Coral bay + Oude herrineringen

Hallo iedereen! We zijn weer terug hoor! :D

Na 4 maanden zwoegen als schoonmakers op een camping mogen we eindelijk weer verdergaan met onze reis. Nouja, mogen.. We hebben de keuze gemaakt om te werken omdat het weer in het gedeelte waar we nog naar toe moe(s)ten(Westen/Zuid-Westen)erg slecht was, 18 graden in de winter :P maar goed! Met een extra centje op zak gaan we onze reis nu vervolgen. Een zakcentje is niet het enige wat we hebben overgehouden aan Coral Bay.

We hebben we een aantal fijne mensen leren kennen. Marine en Tommy, onze collega schoonmakers. Vanaf dag 1 klikte het en is ons contact uitgegroeid tot een vriendschap. Scar en Marine gingen regelmatig samen rennen, terwijl Tommy en ik af en toe een lekker potje tennis speelden. Ook gingen we met zijn allen regelmatig naar het strand, de sharknursery(een ondiepe baai waar de rifhaaien(soms wel met 50 tegelijk) rondom je voeten zwommen) en natuurlijk mocht de mooie zonsondergang niet ontbreken! Hierbij deden we dan kaartspelletjes en luisterden we muziek, ook dronken we veel en dansten we gek zodra we wat teveel op hadden! Helaas moesten ze ons na 2 maanden verlaten om verder te gaan met hun eigen reis.

Ook waren er Andy en Steve nog een schoonmaakkoppel, iets ouder, maar ook prima gasten. Beide hebben mij aan het vissen gekregen, hiermee heb ik me vele uren geamuseerd! Van het in elkaar zetten van hengels, tot knopen leggen alles werd me haarfijn uitgelegd. Ik voelde me na een tijdje ook een echte visser. Ik ving kleine visjes, grote vissen tot een rog aan toe! De grotere vissen werden op professionele wijze de kop afgesneden(gelezen op google wat het beste was te doen :D) en schoongemaakt. Hierna gingen ze op de gril of in de pan, heerlijk!

En dan is er nog Heather, onze lieve secretaresse en onze natuurliefhebber! Hiermee hebben we vele leuke dingen beleefd, maar 1 dag blijft bij mij in mijn hoofd zitten.. Onze trip door de duinen! Wat een dag! Ondanks meerdere malen vast te hebben gezeten in het zand hebben we de mooiste snorkelplekken van Coral bay bezocht en kwamen uiteindelijk uit bij een walviskarkas! Aangespoeld vlak bij het strand! Na een klein kwartiertje wachten(het was hoogtij aan het worden) kwamen er enorme haaien(waarschijnlijk tijgerhaaien) om van het karkas te genieten, wat een waar spektakelstuk!

Ook hebben we genoten van alle dieren in Coral bay! Onze favorieten zijn natuurlijk onze kangoeroe moeder “Momma” en Memphis(deze naam hebben Tommy en ik hem gegeven, omdat we beide zo fan zijn Memphis Depay(ahum)). Bij bijna elke ochtendronde kwamen ze ons gedag zeggen. Soms sloegen ze ineens een weekje over, maar he ze hadden dan vast iets beters te doen dan van ons een weetbix aan te nemen. Op het laatst hadden Scar en ik beide het gevoel een echte band te hebben opgebouwd met ze. Dit vooral omdat Momma reageerde wanneer wij haar riepen! Echt heel schattig!
Ook vergeten we de Humpbackwhales, de Manta’s, schildpadden, reefsharks(al eerder genoemd) en alle andere vissen en onderwaterdieren niet!

Al met al hebben we een leuke tijd gehad, maar zijn we ook wel weer erg blij om te vertrekken! We hebben onze vrijheid weer terug! Lekker doen en laten waar we zin in hebben zonder enige verplichtingen.
De laatste (zon)dag in Coral Bay! We besluiten om nog een keer een tour te doen. Dit mede omdat we een duik in exmouth op maandag willen doen en we al 1,5jaar niet meer hebben gedoken. Even opfrissen noemen ze dat! We duiken 2x en snorkelen nog voor de laatste keer met de Manta’s, we zien er 3! De duiklocaties zijn erg mooi en we zien er verschillende toffe dingen zoals:
Grey nurse sharks een octopus, nudibranches een schildpad en nog veeeeeel meer! Het is wel weer even wennen voor ons beide en zeker in het begin is dit wel te merken. Maar na vandaag voelen we ons beide weer bekwaam en gaan we met vertrouwen richting Exmouth om de Navy pier te duiken!

