euro!

We eten bij de vriendelijke mensen thuis en gaan hierna lekker naar onze kamer toe, we zijn kapot! Rond 21.30 gaat het licht uit en gaan we lekker slapen!