Nadat we terug zijn gekomen van het duiken besluiten we nog 1 maal uit eten te gaan in Coral Bay en wat anders kunnen we dan nemen dan een Big Al. Een megaburger met bacon, bietjes, ananas, sla en kaas! Wat een aanslag op je maag, maar wat lekker :D Met een heerlijke pint Coopers(aussie bier) en een heerlijke appel Cider spoelen we hem weg! Ook het gepingel en gezang van de soloartiest en live-zingende “squid” op de achtergrond is heerlijk. We gaan voldaan weg, nog 1 laatste nachtje in ons grote lekkere bed, nog 1 keer de tv aan en kijken wat er op is, nog een keer een warme chocolademelk met koekjes en nog 1 keertje alle chippies uit de zak vreten, nog 1 keertje met een goed gevulde maag gaan slapen voor het hongerlijden weer gaat beginnen! :D

Even een kleine notitie tussendoor: Bij vertrek naar Australie was mijn gewicht 78,5, na 3 maanden reizen en heel veel noodles, water en oplospasta was ik ineens nog maar 74 kilo! Echter na 4 maanden weer een normaal dieet vervolg ik mijn reis op 77.5kg! Over vrouwen hun gewicht mag je niet praten, dus Scar slaan we maar over! :D

Het is een kort nachtje, de zenuwen gieren door onze lijfjes heen want ja vandaag is toch een hele rare en mooie dag! Het hele huis moet gesopt worden en hierin zijn we nu 2 getrainde machines! Om 09.00u zijn we volledig klaar, checked Michelle(de manager) ons huisje en zijn we weer 200$ rijker. We gaan nog even naar werk om tegen iedereen gedag te zeggen en een uurtje later beginnen we onze reis echt!

Alles voelt weer als nieuw, de omgeving is weer zo mooi tijdens het rijden. De muziek die we al 100x hebben gehoord klinkt weer als de dag waarop ze zijn uitgebracht, alles ziet er weer rooskleuriger uit! We rijden binnen 1,5u naar Exmouth, hier gaan we eerst naar de camping toe die zich langs het strand en op 20km van het stadje bevind. We hebben deze camping uitgekozen omdat vanaf eind november/begin december de schildpadden zich hier gaan nestelen. We hopen natuurlijk dat wij als nederige toeschouwers naar dit spektakelstuk mogen kijken. We zetten de tent op en direct merken we dat we continu worden lastig gevallen door een zwerm strontvliegen! We zijn van tevoren gewaarschuwd, maar dat zeiden ze ook in Coral Bay en dat vonden we beide reuze meevallen. Nou, hier dus niet! Beide bloedchagrijnig na het opzetten van onze tent duiken we de auto in.

We rijden richting de duikshop. Alhier aangekomen pakken we al onze spullen bijeen en krijgen we een hele uitgebreide briefing. Dit heeft te maken met het feit dat de duik zich op een defensiebasis van Australië bevind. Na alle uitleg zijn we klaar voor vertrek. We zijn goed op tijd! Deze duik heeft een precieze timing nodig omdat de stroming alleen op 2 momenten van de dag zwak genoeg is om daar te zwemmen. In de ochtend is dit 2uurtjes en in de namiddag maar 1tje.

Het is bewolkt, maar gelukkig windstil. De duikinstructrice geeft aan dat dit alleen maar in ons voordeel is, omdat er een aantal vissen zich dan meer laten zien. De duik bevind zich onder een pier en is niet erg uitgebreid, maar hij bevat een variatie aan vissen waar je u tegen zegt. Het is de meest ‘’levendige’’ duik de wij beide ooit hebben gemaakt. We zien white tip reef sharks, een wobbegong shark, een octopus, een moray eel, lionfish, blowfish, sailfin catfish(komt nergens anders ter wereld voor), frogfish, trevally’s, barracuda’s, tonijn en ook enorme groupers! Misschien zegt het jullie niet veel, maar het was erg bijzonder! Het duiken is ons de laatste dagen weer erg bevallen!

Gelukkig en voldaan gaan we terug naar de camping waar we snel wat lasagne naar binnen werken en doorgaan om de zonsondergang te kunnen zien op het strand en dan hopelijk ook wat schildpadden. We blijven tot 20.15u aan het strand zitten(de zon gaat rond 19.00u onder), maar we zien helaas gaan schildpadden. We twijfelen of we nog een nachtje moeten blijven en het nogmaals moeten proberen, maar de vliegen maken ons helemaal gestoord!

De volgende ochtend volgt de vliegenparade ons richting het strand waar we gisteravond geen schildpadden hebben kunnen spotten. We zien wel 5 sporen van schildpadden, misschien waren we dan toch te vroeg! Na dit gezien te hebben besluiten we toch nog een nachtje te blijven, maar trekken we ons overdags in het centrum terug.

Hier bevinden zich haast geen vliegen! We drinken een kopje koffie, komen heel toevallig wat mensen tegen uit Coral bay en slapen wat op het grasveldje wat naast het centrum ligt. De emu’s lopen gezellig door het centrum heen en pikken hier en daar wat zaden op. Ook genieten we van een 9-pack met ijsjes :D ja die moeten direct op anders smelten ze! Gelukkig zijn het mini ijsjes en lukt dit gemakkelijk.
We hebben de dag kunnen vullen! Genoten van het niets moeten en alles mogen!

Het is 15.30u en we besluiten om terug te keren richting hel. We gaan lekker douchen maken een broodje worst, bellen nog wat en vertrekken wederom richting strand. Met een mannetje of 15 kijken we naar de zonsondergang en wachten we gespannen af! Het is inmiddels 20.00u, pikkedonker en Scar en ik zijn de enige die nog op het strand zitten.

Moeten we het dan maar opgeven? Vraag ik aan scar. Nee, ik loop nog een stukje verder Scar. En tot mijn eigen verbazing zie ik iets uit de zee kruipen. Het zal toch niet.. Jawel het is er 1! In onze tijgersluipmodus volgen wij de schildpad die alle tijd neemt(en waarschijnlijk ook nodig heeft) om het strand op te komen. We blijven op een afstandje zitten en zien hoe de schildpad een kuil graaft. Wat bijzonder om dit allemaal te mogen zien. Echter lukt het haar niet om een eggchamber(een extra gat speciaal voor de eieren) uit te graven, de reden is onduidelijk.
Verder op het strand zien we wat lichten onze kant opkomen. Ik loop richting de mensen toe en deze geven aan al 2 schildpadden te hebben gezien. Ook hier nemen Scar en ik een kijkje, maar beide lijken al klaar te zijn met hun eieren te leggen(of toch niet). Het 1ste vrouwtje is aan een nieuwe kuil begonnen, de reden hiervoor is ons niet duidelijk! Het wordt later en later en ze graaft meer en meer, maar eieren ho maar! Het is inmiddels 23.00u en nog steeds niets! We zien weer 2 nieuwe schildpadden het strand opkomen, ook deze graven kuilen maar leggen geen eieren. Er is niemand op het strand behalve Scar ik en de schildpadden, waarom willen ze toch geen eieren leggen..
Uiteindelijk om 04.00u s’nachts, 7 schildpadden later, besluiten we het op te geven! We hebben de schildpadden 9uur lang mogen bekijken en hebben hier intens van genoten, helaas hebben we geen van de schildpadden eieren zien leggen. We gaan in de morgen eens op internet kijken hoe dit nu kan!

Na 4uur geslapen te hebben worden we wakker in een sauna! Het eerste wat ik doe is op internet kijken! Het blijkt dus zo te zijn dat sommige vrouwtjes meerdere kuilen graven en geen eieren leggen, soms dagen achtereen! De omstandigheden moeten perfect zijn willen ze uiteindelijk hun eieren leggen, welke omstandigheden perfect zijn weet helaas niemand!

We besluiten om vandaag verder te reizen, hoever? Dat zien we wel! We gaan eerst ontbijten, maar daarvoor rijden we lekker naar het centrum. Hier genieten we van een vliegloos ontbijt, hoe lekker kan dat zijn. Om een uur of 10 beginnen we met de reis naar het midwesten/zuid-westen. We merken al gauw dat we beide nog erg moe zijn en dat we vandaag niet al te veel kilometers zullen gaan maken. We maken er uiteindelijk 375 en komen uit in Carnarvon, waar ons werk zoeken eigenlijk is begonnen.
Ook bestelden we tijdens ons verblijf in Coral bay onze boodschappen bij de Woolworths hier in dit stadje, deze werd dan met een koerier naar ons toegebracht voor ongeveer 30/35$. Dit was zeker de moeite waard, want de prijzen in Coral bay bij de lokale supermarkt waren erg hoog. Ter vergelijking: 1kg kipfilet bij woolworths 12$, bij de lokale 20$. Dus uiteindelijk bestelden we om de 2 weken eten en ook hierbij lette Scarlett nog steeds op alle specials!
We doen nog wat boodschappen, liggen even aan het zwembad van onze camping en eten heerlijke kipburgers. Om 19.30u vinden we het beide welletjes en gaan we heerlijk slapen!

Na een heerlijke nacht word ik om 06.00u wakker, Scarlett presteert het zelfs om een half uurtje later wakker te worden. We hadden dit even nodig om op te laden voor de komende dagen! We ontbijten lekker in de zon, zonder duizenden vliegen om ons heen, gaan douchen en vertrekken hierna richting Shark Bay. Ook al een bestemming waar we eerder zijn geweest. Echter in de zomertijd zijn er hier dugongs oftewel zeekoeien te zien. Het is de 2e grootste populatie ter wereld en natuurlijk willen wij deze beestjes van dichterbij zien.

We beginnen de reis rond 10.00u en moeten zo’n 350km rijden, tijdens het rijden zie ik iets over de weg lopen! Ik denk direct dat het thorny devil is en trap op de rem om snel weer terug te draaien. Het beestje loopt rustig verder en bevind zich inmiddels naast de weg. Het is een hagedis, wel een ernstig mooi gekleurde(blauw,oranje,rood,geel). Met alle geluk van de wereld kan ik 1 mooie foto maken voordat hij ons spot en de benen neemt.

Bijna in Shark bay aangekomen gaan we nog langs een mooie plek die we ook eerder dit jaar hebben bezocht, genaamd Eagle bluff. Hier heb je uitzicht op een ondiepe baai en we zien vanaf hier schildpadden, haaien, roggen en hele groepen kleinere visjes. De lemonshark is toch wel de opvallendste en de grootste!

Eenmaal aangekomen in Shark Bay gaan we naar het visitorscentrum om te vragen naar de prijzen voor de zeekoeientour. Omdat het nu zo rustig is krijg je er ook een sunsetcruise bij verteld de dame achter de balie. Oke, doen dan maar! Ze belt het bedrijf en we blijken de enige te zijn de er voor nu opstaan, dus misschien krijgen we wel een privetour! We kunnen niet wachten. Hierdoor moeten we 2 nachten verblijven in Shark Bay en we zoeken onze oude camping weer op. Deze heeft een aanbieding: 3 nachten slapen, 2 betalen. Daar kan Scarlett natuurlijk geen nee tegen zeggen. Dus ach dan maar 3 dagen Shark Bay. De camping heeft sinds ons vorige bezoek een nieuw zwembad laten bouwen, je hebt nu meer het idee dat je op een resort bent dan echt op een camping.

De rest van de dag liggen we lekker aan het zwembad, zonnen wat en lezen wat. Hierna eten en lekker slapen. We gaan nu zelfs al wat later naar bed(20.00/21.00u), dit mede omdat de zon nu wat langer op blijft(19.00u)! De nacht is erg zwaar, het waait hier bijzonder hard wat de tent zo nu en dan aardig doet schudden! Uiteindelijk neemt de wind af in de loop van de nacht en slapen we toch nog wel lekker! We hebben mazzel want de aankomende dagen is er bijna geen wind, dus kunnen we een supertour verwachten..

We vertrekken vroeg in de morgen naar Monkey Mia, vanuit hier vertrekt de tour en zo kunnen we ook nog even de lokale dolfijnen zien die er dagelijks worden gevoerd. Om 10.30u begint de tour, het is windstil, de perfecte omstandigheden om diertjes te kunnen spotten! Helaas zijn we niet de enige op de boot, we zijn met een mannetje of 10.. Na een uur varen hebben nog niet veel gezien, behalve 100en vliegen en wespen die ons mateloos irriteren en gelukkig toch ook nog wat schildpadden!

Echter komt daar verandering in want we spotten de eerste dugong(zeekoe). Deze komt echter maar steeds 4 seconden boven om adem te halen, maar toch vet om deze beesten te zien. De rest van de tour zien we nog veel meer schildpadden, nog 1 zeekoe en een groep dolfijnen die ook besluiten om naast de boot mee te reizen! Op het einde zien we zelfs nog een eagle ray voorbij zwemmen.

We moeten nu nog een uurtje of 4 wachten voor onze bejaarde sunsetcruise begint, maar we vermaken ons prima. We liggen heerlijk op een grasveldje naast het strand, lezen een boekje en drinken een biertje. Om 17.30u is het tijd om te vertrekken, met iets meer wind maar ook hele mooie wolken gaan we de zon tegemoet. Het is erg mooi en de foto’s zijn heel bizar! Wederom komen de dolfijnen nog even gedag zeggen en 1 racet mee en laat zich van zijn mooiste kant zien. Na de tour gaan we terug richting de camping, het is al donker wat betekend dat we voorzichtig aan moeten doen. We halen het zonder iets of iemand dood te rijden! Wel denken we beide in het donker een bilby te hebben gezien, een enorme grote muis met een erg lange neus en hele grote oren(dit is ook een bedreigd diersoort). Aangekomen op de camping gaan we lekker even eten en dan nog even chillen! Het beloofd een rustige nacht te worden, zonder al te veel wind!

Na een heerlijke nacht besluiten we vandaag lekker te niksen, een dagje aan het zwembad liggen. We bezoeken nog wel een mooi strand en lunchen even later op een mooi plekje in het gras langs de boulevard, daar doen we nog een middagdutje voordat we weer terug gaan om nog meer te gaan luieren.

Morgen naar Kalbarri, waar we een paar stevige wandeling(met erg hoge temperaturen) tegemoet gaan zien.
Ook hebben we besloten om na Kalbarri direct naar Perth te gaan, dit omdat we onze Gopro zijn verloren! We denken dat het is gebeurd tijdens de nacht met de schildpadden waar we de gopro voor het laatst hebben gebruikt/gezien. Gelukkig had ik die ochtend alle data van de gopro op de harde schijf gezet en hierdoor zijn we niets kwijt en aangezien we(lees ik) toch al een gopro 6 met drone wilden gaan kopen, doet het ons(lees mij) niet veel.. :D

Nadat we de gopro dan gehaald hebben rijden we weer terug naar boven toe en reizen we weer verder. Nu vragen jullie je vast af waarom wacht je niet gewoon tot je in Perth bent?? Nou, in greenhead(net boven perth) willen we erg graag met zeeleeuwen gaan zwemmen en dat moet volgens ons dan wel gedocumenteerd worden! :D
Nu lekker slapen en wachten wat ons morgen weer gaat brengen!

We rijden van Shark Bay naar Kalbarri, zo’n 450km! We komen rond 13.30u aan in het National park aldaar waar we klaar zijn voor onze grote loop! Het is echter stervenswarm(zo’n graadje of 40) en er zijn hier ook enorm veel vliegen. We willen ons niet laten kennen en beginnen toch aan de loop(die tussen de 3 en 5 uur duurt), echter kijken we elkaar na 15min aan en hoeven niets meer te zeggen! Het is te heet en zoals de loop er in het begin uitziet(wat overigens geweldig is) zal die de hele tijd eruit zien, want je loopt als het ware over een bergwand en om 1 middelpunt heen. We blijven op het begin van de bergwand zitten en genieten daar even van het uitzicht. Geen loop voor ons dus. We lunchen nog wat met een prachtig uitzicht over de vallei en rijden hierna door het stadje Kalbarri heen. We doen hier verder niets meer omdat we de vorige keer hier al alles hebben gedaan/gezien.

We rijden nu nog maar eens 100km extra om uiteindelijk bij Port Gregory aan te komen, waar het roze meer zich bevind. Het is verboden om daar dichtbij te komen(omdat er een chemicaliënfabriek in de buurt ligt), maar toch doen Scarlett en ik het! We willen namelijk mooie foto’s en we willen het van dichtbij zien! Het stinkt enorm, dit is ook de verklaring waarom het meer roze is, het is een bepaald soort bacterie wat het meer roze maakt en dus niet de chemicaliën van de fabriek(geloof wat je wilt geloven, wij weten het ook zo zeker nog niet:D).

Na een aantal foto’s besluiten we een slaapplaats te vinden, op Wikicamps(onze grootste vriend in Aussie) zien we dat 1 camping erg goed aangeschreven staat! Het bevind zich op een enorm groot aantal hectare. Hier worden koeien, kippen en schaapjes gehouden, ook bevind hier zich een huis waar een belangrijk persoon(een gouverneur uit 1800) heeft gewoond. We mogen zelf kiezen waar we willen slapen, er is plaats genoeg! We besluiten heerlijk onder een boom onze tent neer te zetten en te genieten van alle uitzichten!

Met de zonsondergang gaan we lekker naar het huisje van de gouverneur, want daar heb je de beste zonsondergang verteld de vrouw ons. Het is waar, we genieten met wat sandwiches(ons avondeten :D) hiervan! Daarna gaan we lekker terug naar de camping waar Scarlett nog even nageniet van de prachtige sterrenhemel, ik val direct in slaap!

We worden beiden vroeg wakker, want vandaag is de dag dat we de drone gaan halen! We moeten alleen nog 500km rijden voordat we er zijn, dus we vertrekken om 08.30u vanaf de camping. Het rijden gaat ons makkelijker af dan de dag ervoor, mede doordat we nu ook radio kunnen luisteren en eens wat anders horen dan de muziek vanaf onze telefoons!

We komen rond 14.30u aan in de winkel in Perth, hier praten we een tijd met een verkoper en besluiten uiteindelijk om de drone + gopro te kopen! Ik geef aan dat ik een batterij er gratis bij wil, maar de jongeman zegt dat dit niet kan. Wel kan ik een lenskap twv 15$ voor mijn camera(want die had ik ook nodig) gratis krijgen. Ik geef aan dat ik dat erg weinig vind en de jongen gaat kijken voor meer korting! Uiteindelijk komt hij op een bedrag van 2020$ ipv 2120$ en Scarlett pingelt er de laatste 20$ ook nog van af. We hebben dus het hele pakket(wat 1999$ kost) + een lenscap + een batterij + een oplader voor dezelfde prijs! Goed staaltje handel van ons al zeg ik het zelf.

Ook gaan we langs autozaak voor interieurverzorging omdat 1 van de leren stoelen is gaan scheuren.. Over de telefoon heeft de man een prijs genoemd van tussen de 250/350 dollar, echter vind ik dit te duur! We rijden langs en de man komt meekijken, ik geef aan deze prijs niet te willen betalen en uiteindelijk, omdat hij ‘onze situatie begreep’ wil hij het voor 150$ doen. Deze afspraak plannen we volgende week in als we terugkomen in Perth.
Ook merkten we de laatste paar dagen dat met remmen de auto begon te trillen, hiervoor hebben we morgen een afspraak bij een garage. Hij gaat een kijkje nemen! Nu weten we in ieder geval waarvoor we gewerkt hebben!

Uiteindelijk met een hoofd vol zorgen en een nieuwe drone + gopro belanden we op de camping! Eerst moet alles volgeladen worden voordat de drone de lucht in kan, dit duurt en duurt maar.. Vandaag wordt er nog niet gevlogen.. Dan maar wat crackers eten, een beetje chillen en naar bed!

We droppen de auto in de morgen af bij de garage, hij geeft aan dat hij in de loop van de ochtend een prijs voor ons heeft en ons hierover zal bellen. We besluiten met de trein(die 50mtr van de garage af ligt) naar het centrum van Perth te gaan. We lopen een beetje doelloos rond om de tijd maar voorbij te laten gaan, totdat we naar de kade van perth gaan. Hier vermaken we ons langs het water en de tijd vliegt ineens voorbij.

Om 11.00u hebben we alleen nog geen telefoontje gehad! Ik begin maar eens te bellen.. ‘Hij is net weg voor een testrit, ik bel je over 5 min terug’.. Uiteindelijk na 15min belt hij terug en heeft hij het nieuws dat de remschijven voor totaal versleten zijn en dat deze vervangen moeten worden! Hij vraagt er 290$(zo’n 200euro) voor, laten doen dan maar voordat we ergens ineens de bocht uitvliegen. Om 14.00u kunnen we de auto oppikken. We lunchen wat in een gezellig restaurantje in het centrum, halen nog wat boodschappen en gaan terug naar de garage. We komen hier om 15.00u!

We besluiten maar om direct naar boven toe te rijden om nu eindelijk aan ons nieuwe avontuur en de nog niet ontdekte plekjes in onze Australië-reis te beginnen. Mede door een grote file in het centrum komen we uiteindelijk niet verder dan 100km uit het centrum van Perth, waar we op een prima gratis camping(met toilet wel te verstaan) gaan bivakkeren! Nog steeds heb ik de drone niet uit kunnen proberen en op deze niet open plek lukt het ook niet.. Hopen op de dag van morgen dan maar..